به گزارش خبرنگار مهر، بر اساس تفسیر المیزان، آیه اول سوره مبارکه همزه با عبارت «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ» به صراحت هشدار می‌دهد که وای بر کسانی که عادت به عیب‌جویی، بدگویی و زخم‌زبان دارند.
علامه طباطبایی در این تفسیر، «هُمَزَة» را به معنای کسی که آشکارا دیگران را با طعنه و کنایه آزار می‌دهد و «لُمَزَة» را به فردی که در خفا و با اشاره به عیوب دیگران می‌پردازد، تفکیک کرده است.
این آیه، بر اساس این تفسیر، نه‌تنها این رفتارها را محکوم می‌کند، بلکه آن‌ها را نشانه‌ای از سقوط اخلاقی و دوری از ارزش‌های انسانی می‌داند.
علامه طباطبایی در کتاب تفسیر المیزان تأکید دارد که چنین افرادی در نهایت خود را در دام عذاب الهی گرفتار خواهند دید. این هشدار قرآنی، به‌عنوان پیامی همیشگی، انسان‌ها را به پرهیز از این رذائل اخلاقی فرا می‌خواند.
