مهدی محمدی؛ تابناک- شهرام دبیری در معاونت پارلمانی رئیس‌جمهور به نظر می‌رسد از مصونیتی خاص برخوردار است، به گونه‌ای که باید مراقب بود این مصونیت به «اسفندیار»ی در عرصه مدیریتی و سیاسی ایران تبدیل نشود، تا در سایه دوستی با رئیس‌جمهور، به فردی غیرقابل دسترس و غیرپاسخگو تبدیل نگردد.

 

به گزارش خبرنگار تابناک، پزشک معتمد مسعود پزشکیان هرچند در امور شخصی موفق بوده و در مدیریت‌های محدود کارنامه‌ای درخشان دارد، اما در سطوح کلان، بی‌تجربگی او به مشکلاتی منجر شده است. دبیری به طرز ناگهانی از نظارت مدیریت شهری به معاونت رئیس‌جمهور منتقل شد و اکنون به عنوان یکی از گزینه‌های خاص در دولت شناخته می‌شود. خاص به معنای داشتن قدرت مانور بیشتر و عدم نیاز به پاسخگویی است. او حتی می‌تواند از کنار فاجعه بیمارستان ولیعصر تبریز که خود بانی و سهامدار آن است، به سادگی عبور کند و اعضای دولت نیز در این زمینه سکوت کنند.

 

 

علاوه بر فاجعه بیمارستان ولیعصر تبریز، که پس از حادثه بیمارستان چشم‌پزشکی نگاه در تهران اتفاق افتاد، نقش وی در ماجرای استیضاح و برکناری وزیر سابق اقتصاد دولت هم است که قابل ارزیابی است.  یک معاون پارلمانی موفق، نقش بسیار اساسی در تعیین سرنوشت طرح ها و استیضاح ها و ... دارد. این که چقدر او نقش اش را در استیضاح اخیر درست انجام داده است، شاید در آینده، بهتر بتوان قضاوت کرد. اما نهایتا همتی با وزارتی شش ماهه در معرض استیضاح قرار گرفت و برکنار شد. به احتمال زیاد می شد، مانع برگزاری این چنین استیضاحی بود.

 

داستان جدید دیگر، درباره عملکرد دبیری به مخالفت دولت با طرح آموزش ادبیات و زبان اقوام در مدارس مربوط می‌شود که در نهایت به عدم تصویب طرح انجامید. پس از این رویداد، دبیری تنها با یک توئیت تلاش کرد تا توضیحاتی ارائه دهد که بیشتر به رفع تکلیف شبیه بود و برای آینده، بهانه‌ای برای پاسخگویی به افکار عمومی فراهم کند.

 

در حالی که معاون شهرام دبیری در جلسه مجلس بر بیان نظر دولت تأکید داشت، اما دبیری، در توئیتی که پس از پایان جلسه منتشر کرد، نوشت که دلخوش به عنوان نماینده دولت، نظر شخصی خود را بیان کرده است! این استدلال به راحتی از سوی مخاطبان و حتی رئیس‌جمهور پذیرفته نمی‌شود. اتفاقا به نظر می‌رسد که این موضوع از سوی رئیس‌جمهور و اعضای دولت، مساله ای حل شده باشد. دلخوش، به عنوان نماینده سابق مجلس و معاون در معاونت پارلمانی ریاست جمهوری، ، به ندرت نظر شخصی‌اش تاثیری این چنینی و در این سطح  داشته است.

 

 

شیوه نگارش توئیت و استفاده از قید «در صورت نیاز» و کلیت اعلام موافقت رئیس‌جمهور با طرح، نشان می‌دهد که سید کاظم دلخوش، معاون دبیری، با آن همه تأکید روی اعلام موضع دولت در صحن، اتفاقاً خطایی انجام نداده و کاری را که به وی محول شده، درست انجام داده است.

 

متن، روایتگر اصل نگاه دولت و حداقل دبیری به این ماجراست. اگر دولت موافق است، لذا قید «در صورت نیاز» ضرورتی ندارد. به جای نوشتن توئیت، بهتر بود همان لایحه دولت آماده و ارائه می‌شد. حالا نوشتن توئیتی که بشود هر تفسیری از آن کرد، بخشی از دیگر از توان معاون پارلمانی را به رخ می‌کشد. هر چند چنین توانمندی‌هایی، دیگر کارکرد طولانی‌مدت ندارند و قضیه، خیلی زود لو می‌رود.

 

به‌راستی اگر خطایی از سوی معاون شهرام دبیری در صحن و به این وسعت انجام شده، نباید منجر به اتفاق ویژه‌تری و برخورد قهری‌تری بشود. موضوع می‌توانست مهم‌تر از این‌ها تلقی شود.