مدرسه فیضیه از مهم‌ترین مدارس علوم دینی و نماد حوزه علمیه قم است که در نیمه اول قرن سیزدهم هجری قمری جایگزین مدرسه آستانه شد و در عصر صفوی تجدید بنا شد.
این مدرسه تاریخی ادوار و مقاطع مختلف و فراز و نشیب‌های زیادی را طی کرده و شاهد حوادث و وقایع متعددی بوده و پس از حضور شیخ‌عبدالکریم حائری و احیای حوزه علمیه قم، رونق گرفت و در دورۀ مرجعیت و زعامت بروجردی، پایگاه عمومی طلبه‌ها شد و در دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی نیز شاهد حضور فقها و مراجع بزرگی همچون حضرت امام بوده است.
مدرسه فیضیه با تربیت صد‌ها طلبه و دانشمند دینی، به رشد و ارتقای فکری و فرهنگی جامعه خدمات زیادی ارائه کرده و همواره مرکز اتفاقات و تصمیم‌گیری‌های مهم و از مهم‌ترین مراکز اجتماع طلاب دینی، به‌ویژه طلاب جوان و انقلابی در همان آغاز شکل‌گیری حرکت‌های ضد استبدادی، بوده است.
مدرسه فیضیه جزو معدود آثار ثبت شده استان قم در فهرست آثار ملی است که متاسفانه این روز‌ها بنای مدرسه به دلائل مختلف حال و روز خوشی ندارد و نیازمند مرمت و بازسازی است.
وضعیتی که اگر مورد توجه مدیران میراث فرهنگی و مسؤولان ذیربط در حوزه قرار نگیرد باید در آینده نه چندان دور پیامد‌های ناگواری را برای این بنا و اثر تاریخی مهم به نظاره نشست.
