به گزارش بهداشت نیوز، روضه و عزاداری، فراتر از یک مراسم عاطفی، به افراد کمک میکنند تا به یک روایت معنوی و متعالی متصل شوند. داستان کربلا، که نمادی از مقاومت در برابر ظلم و فداکاری برای عدالت است، میتواند بهعنوان منبعی برای الهام و یافتن معنا در زندگی عمل کند. بر اساس نظریه روانشناسی وجودی ویکتور فرانکل، یافتن معنا در زندگی یکی از عوامل کلیدی در سلامت روانی است. در این آیینها، شرکتکنندگان با یادآوری ارزشهایی چون شجاعت و ایثار، ممکن است احساس هدفمندی بیشتری کنند که به نوبه خود آرامش درونی را تقویت میکند.
شواهد علمی و مطالعات مرتبط
اگرچه پژوهشهای خاص درباره تأثیر روضه و عزاداری شیعیان بر سلامت روانی محدود است، مطالعات کلی در مورد آیینهای عزاداری و مذهبی نتایج مشابهی را نشان میدهند. به عنوان مثال، مطالعهای در ترکیه درباره آیینهای عزاداری اسلامی نشان داد که این مراسم میتوانند به کاهش استرس مرتبط با سوگ کمک کنند ... همچنین، پژوهشی در زمینه تأثیر آیینهای پس از مرگ بر بازماندگان نشان داد که مشارکت فعال در این مراسم میتواند به بهبود سلامت روانی و کاهش علائم افسردگی منجر شود. این یافتهها با تجربه شرکتکنندگان در روضه و عزاداری همخوانی دارد.
چرا برخی افراد احساس آرامش بیشتری دارند؟
احساس آرامش پس از شرکت در این مراسم میتواند نتیجه ترکیبی از عوامل فوق باشد. برای برخی، تخلیه عاطفی از طریق گریه و نوحهخوانی به کاهش تنشهای درونی منجر میشود. برای دیگران، حس تعلق به جمعی که در غم و ارزشهای مشترک شریک هستند، احساس امنیت و آرامش ایجاد میکند. همچنین، افرادی که از منظر دینی به این مراسم نگاه میکنند، ممکن است از ارتباط با یک نیروی متعالی و باور به پاداش معنوی احساس رضایت کنند. نکته جالب توجه این است که حتی افرادی که به جنبههای معنوی این آیینها اعتقاد ندارند، ممکن است از ساختار منظم و قابل پیشبینی این مراسم (مانند نوحهخوانی و سینهزنی) احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود پیدا کنند، که به کاهش اضطراب کمک میکند.