عصرایران؛ علی خیرآبادی- جام جهانی 48 تیمی شده است و حالا همه هواداران ایران حداقل انتظار صعود از دور گروهی را از ملی‌پوشان دارند.فوتبال ایران در شش دوره گذشته‌ای که در جام جهانی حضور داشته است، از دور گروهی صعود نکرده است. فوتبال در تمام این شش دوره خیلی وقت‌ها به ایران روی خوش نشان نداده است. شاید اگر در دوره گذشته بازیکنان ایران از موقعیت‌های خود در بازی با آمریکا استفاده می‌کردند ایران به دور حذفی می‌رفت و این حسرت به جام جهانی فعلی کشیده نمیشد.
سال 2018 و 1998 هم ایران به صعود از دور گروهی خیلی نزدیک شده بود اما این اتفاق رخ نداد تا ایران در تاریخ 44 ساله خود در جام‌های جهانی موفق به صعود از دور گروهی نشود. حالا همه منتظر هستند تا در حضور هفتم و درست 46 سال بعد از اولین حضور ایران در جام جهانی صعود از دور گروهی برای فوتبال ایران اتفاق بیفتد.
ایران در سال 1978 اولین حضور خود را در جام جهانی با حشمت مهاجرانی تجربه کرد. حالا با گذشت 46 سال دوباره در جام جهانی یک مربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی ایران است. امیدواریم همانطور که اولین صعود ایران به جام جهانی با یک مربی ایرانی رخ داد، اولین صعود از دور گروهی هم با حضور یک مربی ایرانی یعنی امیر قلعه‌نویی رخ بدهد.
این احتمالا آخرین شانس خیلی از بازیکنان نسل فعلی تیم ملی است تا دستاورد مهمی در تاریخ فوتبال ایران داشته باشند. اکثر بازیکنانی که با کارلوس کیروش به تیم ملی ایران رسیدند حالا دیگر جوانان سابق نیستند و اکثرا به سی سال رسیده‌اند و احتمالا این آخرین شانس آنها برای درخشیدن در جام جهانی است.
در جام ملت‌ها که این نسل موفق به کسب قهرمانی نشد تا این حسرت برای ایران در این نسل همه ادامه پیدا کند. صعود به مرحله حذفی جام جهانی شاید آخرین فرصت برای نسل فعلی است تا ادعای خود را اثبات کنند؛ بارها خیلی از بازیکنان نسل فعلی اظهار داشتتند که بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران هستند.
اگر واقعا این نسل فارغ از تعارف‌های رسانه‌ای بهتربن نسل فوتبال ایران هست اینکه حداقل از دور گروهی آن هم در جام حهانی 48 تیمی صعود کنند، انتظار زیادی نیست. امیدواریم شاگردان قلعه‌نویی حداقل یک مرحله را از دور گروهی بالاتر روند تا برگ مهمی در تاریخ فوتبال ایران رقم بخورد و حسرت صعود به مرحله حذفی 50 ساله نشود.
البته با توجه به جایگاه تیم ملی ایران در رتبه هجدهم رده‌بندی فیفا اینکه صرفا یک دوره صعود کنیم، اتفاق عجیبی نیست و اگر در مرحله حذفی نیز یک دور صعود کنیم آن وقت می‌توانیم ادعا کنیم که بلاخره به جمع شانزده تیم برتر دنیا رسیده‌ایم. به هر ترتیب باید منتظر بمانیم و ببینیم چه سرنوشتی در انتظار قلعه‌نویی و شاگردانش در آمریکای شمالی است.
