برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا در کنار ۵ طلا و ۳ نقره‌ای که برای تیم ملی فرنگی ایران داشت، گره چند وزن را باز کرد و همچنین مثلث رقابتی را در دو وزن ۸۲ و ۱۳۰ کیلوگرم شکل داد.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، صدرنشینی ازبک‌هایی که سه فینال فرنگی قهرمانی آسیا را از ایران برده بودند، فقط یک شب تداوم داشت و ایران با ۵ طلا و ۳ نقره و ۲۰۱ امتیاز در پایان جای این تیم را گرفت. قهرمانی آسیا با ترکیبی که ایران روانه اردن کرده بود و البته غیبت اغلب مدعیانِ آسیایی، کاملاً قابل پیش‌بینی بود.
در زیر به ارزیابی نتایج اوزان ده‌گانه قهرمانی آسیا و وضعیت چرخه انتخابی تیم ملی فرنگی خواهیم پرداخت.
*۵۵ کیلوگرم؛ نایب‌قهرمانی عراقی‌ها و حذف نایب‌قهرمان جهان؛ بلاتکلیفی با دادمرز
تنها حریف جدی پویا دادمرز در این رقابت‌ها، یول چول رو بود که سال گذشته در فینال قهرمانی آسیا پویا دادمرز را شکست داده و نایب‌قهرمان سال ۲۰۲۴ جهان با اندیشه انتقام از حریف کره‌شمالی، به اردن رفت که البته باز هم مغلوب شد.
هرچند پیش‌بینی می‌شد قهرمان سال گذشته آسیا، فینالیست شود تا دادمرز هم در گروه شانس مجدد کارش را دنبال کند، اما این اتفاق نیفتاد و چول رو دور بعدی باخت و دادمرز هم حذف شد. جالب‌تر از قهرمانی کوهی یاماگیوای ژاپنی در این وزن، نقره‌ای بود که عراقی‌ها در ۵۵ کیلوگرم با سجاد البیدهان به دست آوردند. یعنی نماینده عراق بالاتر از کشتی‌گیر ایرانی با دو نقره و برنز جهان قرار گرفت.
دادمرز که اگر اینجا قهرمان آسیا می‌شد باتوجه به اینکه فاصله او با حریفان داخلی نسبتاً زیاد است، ملی‌پوش جهانی زاگرب می‌شد، اما تنها یک کشتی در قهرمانی آسیا گرفت و آن را هم باخت، حالا باید دید تصمیم کادرفنی چیست.
به هرشکل این باگ چرخه‌ای است که باید پشتوانه‌ساز بوده و اختلاف فنی مدعیان را با هم کم کند، اما همچنان در برخی اوزان آنقدر بی‌پشتوانه هستیم که احتمالاً دادمرز با همین شکست هم ملی‌پوش خواهد شد!
*۶۰ کیلوگرم؛ رفت و برگشتِ پویا و بیشتر شدن شانس احمدی‌وفا
در این وزن همان نتیجه‌ای حاصل شد که کادرفنی دنبالش بود. حذف یکی از مدعیان به سود علی احمدی‌وفایی که انگار چرخه طوری نوشته شده تا در نهایت او انتخاب شود.
البته انصاف حکم می‌کند که اشاره‌ای به نحوه انتخاب و گنجاندن اسم ناصرپور در لیست آسیایی داشته باشیم و سپس به ناکامی‌اش اشاره کنیم. ناصرپور قهرمان کشور شده بود که در تورنمنت رنک‌دار در جایگاه سوم قرار گرفت، اما حسن رنگرز با این استدلال که او باید طلا می‌گرفت، خروج این کشتی‌گیر از چرخه انتخابی ۲۰۲۵ را اعلام کرد؛ تصمیمی عجولانه که البته تغییر کرد.
علی احمدی‌وفا هم که بعد از کسب دو نشان طلای ۵۵ کیلوگرم جوانان و امید‌های جهان، به اجبار به ۶۰ کیلو فرستاده شده بود هم در تورنمنت رنکینگ بعدی برنز گرفت، اما از برنز او تا برنز ناصرپور، فاصله زیادی بود. برنزی که کشتی‌گیر اندیمشکی را از چرخه خارج می‌کرد، جایگاه کشتی‌گیر ایذه‌ای را بهبود می‌بخشید دلیلش هم جوانی این کشتی‌گیر و تغییر وزن و زمانی بود که باید برای جا افتادنش در وزن جدید برای او در نظر گرفته می‌شد.
به هرشکل ناصرپور با این ذهنیت که کادرفنی او را نمی‌خواسته و در نهایت باتوجه به عملکرد دیگر مدعیان این وزن مجبور شده او را به قهرمانی آسیا ببرد، راهی اردن شد و می‌دانست اولین خطا، به معنای خروج دوباره‌اش از چرخه است و البته هم ناصرپور همان نتیجه‌ای را گرفت که چرخه ۲۰۲۵ می‌خواست. پنجمی آسیا و حالا او در برنامه‌های کادرفنی جایی ندارد و پنجمی ناصرپور، باز هم احمدی‌وفا را یک گام دیگر به دوبنده تیم ملی نزدیک کرد.
*۶۳ کیلوگرم؛ دومین نقره در چرخه ۲۰۲۵ برای کشتکار؛ او بالاتر از بقیه است
محمدمهدی کشتکار که در تورنمنت زاگرب هم نقره گرفته بود، در قهرمانی آسیا هم به همین رنگ رضایت داد و به نظر می‌رسد او از سایر مدعیان این وزن، شرایط بهتری برای رسیدن به دوبنده تیم ملی پیدا کرده است.
کشتکار تا فینال قهرمانی آسیا خوب و رضایت‌بخش پیش رفت، اگر آیتجان خالماخانوف را برده بود، اکنون به یقین می‌شد از ملی‌پوش شدنش صحبت کرد، اما مغلوب حریف ازبک شد.
با این وجود تا اینجای کار در چرخه ۲۰۲۵ بالاتر از مهدی محسن‌نژادِ تازه وارد در ۶۳ کیلو و میثم دلخانیِ قهرمان سال ۲۰۲۱ جهان است، در شرایطی که ایمان محمدی که دو سال نماینده این وزن ایران در مسابقات جهانی اخیر بود، به ۷۲ کیلوگرم رفته است.
*۶۷ کیلوگرم؛ قهرمانی سعید اسماعیلی بی حرفِ پیش؛ آسیا برای او کوچک است
بی حرف پیش، سعید اسماعیلی پیش از اعزام به قهرمانی آسیا، ملی‌پوش جهانی شده بود و آسیا برای قهرمان المپیک کوچک است. اسماعیلی از سال پیش در رده سنی بزرگسالان خود را مطرح کرده و جز اشتباه مرگبار تورنمنت بوداپست ۲۰۲۴ و تغییر برد ارزشمندش مقابل قهرمان المپیک با شکست به دلیل خوشحالی زودهنگام، به هر میدانی رفته با طلا بازگشته است. اسماعیلی حالا صرفاً باید به تکرار مدال طلای خود، در جهانی ۲۰۲۵ فکر کند.
*۷۲ کیلوگرم؛ دوبنده برای سهرابی شد؛ به وقت فراموشیِ دانیال!
نایب‌قهرمان تورنمنت زاگرب، با طلایی که در اردن گرفت، دوبنده تیم ملی را از آن خود کرد. دانیال حالا پخته‌تر از قبل کشتی می‌گیرد و تجربه یک حضور در مسابقات قهرمانی بزرگسالان جهان، بازی‌های آسیایی و امید‌های جهان را دارد؛ و البته از این رزومه بالاتر، شکست محمدرضا گراییِ قهرمان المپیک در چرخه انتخابی مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی و تصمیم اشتباه کادرفنی برای اعزام گرایی به رقابت‌های بزرگسالان جهان و حضور سهرابی در زیر ۲۳ سال جهان.
تصمیمی که ناکامی مجدد گرایی را به همراه داشت و سهرابی هم نتوانست به لحاظ روحی خود را برای امید‌های جهان مهیا کند و در نهایت سهم ایران از تقسیم سرمایه‌هایش در ۷۲ کیلوگرم دو مسابقه جهانی بزرگسالان و امید، تنها یک برنز زیر ۲۳ سال جهان بود. حالا وقت فراموش کردن است برای دانیال که اتفاقات انتهایی سال ۲۰۲۴ را از خاطر دور کند.
*۷۷ کیلوگرم؛ از استرس چشمی تا نقره آسیا؛ عبدولی به دوبنده تیم ملی می‌رسد؟
اگر برادر کوچکتر سعید عبدولی اینجا طلا می‌گرفت، بی‌شک اکنون ملی‌پوش قطعی این وزن اعلام می‌شد، اما او در فینال مقابل آرام اردانیان ازبک تن به شکست داد و به نقره بسنده کرد. البته که همچنان از دیگر مدعیان ۷۷ کیلو در چرخه جلوتر است، حتی با وجود قهرمان نشدن در آسیایی.
امین کاویانی‌نژاد، علی اسکو و امیر عبدی، هیچ‌کدام در دو سال اخیر که به اندازه کافی به آنها میدان داده شده، نتوانستند خودشان را در این وزن اثبات کنند و حالا نوبت یک تازه‌وارد است که قد علم کند.
نقره او در شرایطی که حریف ژاپنی‌اش در میدان اول حاضر نشد، از این رو ارزشمند است که او بعد از دبل قهرمانی جوانان جهان در شهریور ماه، در حالیکه ملی‌پوش زیر ۲۳ سال ایران بود، دچار سانحه چشمی شد و در این مدت، به جای تمرین و تمرکز روی کشتی، درگیر جراحی‌های سنگین و دردناک و استرس از دست دادن بینایی و زیبایی چشمش بود.
به نظر می‌رسد نقره بعد از چند ماه دوری از مسابقه و تمرین و حضور در قهرمانی آسیا بدون ارزیابی شدن در یک تورنمنت بین‌المللی، عبدولی را به دوبنده تیم ملی در جهانی زاگرب برساند.
*۸۲ کیلوگرم؛ ناقوسی به گرایی رسید؛ برگزاری قطعی انتخابی مرحله نهایی با ۳ مدعی
بعد از قهرمانی غلامرضا فرخی در تورنمنت رنک‌دار زاگرب، حالا محمد ناقوسی هم با طلای آسیا به مرحله نهایی انتخابی تیم ملی رسید، جایی که محمدعلی گرایی حضور دارد.
گرایی به واسطه طلایی که در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی گرفت، مستقیماً از مرحله نهایی وارد چرخه ۲۰۲۵ می‌شود. حالا فرخی و ناقوسی در چرخه ۲۰۲۵ به گرایی رسیدند.
*۸۷ کیلوگرم؛ صاحبِ دوبنده مشخص است؛ روی یزدی سرمایه‌گذاری می‌شود
پیش از اعزام تیم به قهرمانی آسیا هم مشخصاً علیرضا مُهمدی ملی‌پوش این وزن در مسابقات جهانی زاگرب شده بود، چون قهرمان کشور در این وزن ناصر علیزاده بود که با شکست در تورنمنت بین‌المللی از چرخه خارج شده و یاسین یزدی که به قهرمانی آسیا رفت، نفر سوم کشور بوده و اساساً با نایب قهرمان المپیک (مُهمدی) فاصله زیادی دارد.
یزدی در اردن، فینالیست شد، اما فینال را به جالگاسبای بردیموراتوف ازبک باخت. این کشتی‌گیر جوان هرچند شانسی برای دوبنده بزرگسالان در سال ۲۰۲۵ ندارد، اما نشان داد کشتی‌گیری است که می‌شود برای آینده روی او سرمایه‌گذاری کرد.
*۹۷ کیلوگرم؛ هادی ساروی و تمام!
هیچ حرف و بحثی نیست، قهرمان المپیک ۲۰۲۴ پاریس، در ایران و آسیا بی‌رقیب بوده و قطعاً ملی‌پوش ۹۷ کیلوگرم ایران در مسابقات جهانی زاگرب هم خواهد بود.
او در اردن نتیجه‌ای را گرفت که انتظار می‌رفت، بدون هیچ مشکلی قهرمان آسیا شد. آسیا برای او بسیار کوچک است. حمیدرضا بادکانِ قهرمان کشور، در جایگاه نهمی تورنمنت زاگرب قرار گرفته و با این نتیجه از چرخه خارج شده بود. ساروی حالا باید به رقابت دوباره با آرتور الکسانیان زخم خورده و روسیلوی کوبایی فکر کند.
*۱۳۰ کیلوگرم؛ برگزاری مرحله نهایی انتخابی قطعی شد؛ رقابت داغ قهرمانان جهان
فردین هدایتی هم در اردن مدالی را گرفت که باید می‌گفت و جز این، از او انتظار دیگری نمی‌رفت. در این وزن هم مثل ۸۲ کیلوگرم، قطعاً مرحله نهایی انتخابی با حضور سه مدعی برگزار خواهد شد؛ امین میرزازاده دارنده نشان برنز المپیک ۲۰۲۴ و یک طلا (۲۰۲۳) و یک نقره جهانی (۲۰۲۲)، علی‌اکبر یوسفی قهرمان سال ۲۰۲۱ جهان که امسال قهرمان کشور و تورنمنت زاگرب شده است و فردین هدایتی قهرمان جوانان و امید‌های جهان که اکنون قهرمان آسیا شده است.
