به گزارش مشرق، ماجرا از ۱۶ مارس (۲۶ اسفند) آغاز شد؛ زمانیکه یک شهروند بهنام مایک گیبارد، هوادار فوتبال اهل گیتسهد، حین پارک خودرو پیش از مسابقه فینال جام اتحادیه میان نیوکاسل و لیورپول، به کیسه زبالهای مشکوک در منطقه اسکاتسوود نیوکاسل برخورد کرد. در داخل این کیسه، انبوهی از اسناد نظامی محرمانه پراکنده شده بود که به گفته این شهروند، «در دو طرف خیابان، زیر خودروها و در امتداد مسیر» پخش بودند.
بیبیسی گزارش داد که این اسناد شامل اطلاعاتی درباره درجه نظامیان، شیفتهای کاری، نشانیهای ایمیل، سوابق تحویل سلاح، اطلاعات مربوط به دسترسی به تأسیسات نظامی و حتی کدهای امنیتی مرتبط با سیستم شناسایی نفوذ و کلیدهای زاغههای مهمات بودند. یکی از برگهها با عنوان «کدهای IDS و کلیدهای زاغه مهمات» مشخص شده و احتمالاً به سامانههای امنیتی گارنیزون نظامی کاتریک در شمال انگلستان مربوط میشود.
یک سخنگوی دفتر نخست وزیر انگلیس در این باره گفت: «اسناد در حال بررسی توسط وزارت دفاع هستند، اما این موضوع اکنون در چارچوب یک تحقیق داخلی ارتش قرار دارد. نمیتوانیم در مورد جزئیات اظهارنظر کنیم، اما اقدام مقتضی در قبال هرگونه احتمال نقض اطلاعات انجام خواهد شد.» وی افزود: «بدیهی است که اجازه داده شود تحقیقات مسیر خود را طی کند، اما موضوع از حساسیت امنیتی بالایی برخوردار است.»
در همین حال، وزارت دفاع انگلیس با صدور بیانیهای اعلام کرد که از تحویل این اسناد به پلیس مطلع است و بررسی فوری و داخلی در دست انجام است. این وزارتخانه هنوز توضیحی درباره چگونگی خروج اسناد محرمانه از یک پایگاه نظامی و رهاشدن آنها در خیابان ارائه نکرده است.
از سوی دیگر، منابع امنیتی هشدار دادهاند که طبق دستورالعملهای دولتی، برخی اسناد «محرمانه – رسمی» اگر بهدست افراد غیرمجاز بیافتند، ممکن است تهدیدی علیه جان افراد تلقی شوند. این اسناد باید با روشهایی چون دستگاه خردکن یا «کیسههای مخصوص سوزاندن» منهدم شوند. حال آنکه در این رسوایی، بهنظر میرسد سادهترین استانداردهای حفاظت اطلاعات نیز رعایت نشده است.
سوابق مشابه در گذشته نیز اعتبار ارتش انگلیس را زیر سوال برده است. سال گذشته نیز در حادثهای مشابه، لپتاپ حاوی اطلاعات طبقهبندیشده از داخل یک قطار ناپدید شد و چندی بعد گزارشهایی درباره دسترسی هکرهای خارجی به سامانههای ارتش منتشر گردید.
با افزایش فشار افکار عمومی و رسانهها، انتظار میرود نتایج تحقیق در روزهای آینده منتشر شود؛ اما واقعیت آن است که در فضای پرتنش جهانی و با افزایش تهدیدات سایبری و اطلاعاتی، تکرار چنین رخدادهایی نهتنها ضعف ساختاری ارتش انگلیس را برملا میسازد، بلکه نشانهای از بیاعتمادی فزاینده مردم و ناظران امنیتی نسبت به توان حفاظتی این نهاد مهم دفاعی تلقی میشود.