احترام یکی از بنیادی‌ترین ارزش‌هایی است که باید از سنین کودکی در ذهن و رفتار فرزندان نهادینه شود. اما چگونه می‌توانیم این مفهوم عمیق و مهم را به آن‌ها آموزش دهیم؟ در این مقاله، به بررسی روش‌ها و تکنیک‌هایی خواهیم پرداخت که به والدین کمک می‌کند تا با ایجاد یک محیط مثبت و محترمانه، فرزندان خود را به یادگیری احترام به خود و دیگران ترغیب کنند.
هر حرکت و نشانه کوچکی که نشان دهد دیگری وجود دارد، در ساده‌ترین و نمادین‌ترین حالت خود یعنی احترام! هر کسی باید به دیگری را محترم بداند و هر کس حق دارد مورد احترام قرار گیرد.
دومینیک دو سنت مار، نویسنده فرانسوی معروف ادبیات کودکان و نوجوانان، فیلمنامه‌نویس کمیک و نیز مادر موفق دو فرزند، در باب اینکه چگونه به کودکان‌مان احترام‌گذاشتن به خود و دیگری را آموزش دهیم می‌گوید: «احترام هم حق و هم وظیفه است. ما همه متفاوت هستیم: دختران، پسران، کوچک‌ها، بزرگ‌ها، چاق‌ها، لاغرها، سیاه‌پوستان، سفیدپوستان، افراد دارای معلولیت، زیرک‌ها، آسیب‌پذیرها، عضلانی‌ها… و همه و همه ما حق داریم مورد احترام قرار بگیریم. همچنین به عنوان یک فرد، وظیفه داریم دیگران را محترم بدانیم».
حرمت گذاشتن یعنی ادب، «سلام»، «متشکرم»، «لطفاً» … این‌ها نشانه‌های کوچکی‌اند که حضور و وجود دیگری را ارزشمند می‌داند و محترم می‌شمرد.
احترام به ما اجازه می‌دهد به رسم خوشایندی با هم زندگی کنیم. هر کس حق دارد مورد محبت و توجه قرار گیرد. هر کس وظیفه دارد دیگران را محترم بدارد و مورد توجه قرار دهد. »
احترام از خود آغاز می‌شود. ابتدا مهم است که به بدن خود را محترم بدانیم: به‌خوبی تغذیه کنیم، به اندازه کافی آب بنوشیم، خواب کافی داشته باشیم، با ورزش بیش از حد به بدن خود آسیب نزنیم، و تمیز بمانیم.
برای زندگی خوب با دیگران، همچنین مهم است که بتوانیم ویژگی‌های خود را شناسایی کنیم تا به خود اعتماد داشته باشیم و بتوانیم به‌طور قاطع و با لبخند «نه» بگوییم تا تحت فشار دیگران قرار نگیریم یا کاری را انجام ندهیم که نمی‌خواهیم انجام دهیم.
چون ما تنها زندگی نمی‌کنیم، باید با احترام با دیگران رفتار کنیم و نگرشی مودبانه و مهربان داشته باشیم: به آنچه دیگران می‌گویند علاقه‌مند باشیم، به چیزهایی که خوشحال یا ناراحت‌شان می‌کند توجه کنیم، حتی اگر شخصی را دوست نداشته باشیم.
سلام کنیم، با دیگران بد برخورد نکنیم، جای خود را به یک فرد مسن بدهیم، در میز غذا آداب را رعایت کنیم، دوستی که می‌رود را تا درب همراهی کنیم و قبول کنیم که دیگران نظر متفاوتی دارند یا چیز دیگری را دوست دارند.
یک کودک باید به مقام والدین و دیگر بزرگ‌ترها احترام بگذارد. آن‌ها قصد ندارند کودکان را بیازارند. آن‌ها فقط تجربه بیشتری دارند و می‌توانند قوانینی را وضع کنند که به کودک کمک می‌کند تا رشد کند و تربیت یابد.
در مدرسه، کودک باید همه بزرگ‌ترهایی را که مسئول آموزش و امنیت او هستند محترم بدارد: باید به دستورات گوش دهد، با معلم خود مانند یک دوست صحبت نکند، در برابر او پچ‌پچ نکند، به دیگران صحبت نکند، وقتی می‌خواهد صحبت کند دستش را بالا ببرد، در کافه‌تریا رفتار خوبی داشته باشد و هنگام غذا خوردن دهانش را پر نکند.
کودک باید بفهمد که هیچ شیئی به طور معجزه‌آسا از هیچ جا ظاهر نمی‌شود. کسی زمان زیادی را صرف طراحی و ساخت آن کرده است، شخص دیگری آن را به بازار آورده و فردی دیگر آن را نگهداری می‌کند تا کار کند. نگه داشتن حرمت اشیا یعنی حرمت گذاشتن به تمام زحماتی که دیگران کشیده اند.
در مدرسه، باید مراقب اشیا بود: صفحات کتاب‌ها را خراب نکرد، قلم‌ها الکی نتراشیم. بی‌رویه مصرف نکنیم. شیر آب مدرسه را باز نگذاریم، با احتیاط با کامپیوتر مدرسه کار کنیم. در شهر، باید مدفوع سگ خود را جمع کنیم، از سطل‌های زباله استفاده کنیم و روی دیوارها ننویسیم.
1. وقتی خوتان را محترم می‌دارید و برای خودتان ارزش قائل هستید، این موضوع قابل مشاهده است و دیگران نیز به شما احترام خواهند گذاشت. کودکان هم از شما الگو می‌گیرند.
2. چه دختر باشید چه پسر، باید حرمت خود را نگه دارید، بدون استفاده از زور یا تحقیر، و یاد بگیرید که خودتان را بشناسید. اگر مادر هستید به خودتان احترام بگذارید و به فرزند دختر و پسرتان نشان دهید که زن بودن، مادر بودن قابل احترام است.
به پدر خانواده احترام بگذارید و به فرزندان‌تان نشان دهید که پسر بودن، مرد بودن، پدر بودن یا برادر بودن همگی محترمند.
3. کودکان حق دارند که از والدین و معلمان خود احترام دریافت کنند، اما آن‌ها نیز باید به آن‌ها احترام بگذارند.
4. در ورزش، باید بازیکن خوبی باشید. چه برنده باشید چه بازنده، احترام دیگری را به دست خواهید آورد.
5. مشکلات با دعوا یا توهین حل نمی‌شوند، بلکه با احترام و گوش دادن به یکدیگر حل می‌شوند.
6. اگر شاهد یا قربانی بی‌عدالتی هستید، باید اعتراض کنید و در مورد آن صحبت کنید.
7. بزرگ‌ترها نباید از ضعف کوچک‌ترها سوءاستفاده کنند. این بر عهده آن‌هاست که الگو باشند و به آن‌ها کمک کنند.
منبع: سواد زندگی
