استقلال و تراکتور در مرحله یک هشتم نهایی لیگ نخبگان و لیگ قهرمانان آسیا ۲، حذف شدند تا اتفاقی که سال‌هاست فوتبال ایران به آن عادت کرده بار دیگر تکرار شود. بعد از سهمیه ۱+۲ در لیگ نخبگان و یک سهمیه در سطح دوم آسیا با توجه به نتایج رقم خورده در سال‌های اخیر تعداد سهمیه‌های ایران برای سال آینده در سطح اول به ۱+۱ کاهش یافت. نتایج سال جاری نمایندگان ایران تأثیر مستقیمی در تعداد سهمیه‌های فصل ۲۷-۲۰۲۶ داشت که با توجه به ناکامی پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور در این فصل نیز سهمیه‌های ایران ۱+۱ در لیگ نخبگان و یک سهمیه در لیگ قهرمانان آسیا ۲ خواهد بود.
در روز‌های اخیر صحبت‌های زیادی درباره کاهش سهمیه‌های ایران در آسیا مطرح شده است. این در حالی است که فوتبال ایران در سطح باشگاهی آسیا سال‌هاست به توفیق خاصی دست پیدا نکرده و عملاً دور از جام بوده است. در این شرایط چه تفاوتی می‌کند سهمیه‌های ایران دو تیم باشد یا ۱۰ تیم؟ در فصل جاری سه تیم بالای جدول لیگ ایران به همراه استقلال در آسیا ناکام بودند. سپاهان با آن همه بازیکن و بریز و بپاش حتی موفق نشد از گروهش در سطح دوم آسیا بالا بیاید. تراکتور که بازیکنان زیادی جذب کرده و در نقل‌وانتقالات هر لحظه بمب می‌ترکاند، برابر تیم هشتم عربستان راه به جایی نبرد. پرسپولیس و استقلال هم که جای خود دارند و یکی در مرحله اول حذف شد و دیگری در یک هشتم نهایی. حالا فرض بگیریم ۱۰ تیم از ایران در این مسابقات حضور پیدا می‌کردند. مگر تفاوتی در اصل ماجرا ایجاد می‌شد؟ وقتی در زیرساخت‌ها، امکانات، هزینه‌ها، جذب بازیکنان، مدیریت و ... از کشور‌های حوزه خلیج فارس عقب افتاده‌ایم، دیگر تعداد تیم‌ها چه توفیری می‌کند؟ اینجا ما درباره مسائل مختلف بر سر هم می‌زنیم و آن طرف آنها بهترین شرایط و امکانات را برای تیم‌های‌شان فراهم می‌کنند. فرق کاری که ما انجام می‌دهیم و آنها می‌کنند در همین است
دلمان را خوش کرده‌ایم به رکوردشکنی تماشاگران که کدام تیم رکورد را در اختیار دارد و برای همدیگر کُری می‌خوانیم که کدام تیم از رقیب آسیایی خود کمتر گل خورده است. کیلومتر‌ها آن‌طرف‌تر، اما آنها در حالی که بلیت صعود به مرحله بعدی را در دست دارند، به ما می‌خندند.
