به گزارش تابناک به نقل از میزان، کمیته به‌اصطلاح حقیقت‌یاب شورای حقوق بشر سازمان ملل در موضوع حقوق بشر در جدیدترین گزارش ادعایی خود به پنجاه‌وهشتمین نشست شورای حقوق بشر که از ۶ اسفند ۱۴۰۳ آغاز شده و تا ۱۵ فروردین ۱۴۰۴ ادامه دارد، اتهام‌هایی را که بار‌ها با پاسخ کافی و مستند مواجه شده بودند، مجددا مطرح کرد.

در این گزارش ادعایی که براساس برنامه‌ریزی‌ها، ۲۸ اسفند به شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو ارائه می‌شود، اتهام‌ها و ادعا‌های بی‌اساسی علیه ایران مطرح شد؛ تهیه‌کنندگان گزارش یادشده حتی پا را فراتر از مسئولیت ادعایی گذاشته و اظهاراتی مداخله‌جویانه را درباره مسائل ایران مطرح کردند.

یکی از به‌اصطلاح کارشناسان کمیته یادشده، در حالی ادعا‌هایی را درباره وضع زنان در ایران مطرح کرد که ادبیات و واژه‌های مورد استفاده‌اش تنه به تنه ادبیات گزارش‌ها و خبر‌های ادعایی معاندان ایران می‌زد.

سارا حسین، رئیس به‌اصطلاح کمیته حقیقت‌یاب نیز ادعا‌های یادشده را با طرح اتهام‌های مضحک ادامه داد.

او که در فروردین سال جاری اعتراف کرده بود که حقیقت‌یابی‌اش پایه‌های علمی و قابل اعتنا ندارد و صرفا بر مبنای ادعا‌های افراد شکل گرفته است، از پاسخ دادن به این پرسش که آیا در گزارش خود از حمایت‌های خارجی ازجمله حمایت گروهک تروریستی منافقین از ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ هم یاد کرده است، فرار کرد.

سارا حسین که با توجه به اعتراف خودش گزارش‌هایش را بر ادعا‌های بی سند برخی از افراد استوار کرده است، با پاسخ یادشده عملا تایید کرد که گروهک تروریستی منافقین در ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ در ایران نقش داشته و سبب اقدام‌های خشونت‌باری شده است، اما این امر نتیجه مبارزه چند دهه‌ای ایران با تروریست‌هایی است که دستشان به خون حدود هزاران شهروند ایرانی آلوده است.

در کمیته به‌اصطلاح حقیقت‌یاب در گزارش‌دهی یا به عبارت بهتر همان اتهام‌زنی به ایران همچنان روی پاشنه اقدام‌های یک‌سویه، ورود به موضوع‌های خارج از صلاحیت و ماموریت و قضاوت‌های خارج از حیطه مسئولیت می‌گردد.

گزارش جدید کمیته به‌اصطلاح حقیقت‌یاب با پنهان کردن حقایق مربوط به آسیب‌هایی که اغتشاشگران به جان و مال مردم وارد کرده و اقدام‌های تخریبی و تروریستی آنها، آشکارا تلاش کرد تا از اغتشاشگران و حامیان آنها حمایت و حفاظت کند.

اعضای کمیته به‌اصطلاح حقیقت‌یاب آگاهانه و هدفمند با سیاسی‌کاری و پنهان بر مداخله‌جویی‌های دولت‌های بیگانه، معاند و مشارکت سفارتخانه‌های آنها در ترویج و تشویق به خشونت، تخریب و حمایت‌های مالی آنها از اقدام‌های تروریستی سرپوش نهادند.

به‌اصطلاح کمیته حقیقت‌یاب که طشت رسوایی گزارش‌دهی براساس داده‌های غلطش از مدت‌ها پیش به زمین افتاده است، این بار سعی کرد از نیرو‌های کمکی برای خوراندن گزارش سراسر اتهام خود استفاده کند.

مای ساتو، به‌اصطلاح گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل برای ایران پیش از انتشار گزارش کمیته حقیقت‌یاب به‌عنوان یار کمکی سارا حسین وارد میدان شده و گزارشی از آنچه افزایش تعداد نقض حقوق زنان و ... در ایران خواند، ارائه کرد.

ساتو از زمان نشستن بر صندلی جاوید رحمان، سلف خود در تابستان گذشته، به نیروی کمکی کمیته به‌اصطلاح حقیقت‌یاب تبدیل شده است.

این در حالی است که او به‌خوبی می‌داند که جمهوری اسلامی ایران به‌صراحت اعلام کرده که تعیین گزارشگر ویژه را به دلیل نادرست دانستن برخورد‌های گزینشی و استفاده ابزاری از موضوع حقوق بشر برای تحقق اهداف سیاسی خاص و تسویه حساب نمی‌پذیرد.

در عین حال، جمهوری اسلامی ایران همواره همکاری روشن، مستمر و آشکاری با سازوکار‌های حقوق بشری سازمان ملل ازجمله سازوکار یوپی‌آر (گزارش جهانی ادواری) داشته است؛ گزارش یوپی‌آر جمهوری اسلامی ایران در نشست ۴۸ گزارش جهانی ادواری در حالی ارائه شد که واکنش‌های مثبتی را درپی داشت و کشور‌های حاضر از عزم ایران برای ارتقا و حمایت از حقوق بشر تقدیر کردند.

شاید بهترین توصیه به سارا حسین و دیگر همقطارانش در کمیته به‌اصطلاح حقیقت‌یاب این باشد که برای یک‌بار هم که شده، با نگاهی به اهمیت مفهوم ارزشمند حقوق بشر و تلاش برای حفظ آن از اقدام‌های مخرب فزاینده، جانب عدالت و انصاف را نگه داشته و گزارشی بر مبنای داده‌های درست و دقیق ارائه کند.