همشهری آنلاین – گروه سیاسی: از زمانی که دونالد ترامپ وارد کاخ‌سفید شده است، در مقاطع و به بهانه‌های مختلف شاهد رویکرد «تهدیدمحور» واشنگتن علیه تهران بوده‌ایم؛ راهبردی که اگرچه با همنوایی تل‌آویو، کوشیده با ایجاد فضای تنش در مناسبات منطقه‌ای، اهداف چندوجهی خود را جامه‌عمل بپوشاند، اما در میدان واقعیت، محور ترامپ – نتانیاهو در پروژه مرعوب‌سازی جمهوری‌اسلامی موفقیتی به دست نیاورده‌اند. این در حالی است که مقام‌های عالی‌رتبه سیاسی – نظامی ایران، طی روزهای اخیر بارها تاکید کرده‌اند که تهران از آمادگی لازم برای ارائه پاسخ قاطع به هرگونه تهدیدی را دارد.
ترامپ در روزهای اخیر در حالی با ادعای «حمایت ایران از یمنی‌ها»، فاز تازه‌ای از تهدیدهای ضد ایرانی را کلید زده است که بررسی تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی سالی که گذشت، بیش از هر چیز نشان‌دهنده ناکامی غربی‌ها در به‌کارگیری ابزار تهدید علیه جمهوری‌اسلامی است که در ادامه به برخی نمودهای آن اشاره می‌شود.
۱
حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای
گزاره تهدیدمحور: اگرچه در طول سالی که گذشت، تهدید ایران به حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای، یکی از اصلی‌ترین ابزارهای هراس‌افکنی آمریکا و رژیم صهیونیستی بوده، اما این دست تهدیدها طی یکی دو ماه اخیر با شدت بیشتری در جریان بوده است.
واقعیت ماجرا: تهدیدهای فزاینده محور واشنگتن – تل‌آویو نه‌تنها نتوانست در مسیر فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران مانعی ایجاد کند، بلکه براساس آخرین گزارش منتشر شده ازسوی آژانس ایران تا ۸ فوریه ۲۷۴.۸کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا خلوص ۶۰درصد ذخیره کرده که نسبت گزارش قبلی ای نهاد در نوامبر، افزایش ۹۲.۵ کیلوگرمی داشته است.
اعتراف‌ها:
- وال‌استریت ژورنال: این روزنامه آمریکایی ۱۵ اسفندماه در گزارشی نوشت: اسرائیل با همه توان نظامی‌اش، نمی‌تواند از خلیج فارس را دفاع کند یا تهدید اصلی‌اش، ایران را شکست دهد. نابودی تأسیسات زیرزمینی هسته‌ای ایران برای اسرائیل دشوار است.
- وبگاه خبری بلومبرگ: این خبرگزاری آمریکایی ۲۹ ژانویه گذشته در گزارشی تاکید کرد برخی نزدیکان ترامپ پیشنهاد حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را مطرح می‌کنند، اما این اقدام به‌دلیل پنهان‌سازی تاسیسات در اعماق زمین و خطرات سیاسی، پرهزینه و پیچیده خواهد بود.
- ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های ایران در دوره اوباما: اقدام نظامی علیه برنامه هسته ای ایران نه تنها مانع پیشرفت‌های هسته‌ای نمی‌شود، بلکه می‌تواند منجر به تشدید بحران و کاهش اعتبار آمریکا در سطح بین‌المللی شود. دیپلماسی همچنان بهترین و پایدارترین راه‌حل درباره مساله هسته‌ای ایران است.
- نیویورک تایمز: این رسانه آمریکایی طی گزارشی در میانه‌های مهرماه ۱۴۰۳، نوشت که رژیم‌صهیونیستی با توجه به در اختیار نداشتن جنگ‌افزارها و آمادگی نظامی لازم برای حمله به تاسیسات اتمی زیرزمینی و مستحکم ایران و تمایل نداشتن آمریکا برای همراهی با چنین اقدامی برای پاسخ به حمله موشکی گسترده ایران در روزهای گذشته، توان حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران را ندارد.
۲
قطع صادرات نفت ایران
گزاره تهدیدمحور: یکی از مهم‌ترین نقاط مورد توجه غربی‌ها و به‌ویژه آمریکایی‌ها علیه ایران در سالی که گذشت، وارد آوردن ضربه اقتصادی به ایران، به‌ویژه از طریق قطع فرایند صادرات نفت و انرژی از ایران بوده است.
واقعیت ماجرا: بررسی تازه‌ترین آمارهای بین‌المللی نشان می‌دهد در حالی که آمریکا تحریم‌های جدیدی علیه صادرات نفت ایران اعمال کرده، صادرات نفت ایران به چین در ماه فوریه به ۷۴/۱ میلیون بشکه در روز رسیده است که ۸۶درصد بیشتر از ژانویه است.
اعتراف‌ها:
- رویترز: خبرگزاری انگلیسی رویترز ۲۴ اسفندماه در گزارشی اگرچه مدعی است سیاست‌های تحریمی ترامپ، تهدیدی جدی برای استمرار صادرات نفتی تهران محسوب می‌شود، اما درعین‌حال اذعان می‌کند که چین به‌عنوان خریدار اصلی نفت ایران، به کمک این کشور آمده است.
- استرالیا پترولیوم: این خبرگزاری تخصصی استرالیایی طی گزارشی در ۱۷ اسفندماه نوشت که ایران جزو پیشتازان افزایش ظرفیت پالایش نفت خام در خاورمیانه تا ۲۰۳۰ به حساب می‌آید و با سهمی نزدیک به ۴۰درصد از ظرفیت‌های جدید پالایشی، در صدر کشورهای منطقه قرار خواهد گرفت.
- میدل‌ایست آی: این خبرگزاری انگلیسی طی گزارشی در ۵ اسفندماه تاکید کرد که برخلاف تصور غرب مبنی بر آسیب‌پذیری رژیم ایران، داده‌های اقتصادی کلیدی و خودباوری مقام‌های ایرانی این تصور را تایید نمی‌کنند. اقتصاد ایران از مارس ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۴ حدود ۱۷ درصد رشد داشته و نرخ فقر کاهش یافته است. ایران به تحریم‌ها سازگار شده و یک شبکه بانکداری پنهان جهانی برای دور زدن تحریم‌ها ایجاد کرده‌است.
۳
ضربات امنیتی
گزاره تهدیدمحور: رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی آمریکایی و صهیونیستی در سالی که گذشت کوشیدند با بزرگ‌نمایی فعالیت‌های امنیتی تل‌آویو علیه تهران، این موضوع را به‌عنوان پاشنه آشیلی برای وارد آوردن ضربه‌های سنگین به ایران معرفی کنند.
واقعیت ماجرا: ادعاهای مطرح شده در این زمینه در حالی است که این روزها یکی از مهم‌ترین دلمشغولی‌های نهادهای امنیتی رژیم صهیونیستی، رخنه عوامل ایران در ساختارهای نظامی – امنیتی این رژیم است و طی هفته‌های اخیر اخبار مختلفی درباره دستگیری شهروندانی به جرم همکاری با ایران منتشر شده است.
اعترافات:
- میدل ایست مانیتور: این رسانه انگلیسی ۹ اسفندماه در گزارشی با اشاره به افزایش دستگیری شهروندان اسرائیلی به دلیل جاسوسی برای ایران، عنوان کرد که مقام‌های امنیتی تل‌آویو از افزایش جذب شهروندان اسرائیلی به سمت همکاری امنیتی با ایران نگران شده‌اند.
- جروزالم‌پست: این روزنامه عبری‌زبان در آخرین روزهای مهرماه گذشته طی گزارشی به نگرانی‌ها درباره افزایش همکاری شهروندان اسرائیلی با ایران و افشای اطلاعات نظامی – امنیتی پرداخت و با اشاره به دستگیری ۷ اسرائیلی به اتهام جاسوسی برای ایران، اعلام کرد آنها حدود ۶۰۰ ماموریت برای ایران انجام داده‌اند، ازجمله جمع‌آوری اطلاعات درباره سایت‌های حساس نظامی و زیرساختی و شناسایی اهداف انسانی بالقوه.
۴
فشار حداکثری
گزاره تهدیدمحور: ترامپ از زمان آغاز به کار خود در کاخ‌سفید در مواجهه با ایران همواره بر طبل فشار حداکثری کوبیده و تلاش کرده به بهره‌گیری از این ابزار، ایران را به پای میز مذاکره تحمیلی بکشاند.
واقعیت ماجرا: موضع‌گیری‌های قاطع مقام‌های ایرانی در برابر تهدیدهای آمریکا، که با امضای یک یادداشت اجرایی ضدایرانی نیز همراه شد، نشان داد سیاست «چماق و هویج» ترامپ با ابزار «فشار حداکثری» دیگر کارایی لازم را ندارد.
اعتراف‌ها:
- ایندیپندنت: این روزنامه انگلیسی در روزهای اخیر طی گزارشی به سیاست فشارحداکثری ترامپ علیه ایران اشاره و تاکید کرد در شرایطی که روابط آمریکا با برخی از نزدیک‌ترین متحدانش، ازجمله کانادا، بریتانیا، فرانسه و آلمان در هفته‌های اخیر به دلیل لحن توهین‌آمیز کاخ سفید و تهدیدهای مکرر برای الحاق همسایه شمالی آمریکا تیره شده، اثربخشی سیاست فشارحداکثری علیه ایران محل تردید است.
- امریکن کنسروتیو: این پایگاه تحلیلی آمریکایی ۱۴ اسفندماه ۱۴۰۳ در گزارشی تاکید کرد که در دوره نخست ترامپ، نئوکان‌ها مثل پمپئو و بولتون با مشاوره‌های گمراه‌کننده، ترامپ را فریب دادند. آنها گفتند تحریم‌های حداکثری ایران را تسلیم می‌کند، اما در واقع می‌دانستند این سیاست تهران را به سمت مقاومت و نه مذاکره می‌برد. اکنون هم شورای امنیت ملی (NSC)، که برخی در حلقه ترامپ آن را «شورای امنیت نئوکان‌ها» می‌نامند، دوباره همان سیاست‌های جنگ‌طلبانه را پیش می‌برد.
