با شنیدن اسم مگالودون، احتمالاً تصویری از کوسه سفید بزرگی در ابعادی غول‌آسا در ذهنتان نقش می‌بندد. براساس تحقیقات اخیر، این شکارچی ماقبل تاریخ احتمالاً ظاهری متفاوت و ساختار بدنی کشیده‌تر و لاغرتری داشته است.
سال گذشته، گروهی از دانشمندان بین‌المللی با بررسی مهره‌های فسیلی ناقص مگالودون، مدلی جدید از ساختار بدن این موجود ارائه دادند. به گفته آنها، مگالودون نه‌فقط لاغرتر، بلکه احتمالاً بلندتر از تصورات قبلی بوده است. برخلاف مقایسه همیشگی با کوسه سفید بزرگ، این پژوهشگران شباهت بیشتری میان مگالودون و کوسه ماکو پیدا کردند؛ گونه‌ای که بدنی کشیده‌تر و آیرودینامیکی‌تر دارد.
این نظریه واکنش‌های زیادی در جامعه علمی برانگیخت. بسیاری از دیرینه‌شناسان معتقد بودند شواهد کافی برای اثبات شباهت مگالودون به کوسه‌های ماکو وجود ندارد. اما در مقاله جدیدی که اخیراً در «Palaeontologia Electronica» منتشر شده، پژوهشگران بازهم یک گام فراتر رفته‌اند و ادعا می‌کنند مگالودون نه‌فقط کشیده‌تر از کوسه ماکو، بلکه بیشتر شبیه کوسه لیمویی بوده است.
دانشمندان با مقایسه بخش‌هایی از ستون فقرات مگالودون با بیش از 100 گونه زنده و منقرض‌شده کوسه‌ها، به این نتیجه رسیده‌اند که این شکارچی غول‌پیکر می‌توانسته تا حدود 24 متر رشد کند، تقریباً هم‌اندازه 2 اتوبوس مدرسه، و وزنی حدود 94 تن داشته باشد. درحالی‌که پیشتر تخمین‌ها طول مگالودون را بین 15 تا 20 متر در نظر گرفته بودند. همچنین یافته‌های جدید نشان می‌دهند حتی نوزادان مگالودون هم از کوسه‌های سفید بزرگ بالغ امروزی بزرگ‌تر بودند.
«فیلیپ استرنز»، یکی از نویسندگان این مقاله، توضیح داد مگالودون‌ها از همان نوزادی شکارچیان قابلی بودند و احتمال دارد مدت کوتاهی پس از تولد، پستانداران دریایی را شکار می‌کردند. او این پژوهش را دقیق‌ترین بررسی انجام‌شده درباره اندازه و شکل مگالودون دانست و افزود برخلاف تصور رایج، این شکارچی ماقبل تاریخ بیشتر شبیه کوسه لیمویی عظیم با بدنی کشیده و باریک بوده است.
چنین ساختاری برای حرکت در آب کارایی بیشتری دارد. استرنز تأکید دارد غول‌پیکر شدن فقط به معنای بزرگ‌تر شدن نیست، بلکه نیازمند تکامل بدنی مناسب برای بقا در چنین ابعادی است و مگالودون می‌تواند یکی از شگفت‌انگیزترین نمونه‌های این فرایند در تاریخ تکامل باشد.
چرا شباهت به کوسه لیمویی اهمیت دارد؟ برخلاف کوسه سفید بزرگ که بدنی حجیم و دوکی‌شکل دارد و برای شتاب‌گیری سریع مناسب است، کوسه لیمویی بدن کشیده‌تری دارد که به او اجازه می‌دهد با انرژی کمتر، مدت طولانی‌تری در آب حرکت کند.
«تیم هایم»، زیست‌شناس و یکی از نویسندگان این مقاله، این ویژگی را با شنای قهرمانان المپیک مقایسه می‌کند:
«وقتی شنا می‌کنید، سرتان را جلو می‌برید؛ چون این کار از نظر آیرودینامیکی کارآمدتر از حرکت‌دادن شکم است. تکامل هم اغلب به سمت کارایی بیشتر حرکت می‌کند.»
به گفته محققان، مگالودون احتمالاً تعادلی میان سرعت و استقامت داشته است؛ نه شکارچی کند نه تعقیب‌کننده‌ی سریع، بلکه موجودی که با سرعتی متوسط شنا می‌کرد اما در زمان حمله، شتاب زیادی می‌گرفت.
