عصر ایران؛ محمدباقر محسنی ساروی - طی چند روز اخیر «دونالد ترامپ» در چند اظهارنظر تازه اعلام کرد مردم از عملکرد وی رضایت دارند و از وی خواسته اند برای دوره بعدی هم نامزد ریاست‌جمهوری شود، آن هم در شرایطی که تنها دو ماه از آغازدوره دوم ریاست‌جمهوری وی گذشته است.
این اظهارات رییس‌جمهور ایالات متحده موجبات بحث رسانه‌ای را فراهم کرده و به‌موازات مخالفت برخی، ترامپیست‌های جوان که در سایه دموکراسی آمریکا که به باور بسیاری از صاحب‌نظران سیاسی، کم‌نقص‌ترین نمونه دموکراسی‌های جدید است رشد کرده‌اند و از افسون قدرت، آگاهی ندارند و زهر آن را نچشیده‌اند نیز در شبکه‌های اجتماعی می‌گویند چه اشکالی دارد اگر فردی که کارآیی و کارآمدی لازم را دارد به جای دو بار، سه بار به کاخ سفید برود ؟
یکی از ارزش‌های دموکراسی‌های جدید این است که قدرت را «time limited» کرد و امکان حضور مادام‌العمر در قدرت را از افراد گرفت و مطالعه دموکراسی‌های قرن بیستم نیز تأیید می‌کند هر جا این اصل مهم دموکراسی نقض شد، آفات و انحرافات پدید آمد.
در آخرین سخنان «دونالد ترامپ» که به نظر می‌رسد با هدف جلب نگاه و نظر دموکرات‌ها و همچنین برخی گروه‌های ذی‌نفوذ طرح شد، وی گفت: دوست دارد برای دوره سوم با «باراک اوباما» نامزد شود با وی رقابت کند و به این شکل تلاش کرد رییس‌جمهور شاخص دموکرات‌ها را که دو دوره موفق در کاخ سفید داشت، وسوسه کند تا مسیر را برای حضور خود در دوره سوم هموار نماید اما مشکل بزرگ ترامپ چیست ؟
«دونالد ترامپ» شیفته قدرت است و روزی که انتخابات را به «جو بایدن» باخت نیز بدش نمی‌آمد به جَبر و قَسر در قدرت بماند و گویا با اشارات پنهان وی، طرفدارانش به کنگره حمله کردند و اتفاقات 6 ژانویه 2021 -17 دی‌ماه 1399- را رقم زدند، اتفاقاتی که مرگ چند تن را در پی داشت و در تاریخ آمریکا بی‌سابقه بود.
امروز هم در حالی که رییس‌جمهور یک کشور با نظام ریاستی است یعنی تقریباً همه بخش‌های قدرت را در دست خود دارد، در اندیشه این است که مسیری را باز کند تا در پایان دوره بتواند نامزد شود و بسیار امیدوار است در کاخ سفید بماند و بسیاری از صاحب‌نظران بر این باور هستند که دلیل نگاه مثبت وی به «ولادیمیر پوتین» در همین است که رییس‌جمهور روسیه نیز بیش از دو دهه است که بر کرسی قدرت نشسته و حتی زیرساخت‌های حقوقی و قانونی را برای ماندن خود تا دو دوره دیگر مهیا کرده است اما مشکل بزرگ ترامپ در این مسیر چیست ؟
متمم 22 قانون اساسی آمریکا تصریح دارد: «هیچ‌کس بیش از دوبار به سمت ریاست‌جمهوری انتخاب نخواهد شد، شخصی که بیش از دوسال تصدی سمت ریاست‌جمهوری را در غیاب شخصی که به‌عنوان رئیس‌جمهور دوره مذکور انتخاب شده بود به عهده داشته باشد، نمی‌تواند بیش از یک بار به سمت ریاست‌جمهوری انتخاب شود.»
به‌نظر می‌رسد نظام قانونی و حقوقی ایالات متحده راه را بر این رویای «دونالد جی ترامپ» بسته است و وی به این رویای خود نخواهد رسید همان‌گونه که در پایان دوره نخست خود نتوانست با هیاهو و اتهام تقلب در کاخ سفید بماند و ناچار شد با حکم نهادهای قضایی کاخ سفید را ترک کند و به تعبیر «سی‌ان‌ان» از کاخ سفید اخراج شود.
افزون بر موارد گفته شده جامعه آمریکا، طبقه الیت یا خواص فکری منسجمی دارد که عموماً از افسون قدرت و آنچه تجربیات تلخ حضور مادام‌العمر افرادی چون «ولادیمیر پوتین» و «خاندان اسد» بر کرسی قدرت برای کشور به میراث گذاشته آگاهی دارند و اجازه چنین فضایی نه به رییس‌جمهور جمهوری‌خواه و نه به رییس‌جمهور دموکرات نخواهند داد.
ترامپ شخصیتی «نهاد ستیز» دارد و از این منظر بسیار شبیه به «محمود احمدی‌نژاد» است و همه افرادی که روانشناسی اجتماعی و جامعه‌شناسی سیاسی خوانده‌اند می‌دانند این افراد، استعدادی شگرف برای دیکتاتور شدن دارند و دیکتاتورها -به تعبیر ملای روم- تنها به خود بد نمی‌کنند بلکه در نهایت آتش به همه آفاق می‌زنند و نباید مسیرهای تولید و رشد دیکتاتوری را باز گذاشت حتی در حد یک مَنفذ.
