به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، به تازگی ترانه جدید ساسی مانکن منتشر شده است. ترانه ای که لبریز از بی محتوایی و ابتذال است. امیر رهبر فعال اجتماعی در خصوص پدیده های تک آهنگ خوانی ساسی مانکن در پایان سال اینگونه با اشاره به شعری از مولانا
"عالمی را یک سخن ویران کند
روبه هانِ مرده را ، شیران کند
آسمان شو ابر شو باران ببار
ناودان آبش نمی آید بکار
بی کمالی های انسان
از سخن پیدا شود
پسته بی مغز اگر لب وا کند رسوا شود...!" ادامه داد: روش کار این سارق ذهن کودکان چه طوری است ؟کودکان، نوجوانان و جوانان در زندگی روزانه میلیونها موسیقی غیر از ساسی مانکن از خوانندگان و گروهای خارجی میشنوند و هیچ کس هم خبردار نیست که اصلا آنها کی و چی هستند.چند روز قبل ترانه جدید ساسان حیدری یافته یا همان ساسی (ساسی مانکن) منتشر شد و طبق معمول بازتاب زیادی هم در فضای مجازی به همراه داشت.
هر جمله، دیالوگ، اسم یا عبارتی که در طول سال وایرال میشوند در متن ترانههای ساسی جای دارند و حتی تبدیل به قافیه میشوند. او و گروهش بهخوبی موسیقی و ریتم را میشناسند؛ هرچند که در نازل ترین سطح از کیفیت از آن استفاده میکنند.
ویژگی قطعات ساسی مانکن تابوشکنی و استفاده از عبارات و کلمات سخیف است. کلماتی که برای قبحشکنی در فرد، خانواده و جامعه در متن ترانهها گنجانده میشود و هنوز استراتژی مناسبی برای مواجهه با این ویژگی اتخاذ نشده است.
حقیقت اما این است که دست این نا خواننده برای مخاطبش رو شده است. ملودیها تکراری شده و تلاشی برای بهترشدن صدای خواننده نمیشود؛ هرچند بعید است مخاطب آهنگهای ساسی مانکن دنبال صدای خوب باشند اما حداقلهای یک خواننده هم در این قطعات رعایت نشده است.
آیا او کودن است یا آگاهانه کاری انجام میدهد...!
امیر رهبر گفت : انگار باید عادت کنیم به این تکآهنگهای سالانه پدیده عجیب و غریبی به نام «ساسی مانکن»؛ تک آهنگهایی که هر سال با یک تنظیم جذاب و روان، یک یا چند مفهوم مهم فرهنگی یا اجتماعی و یا حتی مذهبی را هدف قرار میدهد و به واسطه ملودیهای ساده و پرطرفدارش، پرتکرار میشوند.چندین مشخصه ثابت، مهم و البته تکراری دارد؛ حضور و وجود یکی از اعضای خانواده یا مشاغل مشهور، ارجاع به برخی آهنگهای مشهور یا افراد معروف داخلی، استفاده از کلمات و اصطلاحات بهروز در جامعه که اغلب مثبت نیستند و عادیسازی برهنگی در کنار ترجیعبندهای آشنا به ذهن که به سرعت در یاد مخاطب میماند.
امیر رهبر میگوید : درست است که این قطعات به واسطه سخافت ذاتی، در تاریخ موسیقی ایران ماندگار نخواهند شد اما اثراتی که در کوتاه مدت و حتی بلندمدت روی گوش موسیقی و روح و روان مخاطب و بهطور خاص نوجوان و جوان میگذارند مخرب است. تنزل سطح سلیقه موسیقایی آنها و همینطور عادی کردن برخی از ارتباطات و تابوها کمترین اثر اینگونه از قطعات است.
قدرتنمایی ساسی مانکن و شبیه به او صرف، نه به خاطر تواناییهای آنهاست" و میدان خالی از آثار شاخص و قابل دفاع و مهمتر از آن نبود یک برنامه مدون و اجرایی و ملموس به آنها مجال فعالیت و اثرگذاری میدهند. "ساسی مانکنی" که در داخل مشهور شد و در انتخابات هم برای نامزدها خواند و سپس مهاجرت کرد یک نمونه از تایید این نکته است که برای موسیقی هیچ برنامهای نداریم و نه میدانیم با آنها که هستند چه رفتاری بکنیم و نه میدانیم با آنها که رفتهاند باید چه مواجههای داشته باشیم.
اگر زمانی مخاطب موسیقی پاپ بین محمد اصفهانی، علیرضا عصار، قاسم افشار، خشایار اعتمادی و... باید سلیقهاش را انتخاب میکرد حالا اما باید از او خواهش کنیم که چه آهنگی را، به خاطر سلامت روانی خودش، گوش نکند و این یعنی یک عقبگرد کامل...
محدود کردن مشکلات موسیقی به برگزاری یا عدم برگزاری چند کنسرت یا ممنوعالکاری موقت چند خواننده توسط اهالی موسیقی هم در ایجاد وضعیت فعلی موسیقی بیتاثیر نبودند. موسیقی پاپ ایرانی، ما را ببخش که اوضاعمان این شده است.
نکته اینجاست که برای جلوگیری از شکار شدن کودکان و نوجوانان یا به تعبیری دیگر نسل آینده چه کاری انجام دادهایم؟ چه برنامه مدون امروزی داریم؟ غیر از یک سری کارهای کلیشهای تکراری که از دهه 60 تا به امروز همان چرخه را داریم دور میزنیم!
قضیه جدیتر از این حرفهاست، تقریبا بحث بر سر ماندن و نماندن است، جنگ فقط با موشک، بمب و تانک نیست، در جهان امروز از طریق اپلیکیشنها و شبکههای اجتماعی و ... به رقیب شلیک میکنند.