به گزارش همشهری آنلاین، فرهیختگان نوشت: در روزهایی که دشمنان ایران از هر بهانه‌ای برای تهدید دانستن جمهوری اسلامی و محکوم کردن آن به حمایت از تروریسم استفاده می‌کنند، محسن رفیق‌دوست، وزیر سپاه در سال‌های ۶۱ تا ۶۷، به تازگی ادعاهایی در مورد ترور برخی از چهره‌های رژیم شاه مطرح کرده است.
مطرح کردن این ادعاها آن هم در این موقعیت زمانی، پاس گلی به پروژه‌های صهیونیستی در تهدید دانستن جمهوری اسلامی است و بهانه‌ای در اختیار اروپا قرار می‌دهد تا پرونده‌ای تازه علیه ایران برمبنای این اظهارات باز کند.
این اولین بار نیست که اظهارات غیردقیق و غلط او بهانه‌ای در اختیار دشمنان ایران قرار می‌دهد، تا بر طبل تهدید بودن جمهوری اسلامی بکوبند. ۱۶ آبان ماه امسال، محسن رفیق‌دوست در مصاحبه‌ای تلویزیونی مدعی شد ایران گروگان‌هایی از قدرت‌هایی در اختیار دارد و گفت: «از قدرت‌هایی که احتمال دارد به ما حمله نظامی کنند، گروگان‌هایی داریم که ظرف نیم ساعت، یک ساعت آن گروگان‌ها را از بین می‌بریم، ان‌شاءالله زمان آن برسد که این کار را انجام دهیم.» اظهارات او با واکنش حسین شریعتمداری همراه شد و او در این مورد نوشت: «اگر منظور او از گروگان افراد هستند، تهمتی ناروا و سنگین به جمهوری اسلامی زده است.»
محسن رفیق‌دوست در مصاحبه اخیرش ادعاهایی در مورد چگونگی ترور افرادی مثل فرخزاد، پسر اشرف شهریار شفیق، غلامعلی اویسی و شاپور بختیار مطرح کرده و مدعی شده ترور آن‌ها به دست گروه باسک انجام شده است. رفیق‌دوست البته این موضوع را نیز مطرح کرده که رئیس گروه برخی از این ترورها خود او بوده است. در بررسی یکی از این روایت‌ها به ماجرای ترور پسر اشرف پرداخته‌ایم.
خبرگزاری فرانسه ماجرای ترور شهریار شفیق را که در ۱۶ آذر ۵۸ رخ داد، این‌طور روایت کرده است: «شخص ناشناسی در یک تماس تلفنی گفته مسئولیت ترور را به عهده می‌گیرد. او در ادامه گفته لازم بود شفیق در چهارچوب فعالیت‌های آزادی‌بخش‌مان حذف شود.» صادق خلخالی، رهبر فدائیان اسلام، رسماً مسئولیت انجام این ترور را به عهده گرفت و متن اعلامیه‌ای در این مورد منتشر کرد و نوشت: «یکی از مهره‌های کثیف دودمان ننگین پهلوی به دست رزمندگان فدائیان اسلام راه نابودی پیش گرفت.»
قصه اختلاس ۱۲۳ میلیاردی
در کنار روایت‌های تاریخی که رفیق‌دوست از اتفاقات دهه ۶۰ ارائه می‌کند، گریزی هم می‌زند به ماجرای اختلاس ۱۲۳ میلیاردی که در سال ۷۴ توسط فاضل خداداد و مرتضی رفیق‌دوست، برادر محسن رفیق‌دوست رخ داد. او معتقد است اساساً فساد ۱۲۳ میلیاردی وجود نداشته و برمبنای آنچه معاون اسبق وزارت اطلاعات به او گفته، این اقدام برای خراب کردن وجهه او بوده است و گفت: «معاون اسبق وزارت اطلاعات سپاه به من گفت در وزارت سپاه یک چهره‌ای شدی که اگر نمی‌زدیمت، رئیس‌جمهور می‌شدی.»
رفیق‌دوست البته در مصاحبه‌ای درباره ماجرای اختلاس ۱۲۳ میلیاردی برادرش گفته بود این پرونده اختلاس نبود، پرونده سوءاستفاده مالی بود و توضیح داد: «وقتی دادستان کل کشور می‌گوید این پرونده، پرونده اختلاس نیست، پرونده سوءاستفاده مالی است، چرا چند ماه بعد در دادگاه پرونده با عنوان اختلاس مطرح می‌شود؟» رفیق‌دوست مدعی است رقم سوءاستفاده مالی، ۱۲۳ میلیارد نبوده و برادر او فریب فاضل خداداد را خورده است.
او اگرچه ادعا می‌کند آنچه رخ داده اختلاس نبوده، بلکه سوءاستفاده مالی بوده اما بالاخره اصل ماجرا را پذیرفته است. حالا در این میان اگر فرض را بر این بگذاریم که رقم سوءاستفاده مالی ۱۲۳ میلیارد هم نبوده، به هرصورت اصل ماجرا قابل کتمان نیست. او البته همچنان تلاش دارد تا بار هزینه این فساد مالی برادرش را برای خود سبک کند و به همین خاطر مدعی می‌شود برادرش فریب خداداد را خورده است. درحالی‌که در اصل موضوع تفاوتی نمی‌کند و به هر صورت سوءاستفاده مالی رخ داده است. برای برخی هزینه‌سازی برای سیستم حکمرانی تبدیل به رویه‌ای عادی و تکراری شده است. در روزگار جوانی با فسادهای مالی و سوءاستفاده‌های اقتصادی به یک شکل به سیستم ضربه می‌زنند، اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کنند، خوراک رسانه‌ای برای دشمنان ایران فراهم می‌کنند و در دوران بازنشستگی برای دیده شدن، با مطرح کردن ادعاها و اظهارات غیرواقعی و غیردقیق، جنجال یا غرض‌ورزی می‌کنند و به نوعی دیگر برای سیستم هزینه‌سازی می‌کنند و به اعتبار آن ضربه می‌زنند.
بهانه دست دادگاه‌های اروپایی ندهید
بخشی از اظهارات تازه رفیق‌دوست، در کمتر متون تاریخی مورد اشاره قرار گرفته است. در روایت‌های شفاهی که از برخی از این رویدادها ارائه شده، اشارات دقیقی از برخی از این وقایع وجود ندارد. براین اساس نمی‌توان مشخصاً صحت یا عدم صحت اصل روایت را تأیید کرد. اما از سوی دیگر، او درحالی از اقدامات گروه جدایی‌طلب باسک در انجام ترورها که در سال ۲۰۱۳ منحل شده، صحبت به میان می‌آورد که دادگاه‌های اروپایی نیز مشروح اقدامات و فعالیت‌های این گروه را علنی نکرده است. مطرح کردن این اظهارات درحالی‌که دادگاه‌های اروپایی نیز گزارشی دقیق از اقدامات آن‌ها را در اختیار افکار عمومی قرار ندادند، به غیر از اینکه برای رفیق‌دوست وجهه و برای ایران هزینه بسازد، کارایی دیگری ندارد. چنین اظهاراتی تنها بهانه‌ای در اختیار کشورهای بهانه‌جوی غربی قرار می‌دهد تا با استناد به این ادعاها، پرونده‌هایی تازه علیه جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین‌المللی باز کنند.
به خاطر دیده شدن، هزینه نسازید
رفیق‌دوست، سابقه طولانی در مطرح کردن ادعاهای غیردقیق، ناقص و بی‌ملاحظه در مورد وقایع و اتفاقات تاریخی دارد. روایت‌هایی که او مطرح می‌کند در مواردی آن‌قدر غیردقیق و غیرواقعی هستند که برای نظام حکمرانی ایران هزینه‌سازی می‌کند و هزینه تندروی‌هایی را که توسط برخی چهره‌های مشکوک‌الهویت در سال‌های ابتدایی انقلاب رخ داد، متوجه نظام حکمرانی می‌کند. اظهاراتی که وزیر سابق سپاه به تازگی در مصاحبه‌ای مطرح کرد، عملاً مسئولیت برخی اقدامات را متوجه ایران می‌داند، درحالی‌که یک دانشجوی کارشناسی تاریخ نیز این را می‌داند که در سال‌های ابتدایی انقلاب چهره‌های رادیکال و تندی مثل صادق خلخالی حضور داشتند که چندان برمبنای خواست اکثریت و نظام حکمرانی حرکت نمی‌کردند و با فتوای خود، حکم صادر می‌کرده و آن را اجرایی می‌کردند.
رفیق‌دوست در صحبت‌هایش نه تنها فاصله‌گذاری با این جنس اقدامات خودسرانه نمی‌کند، بلکه به نحوی صحبت می‌کند که گویی اقداماتی از جنس ترور در کشورهای خارجی با چراغ سبز ساختار حکمرانی انجام شده است. نمی‌توان برداشتی جز القای این گزاره داشت که سیستم با ابزار ترور، مخالفان خود را حذف می‌کند. این هزینه‌سازی در شرایطی که صهیونیست‌ها با تکرار این گزاره که ایران تهدیدی برای امنیت منطقه و جهان است، غرب را به سمت اقدام نظامی علیه ایران سوق می‌دهد، عملاً بازی در زمین دشمن است.
