الغرض؛ اینها را گفتم که بگویم اگر امروز طومار امضا می کنند و نظر شورای عالی امنیت ملی مبنی بر این که "الان وقت ابلاغ قانون حجاب و عفاف نیست" را بر نمی تابند؛ از نظرات عقلای قوم فاصله می گیرند، بر طبل خودمی کوبند و از قالیباف ابلاغ قانون حجاب و عفاف را می خواهند، نتیجه‌ی عقب نشینی دولت و شعار خالی از فایده‌ی رییس جمهور است.

این‌ها (بخوانید پایداری ها) که نشان دادند اساساً وفاق باید بر وفق مرادشان باشد وگرنه به حمله بیش از هر تاکتیک دیگری علاقه دارند! و با این گمان که دوبار خاکریز دشمن را فتح کرده اند، چنین پیشروی می کنند. بار اول که استیضاح همتی بود و بار دوم هم استعفای ظریف.

الان رییس جمهور باید بگوید در کدام جبهه ماندنی است؟ حالا که طرف مقابل برای خود خاکریز ساخته و حریف می طلبد، وقت شعار نیست که این؛ عین توهین به شعور مردمی است که پزشکیان را رییس جمهور کردند. او باید در تعریف وفاق برای خود تجدید نظر کند؛ چنانکه که مصلحان و دلسوزان مردم و این نظام، پیش از این نیز بارها گفته بودند. اگر جلوی تندروی ها گرفته نشود، نه از ایران نامی می ماند نه از ایرانی. این را پایداری ها نمی دانند، رییس جمهور چه طور؟