خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- مصطفی معظمی گودرزی: ماه مبارک رمضان، ماه ایثار و بخشش است و چه ایثاری بالاتر از بخشیدن زندگی به دیگران؟ «مجید نظریان پیردوستی، جوان ۳۶ ساله اهل نورآباد لرستان، با تصمیم خانواده‌اش، در واپسین لحظات زندگی، به ۸ نفر حیات دوباره بخشید و برخی از اعضای بدنش به ۱۷ بیمار دیگر پیوند داده شد.

تصمیمی بزرگ در اوج اندوه

«مجید نظریان پیردوستی»، فرزند مرحوم طهماسبی نظریان، از طایفه «اتیوند شمالی»، در میان عشایر کوچ‌رو شهرستان دلفان رشد یافت.

او که هفتمین فرزند خانواده و پنجمین پسر از میان شش برادر و سه خواهر است، همچون بسیاری از مردمان این خطه، با صفا، مهربان و ایثارگر بود. اما چندی پیش، سکته مغزی سرنوشت او را تغییر داد و پس از انتقال به بیمارستان، پزشکان مرگ مغزی وی را تأیید کردند.

خانواده نظریان که در غمی سنگین فرو رفته بودند، تصمیمی بزرگ و انسان‌دوستانه گرفتند. درحالی‌که داغ عزیزشان را بر دل داشتند، بدون هیچ‌گونه چشم‌داشت مالی، رضایت دادند تا اعضای بدن فرزندشان به بیماران نیازمند اهدا شود.

انجام فرآیند اهدای عضو در بیمارستان امام خمینی تهران

پس از تکمیل مراحل پزشکی، پیکر «مجید نظریان پیردوستی» به بیمارستان امام خمینی تهران منتقل شد و تیمی از متخصصان، با انجام این فرآیند حساس، اعضای حیاتی این جوان را به بیماران نیازمند پیوند زدند. به گفته پزشکان، با این اقدام خیرخواهانه، ۸ نفر از نعمت زندگی دوباره بهره‌مند شدند.

دکتر یوسف رضا جهانیان، رئیس شبکه بهداشت و درمان دلفان، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در این خصوص اظهار داشت: مرگ مغزی، پایان زندگی نیست، بلکه می‌تواند آغازی دوباره برای دیگران باشد. خانواده مرحوم نظریان با این اقدام انسان‌دوستانه، جان ۸ بیمار را نجات دادند. این اتفاق، جلوه‌ای از روحیه ایثارگری و ازخودگذشتگی مردم خونگرم دلفان را نشان می‌دهد. امیدواریم این فرهنگ مقدس در میان مردم گسترش یابد و شاهد افزایش آمار اهدای عضو در کشور باشیم.

پس از انجام عمل اهدای عضو، پیکر پاک این جوان ایثارگر به زادگاهش در نورآباد بازگردانده شد و با حضور پرشور مردم دلفان، مراسم تشییع باشکوهی برای او برگزار شد. مردمان این دیار، که همواره به مهربانی، غیرت و همدلی شهرت دارند، با اشک و اندوه، اما همراه با افتخار، مجید نظریان را تا خانه ابدی بدرقه کردند.

مجید فقط برادر ما نبود، او امید خانواده بود

«الفت بگ» برادر بزرگ مجید می‌گوید: مجید فقط برادر ما نبود، او امید خانواده بود. وقتی پزشکان گفتند که دیگر بازگشتی برای او نیست، انگار دنیا روی سرمان خراب شد. اما بعد که بحث اهدای عضو مطرح شد، همه ما یاد روح بزرگ مجید افتادیم. همیشه می‌گفت اگر بتوانم کمکی به کسی بکنم، لحظه‌ای درنگ نمی‌کنم. تصمیم سختی بود، اما وقتی فکر کردیم که اعضای بدنش می‌توانند جان چند نفر را نجات دهند، آرامش گرفتیم. حالا می‌دانیم که مجید در وجود کسانی که زندگی دوباره یافته‌اند، زنده است.

«پیری بگ» برادر دیگر مجید یادآور می‌شود: نمی‌توانم احساساتم را در قالب کلمات بیان کنم. هنوز هم باور ندارم که مجید دیگر کنار ما نیست، اما می‌دانم که روحش آرام گرفته است. وقتی خبر رسید که قلبش در سینه فردی دیگر می‌تپد، چشمانم پر از اشک شد. اینکه بدانیم لبخند یک کودک یا بازگشت امید به یک مادر به لطف این تصمیم اتفاق افتاده، تنها چیزی است که به ما تسلی می‌دهد. مجید همیشه در قلب ما زنده خواهد ماند.

مادر مجید با چشمانی اشکبار می‌گوید: مادر بودن یعنی جانت را برای فرزندت بدهی، اما این بار من باید او را رها می‌کردم. دل کندن از پاره تنم آسان نبود. اما وقتی پزشکان گفتند که اعضای مجید می‌تواند زندگی چند نفر را نجات دهد، حس کردم که پسرم هنوز زنده است، فقط در جسم‌های دیگر. من هیچ‌وقت صدای نفس‌هایش را فراموش نمی‌کنم، اما حالا خوشحالم که نفس‌هایش در وجود دیگران ادامه دارد. فقط از خدا می‌خواهم که هیچ مادری چنین غمی را تجربه نکند، اما اگر قرار باشد فرزندی را از دست بدهیم، چه بهتر که یادگاری از او در دنیا بماند.
این تصمیم خانواده نظریان، نمونه‌ای از اوج ایثار و انسان‌دوستی است. آن‌ها در دل تاریکی، نوری از امید را به دیگران هدیه کردند. روح مجید شاد و یادش همیشه زنده باد.

مردم شهرستان دلفان همواره در لحظات سختی، همدلی و ازخودگذشتگی خود را به نمایش گذاشته‌اند. این اقدام بزرگ، نه‌تنها یاد و خاطره مجید نظریان پیردوستی را در دل‌ها جاودانه کرد، بلکه الگویی از ایثار و فداکاری برای همگان شد.