به گزارش رکنا، اختلال طیف اوتیسم شامل چالشهای فکری، زبانی و اجتماعی است، این چاشها میتواند شامل پایبندی سختگیرانه به روالها، داشتن علایق ثابت یا وسواسی و دشواری در برقراری تماس چشمی یا درک ارتباطات غیرکلامی باشد. اوتیسم معمولا در دوران کودکی تشخیص داده میشود و آکادمی پزشکان اطفال آمریکا توصیه میکند که همه کودکان از ۱۸ ماهگی غربالگری شوند.
به گفته متخصصان، اما برای دریافت تشخیص اوتیسم، این علائم باید باعث اختلال جدی در زندگی فرد شوند. دکتر «آرتور وستوور»، روانپزشکی که در مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس در زمینهی اوتیسم تخصص دارد، میگوید: همه ما بهعنوان انسان، تا حدی به روالها علاقه داریم... اما صرفا لذت بردن از یک روال به معنای اوتیستیک بودن نیست. موضوع عمیقتر از این حرفهاست.
«راسل لمن»، ۳۴ ساله، بیش از ۲۰ سال است که با تشخیص اوتیسم زندگی میکند. او روالهایی دارد که آنها را هم آرامشبخش و هم استرسزا توصیف میکند. او میگوید خوردن غذای مشابه و خرید از یک فروشگاه خاص برایش آرامشبخش است، اما اگر یک روز به باشگاه نرود، احساس افسردگی و شکست میکند.
او میگوید: اگر به باشگاه نروم، انگار روزی برایم وجود ندارد... روال روزانهام مثل یک بار سنگین روی دوشم است، چون هر شب که میخوابم، میدانم فردا مجبورم کاری را که دوست ندارم انجام دهم، فقط برای اینکه بتوانم عملکرد مناسبی داشته باشم.