در نوروز سال ۱۳۴۴ برای سفر به شهر مشهد و زیارت امام هشتم (ع) چه وسائل ارتباطی وجود داشت و امکانات اقامت در این شهر چگونه بود؟
به گزارش اطلاعات آنلاین، در روزنامه‌های دهه ۱۳۴۰ اسفند ماه زمان انتشار راهنمای سفر به شهر‌های مختلف بود. روزنامه اطلاعات ۱۱ اسفند ۱۳۴۳ اطلاعاتی درباره سفر به شهر مشهد مقدس منتشر کرده که بخش‌هایی از این گزارش را می‌خوانید که اطلاعات جالبی درباره وضعیت این شهر در ۶۰ سال پیش دارد:
هر سال، هزاران نفر از مسلمانان به شهر مقدس مشهد روی می‌آورند و از بارگاه حضرت ثامن الائمه علیه السلام مراد می‌طلبند. فاصله این شهر با تهران ۹۳۰ کیلومتر است. شما که از تهران می‌خواهید به مشهد بروید لازم است خطوط ارتباطی مشهد و تهران را بدانید. سرویس هواپیمایی تهران مشهد منظم است و هر روز ساعت هفت و چهل و پنج دقیقه صبح هواپیما از تهران به سوی مشهد پرواز میکند. مسافرت با هواپیما دو ساعت طول می‌کشد و برای هر یکنفر هزار وپنجاه ریال کرایه دریافت میشود، ضمنا ساختمان فرودگاه مشهد برای فرود هواپیما‌های جت آماده می‌گردد.
دومین وسیله‌ای که می‌تواند شما را به مشهد مقدس برساند، راه آهن است که در ایام عید روزانه چند سرویس قطار رفت و آمد میکند. قطار تهران - مشهد صبح‌ها ساعت ده ونیم از تهران حرکت میکند و در حدود ساعت هفت صبح روز بعد وارد مشهد می‌گردد. کرایه قطار عادی تهران مشهد درجه یک ۹۳۰ ریال درجه دو ٥٦٠ ریال و درجه سه ٣٢٥ ریال است. علاوه بر هواپیما و قطار اتوبوس هم بین تهران و مشهد رفت و آمد میکند و برای هر یک مسافر ١٥٠ الی ۲٠٠ ریال کرایه دریافت می‌گردد.
کرایه اطاق و نرخ اغذیه در هتل‌ها و مسافرخانه‌های مشهد معمولا متفاوت است و مخصوصا ایام عید به مناسبت کثرت مسافر فرق میکند. کرایه اطاق طبق نرخ شهرداری یک تختخوابی ١٥٠ ریال دو تختی ۲۵۰ و سه تختی ۳۰۰ ریال است. چلو کباب ٤٥ ریال، ششلیک ۷۰ ریال، چلو خورش ۳۵ ریال و آش ۱۰ ریال بفروش میرسد. کرایه اطاق در مسافرخانه‌ها از ٤٥ تا ٦٠ ریال است.
اگر احتیاجی به پزشک و دارو پیدا کردید نگران نشوید، بیمارستان شاهرضا در خیابان جہانبانی، بیمارستان ۲۰۰ تختخوابی و بخش سوانح در کوچه دبیرستان فروغ، بیمارستان مسیحی در خیابان شاهرضا نو و درمانگاه رازی در خیابان نادری و پزشکان و داروخانه‌های مشهد آماده پذیرایی از مراجعین هستند پزشکان پنجاه تا صد ریال ویزیت دریافت می‌دارند.
سوغانی مشهد مهر و تسبیح فیروزه، زعفران، شیر خشت، آلو، کمپوت، قالی، قالیچه، پارچه‌های قلاب دوزی، ظروف سنگی، پوستین و مرکب می‌باشد.»
