بر اساس تخمین‌های سازمان ملل که سال گذشته منتشر شد، جمعیت اروپا در سال ۲۰۲۱ به اوج خود رسیده و به آرامی روند کاهشی خود را آغاز کرده است. این اتفاق چگونه رخ داد و آیا این روند معکوس می شود؟ برای پاسخ به این سؤال، نرخ باروری کشورهای اروپایی را طبق تخمین‌های سازمان ملل برای سال ۲۰۲۵ بررسی می‌کنیم.
به گزارش روزیاتو، با استفاده از این عدد، جمعیت‌شناسان و آمارشناسان می‌توانند فرضیاتی درباره جایگزینی جمعیت و روندهای آینده ارائه دهند.
در واقع، ۲.۱ یک آستانه کلیدی برای نرخ‌های باروری است.
در این سطح، جمعیت یک منطقه ثابت می‌ماند. بالاتر از آن، احتمالاً رشد خواهد کرد (به استثنای جنگ، بیماری و قحطی). و پایین‌تر از آن، احتمالاً کاهش خواهد یافت (به استثنای مهاجرت).
با نگاهی به داده‌های جدول بالا، تقریباً تمام اروپا زیر نرخ جایگزینی جمعیت قرار دارد.
موناکو تنها استثناست و احتمالاً به دلیل اندازه کوچک آن (۳۹،۰۰۰ ساکن) به سمت بالا منحرف شده است. هر تغییر کوچکی در تعداد نوزادان متولد شده در آنجا می‌تواند به طور چشمگیری بر نرخ باروری تأثیر بگذارد.
با نگاهی وسیع‌تر، اروپای شمالی و غربی از دهه ۱۹۶۰ نرخ باروری پایین‌تر از حد جایگزینی داشته‌اند. زمان و مهاجرت کمک کرد تا اثرات فوری به تأخیر بیفتد، اما چهار دهه کاهش نرخ باروری در نهایت تأثیر خود را می‌گذارد.
مگر اینکه الگوهای مهاجرت به طور قابل توجهی تغییر کنند (و این مهاجران جدید فرزندان بیشتری داشته باشند)، بعید است این روند معکوس شود.
