به گزارش "ورزش سه"، فوتبال پر از عواملی است که شاید بسیاری از آنها با چشم دیده نمی‌شوند و انگیزه یکی از آن‌ها است. گاهی مربیان این انگیزه را ایجاد می‌کنند، گاهی یک خاطره ساده و در بسیاری مواقع، یک هم‌ تیمی است که موفق می‌شود تنش رقابتی را به حداکثر برساند و شرایط را بهبود ببخشد.

فقط افراد خاصی می‌توانند این کار را انجام دهند؛ کسانی که چه بازوبند کاپیتانی را ببندند و چه نبندند، به‌عنوان رهبر تیم عمل می‌کنند. دنی کارواخال نمونه‌ کامل این موضوع است. او یکی از این افراد در تیم ملی اسپانیا بوده و در رئال مادرید هم یکی از آن‌ها است. او برای بسیاری از بازیکنان یک مرجع و الگو است و آنچلوتی می‌خواهد در لحظاتی که به مهم‌ترین مقطع فصل رسیده است، او را در کنار تیمش داشته باشد و از او خواسته است که پیش از بازی با اتلتیکو در کنار بازیکنانش باشد.

این اتفاق جدیدی نیست و مربوط به چند هفته اخیر هم نمی‌شود. فصل گذشته، کارواخال چندین بازی را از دست داد و کارلو آنچلوتی مدام درباره‌ زمان بازگشت او می‌پرسید و این فقط به خاطر عملکردش در زمین نبود. از نظر این مربی ایتالیایی، این مدافع کناری چیزی فراتر از یک بازیکن فوتبال است. او هرگز این موضوع را پنهان نکرده و همیشه به‌ صورت علنی به آن اذعان کرده است.

آنچلوتی پیش از این گفته بود: «او بازیکنی بسیار مهم برای ماست. و را برای چند ماه به‌ عنوان بازیکن از دست داده‌ایم اما در رختکن هنوز به‌ عنوان یک رهبر حضور دارد و با ما کار خواهد کرد. از توانایی‌های فوتبالی او بهره نخواهیم برد، بلکه از ذهنیت او استفاده خواهیم کرد.»

این همان چیزی است که مربی ایتالیایی انجام می‌دهد؛ او می‌خواهد تیمش حضور کارواخال را احساس کند چون حالا در لحظات حساس قرار دارند و همه‌ چیز در خطر است. در واقع، فصل گذشته، در یکی از دو دیداری که رئال مادرید در لالیگا باخت (هر دو مقابل اتلتیکو)، کارواخال قادر به حضور در زمین نبود.

این مدافع کناری همیشه یکی از بازیکنان ضروری برای آنچلوتی بوده است، نه فقط به‌ دلیل عملکردش در زمین، بلکه به‌ خاطر تأثیری که در گروه و فضای روزمره‌ تیم دارد. بیش از آن که فقط یک رابط بین تیم و مربی باشد، کارواخال همیشه سطحی از تعهد را به نمایش می‌گذارد که در تیمی مانند رئال مادرید تنها یک مفهوم دارد: پیروزی.

بدیهی است که این تیم در کارهای روزمره‌ در زمین تمرین جای خالی او را احساس می‌کند و به همین دلیل می‌خواهند او در این روزها و زمانی که بحث تعیین سرنوشت فصل در میان است در کنار آنها باشد. او یکی از کاپیتان‌های تیم و بازیکنی نمادین است؛ هم به‌ خاطر آنچه که در کودکی انجام داد و هم به‌ خاطر دستاوردهایی که با پیراهن تیم اول به دست آورده است.

درک متقابل بین کارواخال و آنچلوتی کامل و مطلق است. با حضور این مربی بود که کارواخال فهمید که در زمان حمله، فراتر از نفوذهایش در محوطه‌ جریمه حریف، چه چیزهایی می‌تواند به تیم اضافه کند. از یک مدافع کناری هجومی به بازیکنی تأثیرگذار و تعیین‌کننده تبدیل شد.

هر دو تنها با نگاه کردن به یکدیگر متوجه منظور هم می‌شوند و حالا می‌دانند که در بازی‌های پیش‌رو، رئال مادرید با چه شرایط سختی روبرو خواهد شد. او این جایگاه را در تیم ملی اسپانیا هم به دست آورده است. در کنار موراتا، ناچو و دیگر بازیکنان با تجربه، یکی از افرادی بوده که نسل جدید فوتبالیست‌های اسپانیا را شکل داده‌اند.

کارواخال احترام همه را به دست آورده است. او حالا برای بازگشت می‌جنگد و امیدوار است که قبل از پایان فصل دوباره به میدان برگردد. اما پیش از آن مأموریتی مهم دارد، این‌ که مطمئن شود همه‌ کسانی که این پیراهن سفید را بر تن می‌کنند، تنها یک هدف را در ذهن دارند: پیروزی.

منبع: مارکا