به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، کم‌کم سرما به درون کفش‌هایش رخنه کرده است و حالا به سختی گام بر می‌دارد و رد کفش‌هایش روی سپیدی برف نقش می‌بندد. دست‌هایش درون دستکش یخ کرده است و گزگزی در نوک انگشتانش احساس می‌کند اما انگار در او اثری ندارد.
همچنان محکم و استوار در کنار پدر گام بر می‌دارد تا تقریبا به نقطه مرتفع در اطراف روستا می‌رسند. حالا اینجا اثرات اینترنت در تلفن همراهش پدیدار می‌شود. کتاب‌ها را باز می‌کند و مهیای آموزش می‌شود؛ می‌داند شاگردانش چشم انتظار هستند و دلش نمی‌آید حتی دقیقه‌ای تأخیر کند و پدر صبورانه منتظر می‌شود تا فرزندش که اکنون در قامت خانم معلم مهربانیست، تدریسش تمام شود.
این چند خط، داستان خیالی نیست، روایت واقعی زندگی خانم معلمی است که در زمستان سرد کرونایی، نگاه پرمحبتش، گرمابخش کلاس مجازی آموزش است. نازدار افشنگ معلم حق‌التدریس دانش‌آموزان پایه سوم دبستان مدرسه شهدای هسته‌ای شهرستان اشنویه از توابع استان آذربایجان غربی است.
او که در روستای خالدآباد از توابع اشنویه زندگی می‌کند، با مشکل بزرگی در آموزش مجازی مواجه شد و آن هم نداشتن آنتن اینترنت در روستایشان بود؛ به همین دلیل هر روز به همراه پدر به سمت ارتفاعات روستا می‌رفت تا بتواند شرایطی برای آموزش مجازی فراهم کند و چون اینترنت هم قطع و وصل می شد و گاهی اوقات سامانه «شاد» با مشکل مواجه بود، برخی روزها ساعت‌ها در میان برف مشغول تدریس بود.
وقتی کرونا آمد، یک گروه از دانش‌آموزان بیش از دانش‌آموزان دیگر در معرض خطر بودند و آن هم دانش‌آموزان با نیازهای ویژه بودند؛ این گروه از بچه‌ها به دلیل شرایط جسمی درتیررس ویروس کرونا هستند و باید بیش از پیش مراقبشان بود؛ به همین دلیل امکان بازگشایی مدارس استثنایی در شرایط کرونا مهیا نبود اما معلمان دلسوز و مهربان دانش‌آموزان استثنایی، این بچه‌ها را تنها نگذاشتند.
مثلا خانم سعید ساکی معلم پایه هشتم پیش حرفه‌ای شهرستان هویزه، به منزل دانش‌آموزان می‌رفت و با آنها درس کار می‌کرد یا عزیزه قلعه‌ای معلم پایه ششم ابتدایی مدرسه استثنایی ایثار میانه برای جبران عقب ماندگی تحصیلی دانش‌آموز کم توان ذهنی‌اش، برای تدریس به خانه دانش‌آموزش می‌رود تا او دغدغه‌ای برای تحصیل و عقب ماندگی از درس‌هایش نداشته باشد.
عاطفه رجبی معلم مدرسه استثنایی پیام در شهر گتوند از توابع استان خوزستان هم وقتی دید که فاطمه یکی از شاگردانش به دلیل مشکل جسمی و حرکتی و ضعف در حرکت عضلات دست، نمی‌تواند برای آموزش از موبایل و تبلت استفاده کند، برای اینکه فاطمه از درس‌هایش عقب نماند گاهی به خانه فـاطمه می‌رود و گاه فـاطمه نزد او می‌آید و آموزش فاطمه همچنان ادامه دارد.
در همان روزهای اولی که کرونا آمد، اولین اقدام برای پیشگیری از شیوع کرونا، تعطیلی مدارس بود. در آن روزها، هنوز هیچ پیش زمینه‌ای نسبت به کرونا نبود و معلوم نبود که تا چه زمانی ادامه خواهد داشت اما معلمان می‌دانستند که آموزش تحت هیچ شرایطی تعطیل نیست.
در آن زمان شبکه آموزشی دانش‌آموزان یعنی «شاد» هم نبود و معلمان به صورت خودجوش از تدریس خودشان فیلم می گرفتند و در گروه‌های آموزشی خودشان در فضای مجازی، بارگذاری می‌کردند. همین شد که هر معلمی با همان امکانات که در اطرافش وجود داشت برای آموزش استفاده کرد. به عنوان مثال سهیلا طاهری آموزگار دبستان الزهرا شهرستان دره شهر استان ایلام، درس‌ها را روی درِ کمد منزل نوشته و از طریق فضای مجازی به دست دانش‌آموزان می‌رساند.
علی اکبر صحرایی دبیر فیزیک مدارس شهرستان دهلران برای خود تخته وایت‌برد موقت ساخت؛ او از نایلون ساده براق و چند عدد پونز جهت نصب آن روی دیوار استفاده کرد و به آموزش دانش‌آموزانش پرداخت یا معصومه عنصری آموزگار پایه سوم دبستان در شهر حمیدیه خوزستان از بدنه سفید یخچال به‌عنوان تخته کلاس استفاده کرد.
برخی معلمان به ویژه در مناطق روستایی و عشایری، وقتی دیدند که یا منطقه‌شان آنتن اینترنت ندارد یا دانش‌آموزانشان دسترسی به وسیله مناسب برای وصل شدن به اینترنت را ندارند، کلاس آموزشی حضوری برگزاری کردند.
مثلا محسن رضایی یکی از معلمان روستای دله چنار منطقه عشایری احمد فداله سردشت دزفول که دانش آموزانش به دلیل ضعیف بودن اینترنت و آنتن دهی پایین تلفن‌های همراه، امکان استفاده از شبکه شاد را ندارند، کلاس حضوری برگزار کرد.
او ۴۳ دانش آموز چند پایه روستایی دارد که برای ۶ دانش آموز پایه اولی مدرسه، هم تلفنی و هم حضوری، کلاس درس برگزار کرد.
یا محرم نوازش معلم و مدیر مدرسه محمدیه در روستای قره قشلاق جعفرآباد برای آموزش شاگردانش که دسترسی به امکانات اینترنت و موبایل را ندارند، هر روز ۱۱۰ کیلومتر تردد می‌کند؛ غدیر علی بابایی خمارکی آموزگار دبستان عشایری فلاح روستای کردانده از توابع ناحیه کوهین شهرستان قزوین هم وقتی دید که امکان آموزش از راه دور برای دانش‌آموزانش فراهم نیست، به محل زندگی آنها می رفت و کلاس حضوری البته با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی برگزار می‌کرد.
قاسم سهرابی معلم دوره ابتدایی هم در صفحه شخصی خودش در اینستاگرام پیامی گذاشت که حاضر است به دانش‌آموزانی که نیاز به آموزش دارند، رایگان درس دهد. او خودش جلوی درب خانه‌های دانش‌آموزان در شهرستان‌های مرند و شبستر می‌رود و به آنها تدریس می‌کند.
اسکندر عابدینی آموزگار دبستان رسالت آباد پَری شهرستان ماهنشان استان زنجان از جمله معلمان سخت‌کوش است که در ایام کرونایی وقتی می‌بیند که دانش‌آموزانش از امکانات لازم برای برقراری ارتباط آنلاین و آموزش در فضای مجازی محروم هستند، با حضور در منازل یا فضای آزاد با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به امر تدریس آنها پرداخته است یا امین مرادی مدیر آموزگار دبستان عشایری «حر شورقویی» شهرستان جعفرآباد استان اردبیل وقتی می‌بیند که دانش‌آموزانش از امکانات اینترنتی محروم هستند، با حضور در منازلشان به آموزش آنان می پردازد.
آقای مرادی ضمن تماس‌های مکرر تلفنی و ارسال پیامک به دانش‌آموزان جهت اطلاع رسانی آموزش از طریق شبکه‌های تلویزیونی، با حضور در منازل دانش‌آموزان، از نزدیک وضعیت تحصیلی، تربیتی و بهداشتی آنان را در کنار خانواده جویا می‌شود.
عشق معلمان به دانش‌آموزانشان و توجه به تحصیل آنها تا جایی ادامه داشت که حتی از جیب خودشان هزینه کردند تا دانش‌آموزانشان بتوانند درس بخوانند.
به عنوان مثال «رقیه سرقینی»، معلم یکی از مدارس روستایی شهرستان اهر از توابع استان آذربایجان شرقی برای آموزش دروس به خانه دانش‌آموزانش می‌رفت. او وقتی متوجه شد 2 شاگردش که خواهر و برادر هستند، در منزل تلویزیون ندارند، برای اینکه آنها بتوانند از برنامه‌های آموزش تلویزیونی استفاده کنند، برایشان یک دستگاه تلویزیون خرید.
یا حسین اسدی، آقامعلمی که قید خرید خودروی سانتافه با ارثیه یک میلیارد و 240 میلیونی پدرش را برای خرید تبلت محصلان نیازمند هزینه کرد و این اقدام او همچنان ادامه دارد.
ماجرای عشق معلمی با رسیدن به دوران بازنشستگی خاتمه نمی‌یابد. معلمان ثابت کردند که حتی بعد از بازنشستگی هم، در اندیشه شاگردانشان هستند. به عنوان مثال خانم مالگرد معلم بازنشسته خوزستانی از طریق مدیر مدرسه‌ای که قبلاً در آنجا تدریس می‌کرد، متوجه شد که یکی از دانش‌آموز کلاس اولش که هم‌اکنون در کلاس سوم دبستان تحصیل می‌کند به دلیل نداشتن گوشی هوشمند از آموزش مجازی جا مانده است به همین دلیل تصمیم گرفت با حقوق بازنشستگی‌اش، برای این دانش‌آموزان تبلت خریداری کند.
یا محرمعلی مسلمی آموزگار بازنشسته‌ای است که بعد از گذشت 20 سال از دوران بازنشستگی‌اش در این ایام بحرانی کشور به پویش «آموزش تعطیل نیست» پیوسته و به صورت داوطلبانه و به خاطر احساس مسؤولیت، مقابل دوربین کلاس آنلاین آموزش مجازی منطقه میانه از توابع استان آذربایجان شرقی قرار گرفت تا با ادامه آموزش از طریق فضای مجازی ضمن ارتباط با دانش‌آموزان و جبران عقب ماندگی تحصیلی آنها ، نشاط و امید را به خانه آنها ببرد.
عشق معلمی آنقدر عمیق است که معلمان حتی در زمان بیماری هم نمی‌توانند دست از آموزش بکشند. تصاویر متعدد از درس دادن معلمان در بیمارستان و روی تخت منتشر شده است که به رغم بیماری، به آموزش دانش‌آموزان پرداختند.
فاطمه هویزاوی معلم متوسطه اول درس قرآن و عربی و پیام آسمانی ناحیه یک اهواز، به رغم ابتلا به ویروس کرونا و درگیری با این بیماری، همچنان به تدریس ادامه داد.
سکوت عجیبی حاکم شده است؛ به ظاهر در حال نوشتن سرمشق‌هایی هستند که وحید مبصر کلاس روی تخته می‌نویسد اما زیرچشمی حواسشان به آقامعلم است که روی صندلی نزدیک تخته نشسته است؛ دیدن آقامعلم بهترین اتفاق زندگی‌شان شده است و در عمق چشمانشان که هر بار سربلند می‌کنند و او را می بینند، کاملا هویداست.
بی‌اختیار گونه‌هایشان تر می‌شود و گاهی چند قطره اشک روی دفتر مشق می‌نشیند؛ هنوز باورشان نمی‌شود که آقامعلم چند روز بعد از تصادف با دستان گچ گرفته، مسیر طولانی منزل تا روستا را طی کرده است فقط به خاطر آنها.
آقامعلم چند روز پیش هنگام بازگشت از محل کار، تصادف کرد و از ناحیه دو دست دچار شکستگی شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت اما نمی‌توانست دانش‌آموزانش را از یادگیری محروم کند پس با همان شرایط راهی مدرسه شد.
سجاد احمدی مدیرآموزگار دبستان بلال حبشی روستای میرمینگه از توابع شهرستان هرسین در هفته، سه روز مسافت ۷۰ کیلومتری هرسین تا روستای میرمینگه را طی می‌کند تا شاگردانش که دسترسی به اینترنت ندارند، از درس عقب نمانند و حتی به رغم تصادف و شکستگی دو دست، آموزش دانش‌آموزان را دنبال کرد.
تصویر خانم جعفری دبیر زبان انگلیسی منطقه ۴ شهر تهران که در بیمارستان به آموزش دانش‌آموزانش می‌پرداخت از جمله اولین تصاویری بود که درباره آموزش معلمان در بیمارستان منتشر شد و واکنش های زیادی را نسبت به معلمان برانگیخت.
اما در کنار تمام این اخبارامیدوار کننده، جا دارد به یاد تمام معلمانی که ویروس کرونا، آنها را از ما گرفت، باشیم و به ویژه یادی کنیم از مریم اربابی از معلمان متعهد شهرستان گرمه که پس از روزها درگیری و جنگ با ویروس کرونا٬ روی تخت بیمارستان با دانش‌آموزانش وداع کرد.
تصویر این معلم در حال آموزش به دانش‌آموزانش هیچگاه فراموش نخواهد شد روحش شاد.
این موارد گوشه‌ای از ایثار و مهرورزی معلمان کشورمان است که مشفقانه تلاش کردند تا دانش‌آموزان از علم و دانش محروم نشوند و یادگیری تداوم داشته باشد.
