به گزارش خبرآنلاین، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: شرکت در مراسم افطاری مددجویان بهزیستی و کمیته امداد یکی از این دو اقدام بود که در اولین افطاری ماه مبارک رمضان انجام شد و اعلام خودداری ریاست جمهوری از برگزاری ضیافت افطاری مرسوم که در دومین روز این ماه صورت گرفت، هرچند در میان هیاهوی مربوط به استیضاح یک وزیر و استعفای یکی از معاونین رئیس جمهور مغفول ماند ولی هر دو اقدام از اهمیت زیادی برخوردارند.
توجه به نیازمندترین قشر جامعه که قشر مددجویان است، خصلت ویژه مولای متقیان حضرت علی علیه‌السلام است که ماه مبارک رمضان ماه شهادت آن حضرت است و بطور طبیعی پیروان مکتب علوی باید با عمل به سیره مولایشان نشان دهند در عمل نیز رهرو این مکتب هستند.
اینکه در تاریخ زندگی امیرالمؤمنین می‌خوانیم آن حضرت نیمه‌های شب و در تاریکی، انبان نان و خرما بر دوش می‌گرفتند و به خرابه‌های مرکز حکومت اسلامی می‌رفتند و آنها را میان کودکان یتیم، زنان بی‌سرپرست و مردان از پاافتاده تقسیم می‌کردند، جلوه بارز توجه عمیق پیشوای مسلمانان به قشر مددجو را به امت اسلامی یادآوری می‌کند. این روش امیرالمؤمنین به حاکمان اسلامی تأکید می‌کند روزها برای ایجاد عدالت در جامعه اسلامی تلاش کنید و از هیچ اقدامی در جهت احقاق حق ضعفا و جلوگیری از زیاده‌خواهی فرصت‌طلبان غفلت نکنید و مقتدرانه درصدد اجرای حدود الهی باشید و هنگامی که شب فرا می‌رسد همراه با عبادت خدا به سراغ ضعیف‌ترین بندگان او بروید و آنها را به حمایت حکومت اسلامی دلگرم کنید.
شیوه امیرالمؤمنین علیه‌السلام این نبود که برای مددجویان، استمرار زندگی مددجوئی را بپسندد و رفتار حکومتی خود را طوری تنظیم کند که گوئی همیشه باید عده‌ای در جامعه اسلامی نیازمند باشند و لازم باشد حاکم اسلامی هر شب به خرابه‌های شهر برود و به آنها نان و خرما برساند تا از گرسنگی تلف نشوند. آن حضرت تأکید می‌فرمود حکومت اسلامی باید روشی در پیش بگیرد که بتواند جامعه را به رفاه برساند و فقر را ریشه‌کن کند. این، برنامه‌ایست که باید نظام جمهوری اسلامی در پیش بگیرد و به نقطه‌ای برسد که نیازی به وجود مؤسساتی به نام کمیته امداد و سازمان‌های حامی نیازمندان نباشد.
اقدام دوم رئیس جمهور پزشکیان که حذف ضیافت‌های افطاری در ماه مبارک رمضان است، از این جهت اهمیت دارد که در شرایط دشوار معیشتی اکثر مردم جامعه اختصاص دادن بودجه‌ای برای مهمانی دادن به اقشار بی‌نیاز، کاری خلاف عدالت علوی است. در سیره علوی تا آنجا که در تاریخ ثبت است دیده و شنیده نشده که آن حضرت هر شب ماه مبارک رمضان یک قشر مرفه را به مهمانی دعوت کنند و از اموال بیت‌المال به آنها افطاری بدهند. خود آن حضرت با هدف انجام صله رحم به منزل اقوام و فرزندان می‌رفتند و همانطور که آخرین مهمانی افطارشان در شب نوزدهم ماه رمضان در منزل یکی از دخترانشان گذشت روزه خود را با نان و نمک افطار کردند و به میزبان خود گفتند غذای دیگر را بردارد. این فرمایش و عمل مولا فقط برای ثبت در تاریخ نبود بلکه برای این بود که حکمرانان بدانند اگر خود را پیروان امیرالمؤمنین می‌دانند باید اینگونه زندگی کنند و علاوه بر حفاظت از بیت‌المال، حتی از حاصل دسترنج خود هم به نیازمندان اولویت بدهند.
این روش ایثارگرانه بود که خاندان مولای متقیان را مشمول آیه شریفه ایثار کرد و مدال پرافتخار سوره انسان «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ مِسْکِیناً وَیَتِیماً وَأسِیراً. إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُوراً» (سوره انسان آیات ۸ و ۹) را به آنان هدیه داد.
حذف سفره‌های رنگین فراهم آمده از بیت‌المال که متأسفانه نظام جمهوری اسلامی سالها به آن مبتلا بود و اقشار کاملاً بی‌نیاز کنار آن می‌نشستند، اقدام ستودنی رئیس جمهور پزشکیان است. این اقدام باید شامل تمام وزارتخانه‌ها و کلیه دستگاه‌های تابعه قوای سه‌گانه و ارگان‌ها و نهادهای حکومتی هم بشود.
در بخش‌های دیگر هم سران جناح‌ها و گروه‌ها و فعالان سیاسی نیز به بهانه‌های مختلف هر شب در یک افطاری با سفره‌های رنگین شرکت می‌کنند که معلوم نیست هزینه آنها از کجا تأمین می‌شود و این رنگین خوردن‌ها چه نتیجه‌ای برای کشور دارد. اگر حذف سفره‌های رنگین به یک فرهنگ تبدیل شود و به جای آن سفره‌هائی برای نیازمندان پهن شوند که کارگزاران و حکمرانان نیز همراه با عامه مردم در کنار این سفره‌ها بنشینند، شاید دری به روی حکمرانان برای درک دردهای مردم گشوده شود.
۲۳۳۰۲
