به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، خانه تاریخی عباسیان، یکی از شاهکارهای معماری سنتی ایران، امروز قربانی بی‌توجهی و تخریب وندالیسم شده است.
این خانه که از ارزشمندترین بناهای تاریخی شهر کاشان محسوب می‌شود، با وجود ثبت ملی،( خانه تاریخی عباسیان کاشان در سال 1377 در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسید .) در معرض نابودی تدریجی قرار گرفته است. در حالی که میراث فرهنگی و گردشگری ایران مدعی حفاظت از آثار تاریخی است، در عمل شاهد سهل‌انگاری گسترده در مدیریت این بنا هستیم. نه‌تنها در برابر حملات وندالیسم هیچ اقدام پیشگیرانه‌ای انجام نشده، بلکه فقدان نظارت و رسیدگی مناسب باعث شده است تا این بنای ارزشمند در مسیر نابودی گام بردارد.
بخشی از دیوارهای این اثر ملی ،حالا پوشیده از یادگاری‌نویسی‌ها و خط‌خطی‌های غیرمسئولانه شده‌اند. نکته تأسف‌بارتر آن است که با مشاهده دیوارها ورم کرده و پوسیده به نظر ،وزارت میراث فرهنگی و گردشگری هیچ اقدام موثری در راستای محافظت از این بنا انجام نداده و به نظر می‌رسد که صرفاً عنوان یک نهاد مسئول را یدک می‌کشد، بدون آنکه برنامه‌ای عملی برای حفظ میراث فرهنگی داشته باشد.
اما مشکل تنها به خرابکاری افراد ناشناس محدود نمی‌شود؛ بلکه در خود نحوه نگهداشت این بنا نیز فاجعه‌ای دیگر در حال رخ دادن است. رطوبت، ترک‌خوردگی دیوارها، و فرسایش تدریجی باعث شده‌اند که خانه عباسیان روزبه‌روز بیشتر در معرض فروپاشی قرار گیرد. سقف‌ها که روزگاری با هنر مقرنس‌کاری زینت داده شده بودند، اکنون به دلیل نفوذ آب و عدم رسیدگی در آستانه ریزش هستند. متأسفانه، وزارت میراث فرهنگی نه‌تنها بودجه‌ای کافی برای مرمت اختصاص نداده، بلکه حتی برنامه‌ای عملی برای نظارت و تعمیر بخش‌های آسیب‌دیده این بنا ارائه نکرده است. به نظر می‌رسد که تنها در مواقعی که خطر کاملاً آشکار می‌شود، مسئولان اقدام به ارائه وعده‌های پوچ و بی‌ثمر می‌کنند.
راهکار مقابله با این وضعیت بحرانی کاملاً واضح است: نظارت مستمر، اعمال قوانین سخت‌گیرانه برای مقابله با وندالیسم، و تخصیص بودجه کافی برای مرمت اصولی. لازم است که وزارت میراث فرهنگی به‌جای نمایش‌های تبلیغاتی، وارد عمل شده و با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، نظارت بر این آثار را افزایش دهد. همچنین، مشارکت مردمی و آموزش جوامع محلی درباره اهمیت حفظ این بناها، می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از تخریب بیشتر داشته باشد.
خانه عباسیان، یکی از جواهرهای معماری ایران، به‌دلیل بی‌مسئولیتی و بی‌تدبیری مسئولان در معرض تخریب کامل قرار دارد. اگر این روند ادامه یابد، نه‌تنها یکی از ارزشمندترین بناهای تاریخی کشور را از دست خواهیم داد، بلکه نسل‌های آینده از تجربه و لمس این میراث فرهنگی محروم خواهند شد. وزارت میراث فرهنگی باید هرچه سریع‌تر از خواب غفلت بیدار شود، زیرا فردا برای نجات این اثر دیر خواهد بود.
فیلم: حسن عباسی - فعال رسانه ای
