همشهری آنلاین: کریس ویلمن در «ورایتی» نوشت: آل پاچینو در کنار چند دوست قدیمی‌اش حضور یافت و در نمایش پنجاهمین سالگرد فیلم «بعدازظهر سگی» در سینماتک آمریکایی در تئاتر Aero شرکت کرد. این بازیگر دوست‌داشتنی همچنین در میان جمعیت پرشور سالن، دوستان جدیدی پیدا کرد که نه‌تنها از خاطراتش درباره «بعدازظهر سگی» لذت بردند، بلکه صحبت‌های او درباره جنبه‌های مختلف کارنامه حرفه‌ای‌اش را نیز شنیدند.
پاچینو با خنده گفت: «بیایید بگوییم که همیشه یک پنجاهمین سالگرد در کار است. من «پدرخوانده» را بازی کردم. پنجاه سال گذشت، مردم جشن گرفتند و بعد «پدرخوانده: قسمت دوم» را داشتم که دوباره پنجاه سالگی‌اش رسید، و حالا نوبت این یکی است.»
این بازیگر ۸۴ ساله سرانجام درباره نقشی که اکنون آن را به‌عنوان موردعلاقه‌ترین نقش دوران حرفه‌ای‌اش می‌داند، صحبت کرد (و مشخص شد که یکی از سه انتخابی نیست که سال گذشته در پاسخ به همین سؤال مطرح کرده بود). او همچنین اشاره‌ای به نقشی کرد که هنوز دیده نشده است، نقش اصلی او در اقتباسی از شاه لیر که فیلم‌برداری‌اش به‌تازگی به پایان رسیده است.
او درباره تماشای دوباره «بعدازظهر سگی» در سانتا مونیکا گفت که حس‌های متناقضی داشته است: «بسیاری از کسانی که در این فیلم کنارشان بازی کردم دیگر در میان ما نیستند. وقتی فیلم را روی پرده‌ای بزرگ می‌بینید، از یک سو فوق‌العاده است. سیدنی لومت کارگردان بزرگی بود، و من شگفت‌زده می‌شوم از کاری که انجام داد و اجراهای فوق‌العاده‌ای که در فیلم می‌بینیم، به‌خصوص از بازیگران زن و افرادی که در بانک بودند، و البته جان کازال. جودیت مالینا که نقش مادرم را بازی کرد، تئاتر را از خارج از برادوی آغاز کرد و یک کارگردان و بازیگر فوق‌العاده بود که الهام‌بخش من شد. دیدن دوباره او… واقعاً احساسی است که دوستان قدیمی‌ات را ببینی. هم احساس خوبی دارم و هم غمگینم. باید بگویم که این فیلم به‌نوعی ناراحت‌کننده است، می‌دانید چه می‌گویم؟.»
بااینکه بیشتر بحث حول «بعدازظهر سگی» می‌چرخید، پاچینو به چند سؤال عمومی‌تر هم پاسخ داد. وقتی از او پرسیدند که «سرگرم‌کننده‌ترین نقشی که بازی کرده‌ای چه بوده است؟» بدون تردید گفت: «دیک تریسی». او همچنین از کارگردان و ستاره آن فیلم، وارن بیتی، تمجید کرد. اما یکی از حضار که از این پاسخ راضی نشده بود، دوباره از او خواست تا نقش موردعلاقه‌اش را نام ببرد. پاچینو که ابتدا تردید داشت و گفت: «نمی‌توانم بگویم»، ناگهان نظرش را تغییر داد و پاسخ داد: «راستش، هیچ‌چیزی به «صورت‌زخمی» نمی‌رسد.» او ادامه داد: «دلیلش این است که یادم می‌آید یک بار از کنار سینمایی در لس‌آنجلس، تیفانی در وست هالیوود که دیگر وجود ندارد، رد شدم. آن‌ها فیلم‌های قدیمی را نمایش می‌دادند و در آن زمان نسخه ۱۹۳۱ «صورت‌زخمی» را روی پرده پخش می‌کردند. با دوستانم رفتم داخل، چون درباره «صورت‌زخمی» ساخته هاوارد هاکس و بازی پل مونی شنیده بودم، که در زمان خودش یکی از بهترین بازیگران دنیا بود. بعد از تماشای فیلم گفتم: «باید این فیلم را بسازیم، این بازی فوق‌العاده الهام‌بخش است.» پس با مارتین برگمن، تهیه‌کننده همیشگی‌ام، تماس گرفتم و گفتم: «فکر می‌کنم می‌توانیم «صورت‌زخمی» را بسازیم.» او گفت: «صورت‌زخمی؟ هرگز آن را ندیده‌ام.» گفتم: «برو ببین.» بنابراین، شاید دلیل اینکه این فیلم را به‌عنوان محبوب‌ترینم انتخاب کرده‌ام این باشد که احساس مسئولیت خاصی نسبت به آن دارم. حس می‌کنم که این فیلم را واقعاً مال خودم کردم.»
او سپس اضافه کرد که نقشی که اخیراً در اکتبر فیلم‌برداری کرده است، ممکن است یکی از محبوب‌ترین‌هایش باشد: «لیر رکس»، به کارگردانی برنارد رز. او گفت: «این شکسپیر است. ما در حال تدوین فیلمی از شاه لیر هستیم که من در آن نقش لیر را بازی کردم… و هنوز زنده‌ام! (با خنده) کار کردن با پیتر دینکلیج و جسیکا چستین، باعث می‌شود همه چیز ممکن شود. ما (رز و خودش) نوشتن اقتباس را شروع کردیم و حتی پس از فیلم‌برداری همچنان در حال کار روی آن هستیم. اما ساخت آن لذت‌بخش بود. یک سال، یک سال و نیم طول کشید. حالا فیلم‌برداری تمام شده و در مرحله تدوین هستیم، که احتمالاً چهار یا پنج سال دیگر هم طول می‌کشد!» (دوباره با خنده) فکر می‌کنم برنارد هم در سالن باشد… می‌توانم بشنوم که کسی می‌گوید: «او واقعاً جدی است، واقعاً این را می‌گوید!» نه، منظورم این نیست!»
پاچینو به همه پرسش‌ها پاسخ نداد. وقتی نوبت به آخرین سؤال رسید، کسی از او خواست که «چالش‌برانگیزترین نقشی» را که بازی کرده است نام ببرد. پس از اینکه مجری جلسه شوخی کرد و گفت: «گفتم یک سؤال خوب بپرسید»، پاچینو هم با شوخی پاسخ داد: «فکر می‌کنم همین سخنرانی‌ها چالش‌برانگیز هستند!» اما درنهایت گفت که تقریباً نیمی از نقش‌هایی که ایفا کرده چالش‌برانگیز بوده‌اند، از جمله «بعدازظهر سگی».
بااین‌حال، او به یکی از کم‌چالش‌ترین نقش‌هایش هم اشاره کرد: حضور کوتاهش در فیلم «جک و جیل» (۲۰۱۱) ساخته آدام سندلر، که در آن یک تبلیغ دانکن دوناتس (شرکت تولید شیرینی و کافی‌شاپ آمریکایی) را به‌صورت طنز بازی کرده بود. او با خنده گفت: «مردم فکر می‌کنند که من واقعاً تبلیغ دانکن دوناتس را انجام داده‌ام! فکر می‌کنند که آن تبلیغ واقعی است، نه فقط بخشی از فیلم آدام سندلر بود. هیچ پولی هم بابت آن نمی‌گیرم! اما مدام پخش می‌شود و این فیلم موردعلاقه مردم از من است!»
