چرا انسان‌ها این ویژگی را از دست داده‌اند، در حالی که هنوز در میان برخی از پستانداران همچنان وجود دارد؟ خارهای روی آلت تناسلی انسان‌ها چه کاربردی داشتند؟ و این تغییر به چه موضوعی درباره رفتار جنسی و اجتماعی انسان‌ها اشاره می‌کند؟ در این گزارش به بررسی این پرسش‌های جذاب پرداخته شده است تا دلایل این تغییر منحصر‌به‌فرد آشکار شود.
به گزارش عصر ایران به نقل از یورونیوز، خارهای روی آلت تناسلی که به شکل برآمدگی‌های کوچک و سفت بودند، در بسیاری از پستانداران نقش مهمی در فرایند تولید مثل داشتند. آن‌ها باعث تحریک واژن در حین جفت‌گیری می‌شدند و به این ترتیب شانس تولیدمثل را افزایش می‌دادند. بر اساس نظر پژوهشگران، این خارها همچنین باعث تسهیل در خروج سریع آلت تناسلی پس از جفت‌گیری می‌شدند، به‌طوری که از جفت‌گیری فوری سایر نرها با همان ماده جلوگیری می‌کردند. از این مکانیزم به‌عنوان رقابت اسپرم‌های نرهای مختلف برای بارور کردن تخمک یک ماده نام برده می‌شود.
در برخی از پستانداران این خارها مدت زمان جفت‌گیری را کاهش می‌دادند، موضوعی که در رقابت‌های شدید جنسی بسیار حیاتی است. وجود این خارها همچنین در برخی از گونه‌های نخستی‌سانان باعث تحریک تخمک‌گذاری می‌شود که به باروری بهتر در آن‌ها کمک می‌کند. اما انسان‌های امروزی این خارها را از دست داده‌اند، خارهایی که همچنان روی آلت تناسلی برخی دیگر از پستانداران مانند شامپانزه‌ها یا گربه‌ها وجود دارد.
از بین رفتن خارهای روی آلت تناسلی انسان به شدت با تکامل رفتارهای اجتماعی و تولیدمثل او مرتبط است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که از بین رفتن خارهای روی آلت تناسلی انسان به‌دلیل حذف یک ژن خاص است که مسئول رشد این خارها بوده است. دانشمندان بر این باورند که تک‌همسری و شکل‌گیری روابط پایدار در انسان‌ها باعث شده است که این ویژگی به مرور زمان از بین برود.
افزایش نقش پدران در تربیت فرزندان خود نیز ممکن است به کم شدن رقابت‌ها برای رابطه جنسی در انسان‌ها منجر شده باشد. همچنین از بین رفتن خارها ممکن است به طولانی‌تر شدن زمان رابطه جنسی و در ادامه تقویت پیوندهای عاطفی میان شرکای زندگی کمک کند که این موضوع در جوامعی که در آن‌ها همکاری و وابستگی برای بقا ضروری است یک مزیت به شمار می‌آید.
بسیاری از گونه‌های نخستی‌سانان هنوز روی آلت تناسلی خود خار دارند. در این خصوص شامپانزه‌ها و گوریل‌ها که نزدیک‌ترین خویشاوند گونه انسان هستند تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. برای مثال، شامپانزه‌ها هنوز خارهای کوچکی روی آلت تناسلی خود دارند که رقابت اسپرم‌های نرهای مختلف برای بارور کردن تخمک یک ماده را تسهیل می‌کنند، اما در گوریل‌ها که رقابت جنسی در محیط‌های زندگی آن‌ها شدید نیست، خار روی آلت تناسلی آن‌ها یا اصلاً وجود ندارد یا تعدادشان کم است.
در گربه‌سانان مانند شیرها و گربه‌های خانگی، این خارها به وضوح قابل مشاهده هستند. این خارها باعث تحریک شدید واژن می‌شود که به تخمک‌گذاری کمک می‌کند. این مکانیزم باعث می‌شود تا ماده بلافاصله پس از جفت‌گیری آماده تولید مثل شود. بنابراین عواملی مانند شرایط محیطی و روابط اجتماعی در درون یک گونه می‌تواند موجب تنوع در ویژگی‌های زیستی گونه‌های مختلف شود.
از بین رفتن خارهای روی آلت تناسلی انسان نشان می‌دهد که روابط انسان‌ها پیچیده‌تر شده و این روابط به سمت همکاری و پیوند عاطفی بیشتر میان آن‌ها تکامل پیدا کرده است. عکس رفتارهای صرفاً تولیدمثلی که در سایر گونه‌ها مشاهده می‌شود، رابطه جنسی در انسان امروزی چندین کارکرد مختلف دارد که از آن جمله می‌توان به تولیدمثل، لذت و تقویت پیوندهای اجتماعی اشاره کرد.
این تغییرات ممکن است به دلیل افزایش نقش انسان‌ها در روابط زناشویی و تربیت فرزندان خود بوده باشد. از بین رفتن خارهای روی آلت تناسلی انسان همچنین امکان رابطه جنسی متنوع‌تر و طولانی‌تر را فراهم کرده و به تقویت روابط اجتماعی میان انسان‌ها کمک می‌کند. در نهایت، این تغییرات تکاملی یک مثال جذاب از نحوه سازگاری بدن انسان با نیازهای اجتماعی و عاطفی او است.
