به گزارش نی نی بان ، پروفسور آماندا اسفراتزی-پری، یکی از پژوهشگران کلیدی این مطالعه، توضیح می‌دهد که این یافته‌ها اولین شواهد مستقیم از تأثیر ژن‌های پدری بر فیزیولوژی مادر برای بهبود تغذیه بارداری و رشد بهینه جنین هستند.
دانشمندان دانشگاه کمبریج دریافته‌اند که جنین با استفاده از DNA پدری، بدن مادر را در دوران بارداری تحت تأثیر قرار می‌دهد. این فرآیند از طریق فعال‌سازی ژن‌های پدری و ترشح هورمون‌های جفتی انجام می‌شود تا متابولیسم مادر را تنظیم کرده و مواد مغذی بیشتری برای رشد جنین فراهم کند. در این میان، مادر نیز باید تعادل انرژی خود را حفظ کند تا علاوه بر تغذیه جنین، بدنش را برای شیردهی و بارداری‌های آینده آماده نگه دارد.
به گزارش روزیاتو، دانشمندان دانشگاه کمبریج کشف جدیدی انجام داده‌اند که نشان می‌دهد ژن‌های پدری در جنین می‌توانند بدن مادر را تحت تأثیر قرار دهند تا مواد مغذی بیشتری در دوران بارداری به جنین منتقل شود.
این یافته نشان می‌دهد که در رحم، یک «کشمکش تغذیه‌ای» در جریان است؛ جایی که جنین با استفاده از ژن‌های نقش‌گذاری‌شده (imprinted genes) متابولیسم مادر را تغییر می‌دهد تا رشد خود را به حداکثر برساند. در همین حال، مادر باید انرژی خود را به‌گونه‌ای مدیریت کند که علاوه بر تأمین نیازهای جنین، بتواند سلامت خود را حفظ کند، دوران شیردهی را پشت سر بگذارد و برای بارداری‌های آینده آماده باشد.
این پژوهش، نقش حیاتی جفت را در این فرآیند برجسته می‌کند. جفت مانند یک مرکز فرماندهی متابولیکی عمل می‌کند و با ترشح هورمون‌های جفتی، اولویت تغذیه را به رشد جنین اختصاص می‌دهد. آزمایش‌های انجام‌شده روی موش‌های باردار نشان داده که سلول‌های سیگنال‌دهنده در جفت، تحت کنترل ژن‌های پدری، مقدار مواد مغذی منتقل‌شده به جنین را تنظیم میکنند.
منبع: زندگی آنلاین
