دانشمندان شرکت بیوتکنولوژی «کُلوسال بیوساینس» در ایالات متحده قصد دارند کلفت‌پوستان ماقبل تاریخ را با تغییر ژنتیکی فیل‌های آسیایی و دادن صفات ماموت‌های پشمالو به آن‌ها، انقراض‌زدایی کنند. آن‌ها امیدوارند تا پایان سال ۲۰۲۸ نخستین گونه جدید ماموت به دنیا آید.
به گزارش فرادید، ین لَم، بنیان‌گذار مشترک و مدیر اجرایی کُلوسال گفته که تیم تحقیقاتی مشغول مطالعه روی ژنوم‌های باستانی ماموت‌ها و مقایسه آن‌ها با ژنوم‌های فیل‌های آسیایی بوده تا تفاوت‌های آن‌ها را درک کنند و حالا شروع به ویرایش ژنوم سلول‌های فیل‌های آسیایی کرده‌اند. اما قبل از آن، محققان تلاش کردند با استفاده از همین روش، موش‌هایی پشمالو و مقاوم به سرما تولید کنند که موفق هم بودند.
حالا این شرکت تحقیقاتی پس از تولید موش‌های سالم و تغییر ژنتیکی‌یافته که پشمالو و مقاوم به سرما هستند، تاییدی برای این رویکرد خود بدست آورده است. لَم در این خصوص گفته: «این پیشرفت سرعت هیچ‌چیز را افزایش نمی‌دهد اما یک نقطه تأیید بسیار مهم است.»
در این تحقیق تیم از چندین تکنیک ویرایش ژنوم استفاده کرد که یا تخم‌های بارورشده موش‌ها را تغییر ژنتیکی دهد یا سلول‌های بنیادی جنینی موش‌ها را اصلاح کند و آن‌ها را به جنین‌های موش تزریق کند، پیش از اینکه آن‌ها را در رحم‌های جایگزین قرار دهد.
تیم روی اختلال در ۹ ژن مرتبط با رنگ، بافت، طول یا الگوی مو یا فولیکول‌های مو تمرکز کرد. بیشتر این ژن‌ها به این دلیل انتخاب شدند که از پیش مشخص شده بود بر پشم موش‌ها اثر می‌گذارند و انتظار می‌رفت اختلالات ایجادشده ویژگی‌های فیزیکی مشابه ماموت‌ها مانند پشم طلایی تولید کند.
با این حال، دو تا از ژن‌های هدف‌گذاری‌شده در موش‌ها در ماموت‌ها نیز یافت شدند که تصور می‌شود در تولید پشم آن‌ها نقش داشته‌اند. تغییراتی که محققان معرفی کردند برای شبیه‌تر کردن ژن‌های موش به ژن‌های ماموت طراحی شده‌اند.
تیم همچنین یک ژن مرتبط با نحوه متابولیسم چربی‌ها در موش‌ها که در ماموت‌ها نیز یافت شده، مختل کرد که به تصور آن‌ها در سازگاری با سرما نقش دارد.
محققان ترکیب‌های مختلف این ژن‌ها را ویرایش کردند با یک تکنیک که به آن‌ها این امکان را می‌داد که حداکثر هشت تغییر در هفت ژن مختلف را همزمان انجام دهند.
اگرچه بسیاری از آزمایش‌ها منجر به تولد بچه موش نشدند، موش‌هایی که متولد شدند، ترکیب‌های مختلفی از انواع موی متمایز داشتند از جمله موهای پشمالو، موهای بلند و موهای طلایی‌قهوه‌ای. با این حال، یک جرم بدنی میانگین مشابه داشتند، چه ژن مربوط به متابولیسم چربی تغییر یافته بود و چه نه. تیم امیدوارست بتواند در ماه‌های آینده آزمایش‌های رفتاری برای تحمل سرما انجام دهد.
این تحقیق مکانیزم‌هایی را که ژن‌ها برای تولید انواع مختلف مو ایجاد می‌کنند، موشکافی نکرده و انقراض‌زدایی ماموت‌ها پیچیده‌تر از تغییر چند ژن برای تحمل سرما است، به ویژه به این دلیل که هنوز روشن نشده که آیا به تغییرات ژنتیکی نیاز است تا اطمینان حاصل شود این حیوانات نه تنها شبیه ماموت‌ها هستند بلکه مانند آن‌ها رفتار می‌کنند.
نگرانی کلی می‌تواند این باشد که آیا این استفاده معقولی از منابع است، به جای اینکه پول آن را صرف جلوگیری از انقراض گونه‌ها شود. مشکل دیگر اینست که در حال حاضر نتایجی در دست نیست که نشان دهد موش‌های تغییریافته واقعاً به سرما مقاوم هستند.
در حال حاضر، ما موش‌های پشمالو و جذاب جدیدی داریم، بدون اینکه درک مناسبی از فیزیولوژی، رفتار یا مسائل دیگر آن‌ها داشته باشیم. این آزمایش محققان را به هیچ وجه به هدف اصلی نزدیک نکرده که بتوانند ویژگی‌های مفید ماموت‌ها را به فیل‌ها بدهند.
البته عده‌ای تأکید دارند که قرار نبوده در این آزمایش ژن‌های ماموت به موش‌ها تزریق شود، بلکه هدف ایجاد تغییرات در ژن‌های موش‌ها برای تولید اثرات شناخته‌شده روی پشم آن‌ها بوده است.
دکتر تُری هِریج از دانشگاه شفیلد گفته: «مهندسی یک فیل ماموت‌مانند چالش بسیار بزرگتری است؛ تعداد واقعی ژن‌هایی که احتمالاً درگیر این پروژه خواهند شد بسیار بیشتر است، ژن‌هایی در کار خواهند بود که کمتر درک شده‌اند و هنوز باید شناسایی شوند و جایگزین حیوانی خواهد بود که معمولاً روی آن آزمایش نشده است.»
در حالی که عده‌ای می‌گویند به هدف احیای ماموت نزدیک‌تر شده‌ایم، عده‌ای دیگر شکاک هستند و معتقدند انقراض‌زدایی ماموت در آینده نزدیک اتفاق نخواهد افتاد.
