تریلر سریال شهر مسموم Toxic-Town
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، رسومات چهارشنبه‌سوری آتش‌بازی و پریدن از روی آتش با گفتن جمله‌ی معروف "زردی من از تو، سرخی تو از من" برای دفع بلا و جذب انرژی مثبت بود. فشفشه و ترقه روشن می‌کردند و گاهی مراسم قاشق‌زنی انجام می‌شد که در آن افراد با پوشاندن چهره خود، به در خانه‌ها رفته و صاحب‌خانه با دادن آجیل و شیرینی از آن‌ها پذیرایی می‌کرد. از دیگر رسوم، تهیه آجیل مشکل‌گشا، فال‌گوش ایستادن، خواندن فال کوزه و گره‌گشایی برای آرزوها بود. این جشن، که از آیین‌های کهن ایران باستان ریشه گرفته، امروزه به میدان جنگ تبدیل شده است. اما چرا؟
امیر رهبر فعال اجتماعی در خصوص چهارشنبه سوری در خصوص چرایی تغییر مسیر یک آئین زیبا به یک میدان جنگ خونین اینگونه به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: تاریخچه چهارشنبه سوری به سال‌های بسیار دور برمی‌گردد. این جشن خود آمیزه‌ای از چند رسم کوچک و بزرگ است. سنت اصلی در آداب و رسوم چهارشنبه سوری برپایی آتش و خواندن شعر «زردی من از تو، سرخی تو از من» هنگام پریدن از روی آن بوده است.
این شعر دعایی بوده است که ایرانیان از قدیم برای آتش می‌خواندند و از آن می‌خواستند تا بیماری‌ها و کسالت‌ها و نگرانی‌های سالی که گذشته را از آن‌ها بگیرد تا سال جدید را با شادکامی و سرزندگی شروع کنند. چهارشنبه سوری همچنین اولین پایکوبی برای پیشواز بهار شمرده می‌شود.
برای بسیاری سؤال است که چرا چهارشنبه سوری از یک جشن قدیمی به یک شب ترسناک تبدیل شده است؟
امیر رهبر فعال اجتماعی می گوید : سال‌هاست که نخستین علامت فرا رسیدن بهار به عزا تبدیل شده و وقتی اسفند به روزهای شلوغ آخر سال می‌رسد، همه می‌دانند که چهارشنبه آخر سال باید با احتیاط از خیابان‌ها و کوچه‌هایی که با احتمال انفجار ترقه و نارنجک روبه‌روست، عبور کنند. باورش سخت است اما چهارشنبه‌سوری که قرار بود به رسم قدیم، عاملی برای شادی و دورهمی ایرانی‌ها باشد، هر سال با آمار کشته‌شده‌ها و قطع عضوها گره می‌خورد و این شادی قدیمی به یک عزا تبدیل می‌شود
نبود نگاه فرهنگی به این جشن موجب شد تا آیینی که می‌توانست مانند شب یلدا یک جشن خانوادگی و ماندگار باشد به یک بستر خطرآفرین تبدیل شود.سودجویان با وارد کردن انواع ترقه و نارنجک از موقعیت سوء‌استفاده می‌کنند. بخشی از این مواد محترقه به شکل غیرقانونی وارد کشور می‌شود و برخی هم در داخل با ساخت نارنجک‌های خطرناک و دست‌ساز وارد بازار زیرزمینی شدند.
مشکل مربوط به عدم‌نظارت دقیق خانواده است؛ خانواده‌ها به راحتی ترقه و نارنجک در اختیار فرزندانشان قرار می‌دهند و نتیجه این می‌شود که این آمارهای عجیب از مرگ و قطع عضو هر سال از چهارشنبه سوری به یادگار می‌ماند.
امیر رهبر می گوید: این مشکل به ضعف نظام تعلیم و تربیت و همچنین آموزش و پرورش بازمی‌گردد. آموزش و پرورش میلیون‌ها دانش‌آموز در اختیار دارد اما اقدام درستی انجام نمی‌دهد. آموزش ما باید به درستی مفاهیم فرهنگی را منتقل کند.
امیر رهبر گفت : خانواده‌ها با اجرایی کردن چند توصیه ساده می‌توانند بستری برای زنده نگه داشتن یک جشن کهن آماده کنند.
۱_ آموزش به کودکان و نوجوانان
۲_استفاده از جایگزین‌های کم‌خطر
۳_ نظارت والدین بر فعالیت فرزندان
۴_پرهیز از خرید مواد محترقه پرخطر
۵_برگزاری جشن در محیط‌های کنترل‌شده
۶_خاموش کردن آتش پس از اتمام مراسم
۷_دوری از مکان‌های شلوغ و پرخطر
حمل، نگهداری، خـــرید و فروش و توزیع و ساخت و مونتاژ مواد محترقه به موجب قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز مصوب 7/6/1390؛ جرم محسوب و از 3 ماه و یک روز تا 2 سال حبس برای مرتکبین اینگونه جرایم در نظر گرفته شده است. لذا حمل، نگهداری، خرید، فروش، توزیع و ساخت و مونتاژ مواد محترقه برابر این قانون جرم محسوب شده و مستوجب مسئولیت جزائی و قانونی است. عناوین مجرمانه مذکور در قانون مزبور بیانگر مسئولیت قانونی تمامی عوامل انسانی است که مبادرت به امور مزبور می کنند..
کل آسیب‌دیدگان حوادث چهارشنبه سوری ۳۲۶۷ نفر و کل مصدومان ۳۲۵۳ نفر بر اثر استفاده از مواد محترقه به ثبت رسیده است.
اعزامی توسط اورژانس ۴۶۳ نفر، مراجعه به مراکز درمانی ۲۶۸۰ نفر و درمان در محل ۱۱۰ نفر گزارش شده است.
در این مدت ۱۴ نفر بر اثر موادمحترقه جان خود را از دست دادند.
در این حوادث قطع عضو ۱۸۹ مورد، آسیب به چشم ۱۰۷۰ مورد، (تخلیه چشم یک مورد) و سوختگی ۹۸۱ مورد ثبت شده است....
روز چهارشنبه‌سوری از آن شکل سنتی خودش فاصله گرفته و شکل و شمایل دیگری پیدا کرده است؛ روزی که قرار بود با شادی و احترام به آداب و آئین سنتی و تاریخی ایرانیان همراه باشد، حالا بیشتر با نگرانی و انواع خطرها همراه شده است؟! در این اتفاق می‌توان دلایل زیادی را موثر دانست. تبیین مسائل اجتماعی دارای پیچیدگی های خاص خودش است.
یکی از مهمترین دلایل این تغییر شکل، کنار کشیدن نهادهای اجتماعی کننده افراد مانند خانواده، آموزش و پرورش، رسانه‌ها و سایر نهادهای شهری و رسمی است. وقتی به سال‌های گذشته نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که این موضوع به یک موضوع آسیب‌شناختی یا امنیتی تقلیل یافته است.! نوعاً، اگر نهادهای رسمی خودشان را کنار بکشند و نقش کمتری در این زمینه ایفا کنند و در چنین مسائلی مشارکت نکنند، نقش نهادهای غیررسمی پررنگ می‌شود.
