به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، با آغاز موج جدید بارش‌ها در ایران، نگرانی‌ها از وقوع سیلاب‌ها و تأثیرات منفی این پدیده بر زیرساخت‌های کشور افزایش یافته است.

براساس آخرین آمار ارائه‌شده از سوی سازمان هواشناسی در 24 ساعت گذشته، وضعیت بارش‌ها در ایران به‌ویژه در مناطق مختلف به‌طور قابل‌توجهی متفاوت بوده است. این تفاوت‌ها نمایانگر شرایط جوی خاص و چالش‌هایی است که برای مدیریت منابع آبی و برنامه‌ریزی‌های عمرانی و کشاورزی ایجاد می‌شود.

بارش‌های کم‌بارش در برخی مناطق جنوبی و مرکزی

بر اساس داده‌های موجود، مناطقی چون ایذه (خوزستان) با 60.9 میلی‌متر بارش، خفر (فارس) با 1.1 میلی‌متر بارش و همچنین رباط قره بیل (خراسان شمالی) و جمکران (قم) که به‌طور میانگین کمتر از 2 میلی‌متر بارش را تجربه کرده‌اند، نشان از یک دوره خشکسالی یا کاهش بارش‌های مناسب دارند. این کاهش بارش در مناطق مرکزی و جنوبی کشور، که به‌ویژه در کشاورزی و تأمین آب شرب و صنعتی وابستگی زیادی به بارش‌ها دارند، می‌تواند تاثیرات منفی جدی داشته باشد.

مناطق پر بارش و رشد فزاینده منابع آبی

در مقابل، استان‌های غربی و شمالی ایران که بیشتر تحت تاثیر بارش‌های فصلی و برف هستند، وضعیت بهتری دارند. به‌عنوان مثال، مناطقی مانند دوگنبدان و کوهرنگ در چهارمحال و بختیاری با بارش‌هایی در حدود 49.2 میلی‌متر تا 50.4 میلی‌متر، وضعیت بهتری دارند و بارش‌های بیشتری دریافت کرده‌اند. همچنین، چادگان (اصفهان) و شلمزار (چهارمحال و بختیاری) که به‌ترتیب 39.8 میلی‌متر و 36.8 میلی‌متر بارش ثبت کرده‌اند، در مقایسه با سایر مناطق بارش‌های قابل‌توجه‌تری را تجربه کرده‌اند. این امر می‌تواند به تقویت منابع آبی در این مناطق کمک کرده و تاثیر مثبتی بر کشاورزی و تأمین آب شرب داشته باشد.

چالش‌ها و راهکارها برای مدیریت منابع آبی

یکی از مسائلی که با توجه به این آمار بیشتر نمایان می‌شود، چالش‌های مربوط به مدیریت منابع آبی در مناطقی است که بارش‌ها کاهش یافته است. در این مناطق، نیاز به تدابیر ویژه برای مدیریت ذخایر آبی و استفاده بهینه از منابع موجود بیش از پیش احساس می‌شود. به‌عنوان مثال، در استان‌هایی مانند خوزستان که بارش‌ها کمتر از 1 میلی‌متر ثبت شده، لازم است برنامه‌هایی برای ذخیره‌سازی آب و توسعه پروژه‌های انتقال آب به مناطق کم‌بارش اجرا شود.

از طرف دیگر، مناطق با بارش‌های بالا نیز نیازمند زیرساخت‌هایی برای جلوگیری از سیلاب‌ها و بهره‌برداری بهینه از منابع آبی خود هستند. توجه به سیستم‌های جمع‌آوری آب باران و طراحی مناسب برای مدیریت سیلاب‌ها در این مناطق می‌تواند تاثیر زیادی در کاهش خطرات ناشی از بارش‌های شدید داشته باشد.

 نگاه استراتژیک به وضعیت بارش‌ها

این آمار نشان‌دهنده تفاوت‌های اساسی در شرایط جوی و نیاز به برنامه‌ریزی‌های دقیق و متناسب با هر منطقه است. از یک سو، مناطق خشک‌تر به تدابیر مناسب برای ذخیره‌سازی و استفاده بهینه از منابع آبی نیاز دارند و از سوی دیگر، مناطق پر بارش باید به سیستم‌های مدیریت سیلاب و زیرساخت‌های پیشرفته توجه کنند. در این راستا، توجه به پیش‌بینی‌های دقیق هواشناسی و تخصیص منابع به‌طور مناسب می‌تواند به‌طور چشم‌گیری در مدیریت بحران‌ها و استفاده بهینه از منابع طبیعی کشور تاثیرگذار باشد.