تاختن رقبای قهرمانی به پرسپولیس در سالیان اخیر به امری عادی تبدیل شده است که در این فصل این امر بسیار کمرنگ شده بود، اما با پیروزی‌های متوالی سرخپوشان و البته توقف‌های زیاد سپاهان که منجر به سبقت گرفتن پرسپولیس از رقیب اصفهانی شد، اولین واکنش‌ها علیه تیم اسماعیل کارتال به رسانه‌ها آمد.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، یک دهه پر تنش در فوتبال ایران سپری شده و هنوز این مسیر ادامه دارد. در یک دهه اخیر که فوتبال باشگاهی ایران در تسخیر پرسپولیس بوده، تنها سه تیم به جز سرخپوشان تهرانی توانسته‌اند عنوان قهرمانی را کسب کنند که این یک رکورد جالب توجه برای پرسپولیس است.
سپاهان در فصل ۹۴-۹۳ در حالی که تراکتوری‌ها در تبریز با تساوی مقابل نفت تصور کرده بودند قهرمان شده‌اند و در ورزشگاه یادگار امام تبریز دور افتخار زدند، با حسین فرکی جام را بالای سر برد؛ در فصلی که تراکتور و نفت تهران برای قهرمانی رقابت می‌کردند، اما سپاهان در هفته آخر جام را برای خود کرد. در همان فصل تراکتوری‌ها اتهاماتی را به فدراسیون فوتبال که مسئولان عالی‌رتبه آن اصفهانی بودند، وارد کرد که عامدانه سپاهان را به سمت قهرمانی برده‌اند. در حالی که تراکتور با پیروزی خانگی مقابل نفت می‌توانست قهرمان شود و در دقایق پایانی آن مسابقه به دفاع کردن پرداخت و تصورش بر قهرمانی با تساوی بود.
استقلال خوزستان در فصل ۹۵-۹۴ با تفاضل گل بهتر نسبت به پرسپولیس به قهرمانی رسید. فصلی آبی‌های خوزستانی با عبدالله ویسی و سرخپوشان تهرانی با برانکو ایوانکوویچ هر دو ۵۵ امتیازی شدند و در حالی که پرسپولیس با ۱۵ پیروزی داشت و استقلال خوزستان ۱۴ پیروزی و در بازی مستقیم هم شاگردان برانکو به پیروزی رسیده بودند، اما استقلال خوزستان با تفاضل گل ۱۷ و پرسپولیس با تفاضل گل ۱۵ قهرمان و نایب قهرمان شدند. در آن فصل استقلال خوزستان در سه بازی پایانی مقابل راه‌آهن، پدیده و ذوب‌آهن ۶ گل به ثمر رساند و تفاضل گلش را افزایش داد، اما در نهایت این پرسپولیس بود که در بازی پایانی مقابل راه‌آهن پایین جدولی نتوانست به نتیجه بهتری از پیروزی ۲ بر یک برسد و آن فصل در حسرت قهرمانی ماند. با این حال پرسپولیسی‌ها با برانکو از همان فصل روزهای درخشان خود را آغاز کردند.
استقلال در فصل ۰۱-۱۴۰۰ با فرهاد مجیدی بدون شکست قهرمان شد تا وریا غفوری جام قهرمانی را بالای سر ببرد. فصلی که آبی‌پوشان تهرانی علاوه بر کسب قهرمانی بدون شکست، با ۶۸ امتیاز یک رکوردشکنی دیگر هم انجام دادند که تا آن فصل بالاترین امتیاز تیم قهرمان در اختیار پرسپولیس و سپاهان با ۶۷ امتیاز بود. هرچند پرسپولیس در فصل ۰۳-۱۴۰۲ در رقابت با استقلال توانست قهرمانی با ۶۸ امتیاز را تکرار کند، اما نه بدون شکست تا رکورد استقلال همچنان منحصر به این تیم باشد. استقلال در آن فصل با فرهاد مجیدی بدون بهانه‌جویی پیش رفت و سرمربی آن روزهای آبی‌ها از ابتدای فصل فقط یک هدف داشت که تیمش را قهرمان کند و اجازه بهانه‌جویی را به بازیکنانش نداد تا به جام برسند. از طرفی مدیریت حواشی استقلال توسط مجیدی به خوبی انجام شد و سرمربی آبی‌ها در هر بازی خودش را مقابل حاشیه‌ها قرار می‌داد تا تمرکز تیمش به هم نریزد و همین موضوع آبی‌ها را به قهرمانی رساند که در پایان فصل هم استقلال ۵ امتیاز بیشتر از پرسپولیس کسب کرد.
پرسپولیس ۷ قهرمانی در یک دهه اخیر کسب کرده است. سه قهرمانی با هدایت برانکو ایوانکوویچ کسب شد، سرخپوشان سه قهرمانی را با یحیی گل‌محمدی تجربه کردند و در قهرمانی فصل اخیر هم گل‌محمدی تا میانه‌های راه هدایت تیم را به عهده داشت که سپس استعفا داد تا اوسمار ویه‌را، دستیارش فصل را با قهرمانی به اتمام برساند. دو قهرمانی در جام حذفی و کسب ۵ سوپرجام از دیگر افتخاراتی بوده که سرخپوشان تهرانی در یک دهه اخیر به دست آورده‌اند و در دو فصلی هم که استقلال خوزستان و استقلال قهرمان شدند، در کورس قهرمانی بودند و نایب قهرمان شدند. تیمی که با مدیریت فنی و انضباطی برانکو پایه‌گذاری شد و پس از آن گل‌محمدی، ویه‌را و حالا اسماعیل کارتال مسیر را با شیوه مدیریتی خودشان ادامه داده‌اند.
پرسپولیس در کنار موفقیت‌های داخلی در لیگ قهرمانان آسیا هم موفق شده دو بار صعود به فینال را تجربه کند که هرچند در فینال یک بار مقابل کاشیما آنتلرز ژاپن و یک بار مقابل اولسان هیوندای کره‌جنوبی مغلوب شد. با این حال یک بار هم تا آستانه صعود به فینال پیش رفت و در نیمه نهایی مقابل الهلال شکست خورد و یک بار هم در یک چهارم نهایی کارش مقابل این حریف پرافتخار عربستانی گره خورد.
در شروع روزهای درخشان پرسپولیس، کمتر این فضای پرتنش وجود داشت. بسیاری از مربیان از جمله امیر قلعه‌نویی که بعدها به فضای اتهام‌زنی و حمایت ویژه از پرسپولیس پناه بردند، در آن روزها حضور برانکو ایوانکوویچ را عامل موفقیت‌های سرخپوشان معرفی می‌کردند. با این حال روند موفقیت‌های پرسپولیس و تبدیل شدن به قدرت بلامنازع فوتبال باشگاهی ایران در یک دهه اخیر پای وزیر ورزش، فدراسیون فوتبال، داوران و حتی حاکمیت را وسط کشید تا فضای غبارآلودی در فوتبال ایران ایجاد شود. فارغ از اینکه قدرت فنی برانکو و کسب قهرمانی در لیگ کرواسی و چین و همچنین دوران موفق این مربی کروات با تیم ملی ایران در جام ملت‌های ۲۰۰۴ و در راه صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ غیر قابل انکار بود.
هدایت فنی پرسپولیس پس از برانکو به گابریل کالدرون و از میانه راه فصل ۹۹-۹۸ به یحیی گل‌محمدی رسید که هر دوی آنها هم پیش از آمدن به پرسپولیس کارنامه موفقی داشتند. گل‌محمدی پیش از آمدن به پرسپولیس و در روزهای شروع مربیگری‌اش دو قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی سوپرجام فوتبال ایران را با ذوب‌آهن به دست آورد و با تیم شهر خودرو هم موفق به کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا شد. صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا با پرسپولیس هم او را در کنار برانکو ایوانکوویچی قرار داد که اولین تجربه فینالیست شدن سرخپوشان در لیگ قهرمانان را نصیب آنها کرده بود. گل‌محمدی پس از جدایی از پرسپولیس هم این فصل در فولاد خوزستان نتایجی کسب کرده که این تیم پس از تجربه تلخ فصل گذشته که برای بقا می‌جنگید، اکنون در میان مدعیان قهرمانی است و با یک بازی کمتر ۶ امتیاز تا بالای جدول راه دارد.
با وجود تمام این آمارها و البته موفقیت‌هایی که سرمربیان پرسپولیس پیش و پس از حضور در این تیم تجربه کرده‌اند، تاختن به پرسپولیس تبدیل به یک رویه برای مدعیان قهرمانی شده است. از طرفی رقبا این تیم را نورچشمی فدراسیون فوتبال و حتی در دوران مسعود سلطانی‌فر، وزارت ورزش و جوانان می‌دانند و از طرفی پرسپولیسی‌ها و هواداران‌شان فراهم بودن بستر فنی و تلاش برای کسب موفقیت را عامل قهرمانی‌های خود در یک دهه اخیر می‌دانند. پرسپولیسی‌ها موفقیت در آسیا و دو بار صعود به فینال لیگ قهرمانان را هم شاهدی برای اثبات حرف‌های خود معرفی می‌کنند، آن هم در شرایطی که صعود به فینال سال ۲۰۱۸ با پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی بسته و با حضور ۱۴ بازیکن اصلی رقم خورد.
البته پرسپولیسی‌ها در شرایطی معتقدند که رقبای خود بهانه‌جویی می‌کنند که در پاسخ به برخی اتهامات آنها هم سکوت نمی‌کنند. از جمله افزایش سقف بودجه نقل‌وانتقالاتی در ابتدای این فصل که با درخواست دو باشگاه استقلال و سپاهان انجام شد، عدم محرومیت علیرضا بیرانوند و باشگاه تراکتور با وجود اینکه فسخ غیرقانونی دروازه‌بان تراکتور با پرسپولیس در کمیته وضعیت به اثبات رسید و مواردی از این دست که باعث شده فضای اتهام‌زنی و ابهام در فوتبال ایران پایدار باشد. فوتبال ایران در شرایطی با این فضا پیش می‌رود که رقبای آسیایی با سرعت در حال پیشرفت هستند و در رده ملی و باشگاهی برای ارتقای خود تلاش می‌کنند.
