فرارو – ۱۰ فروردین بود که خبر حمله و از کار انداختن دو ایستگاه پمپاژ آب از استان اصفهان به استان یزد به صورت رسمی از سوی خبرگزاری‌های داخلی و رسمی منتشر شد. عصر روز شنبه ۹ فروردین بود که تصاویری از این واقعه در فضای مجازی انتشار پیدا کرد. به طور دقیق و رسمی مشخص نشده که این اقدام از سوی چه گروهی انجام شده، اما بر اساس اعلام مقامات این استان، با قطع پمپاژ آب از شرق استان اصفهان در حال حاضر آب شرب در یزد وجود ندارد و آبرسانی با تانکر صورت می‌گیرد. روز ۱۰ فروردین، مدیرعامل شرکت سهامی آب منطقه‌ای یزد اعلام کرد که تعمیر این خطوط بین ۷ تا ۱۰ روز زمان خواهد برد. یزد روز‌های شنبه و یکشنبه تعطیل است. مراکز آموزشی در این استان تا پایان هفته آینده غیرحضوری خواهند بود.
به گزارش فرارو، آنچه در مرکز کشور رخ داده عنوان تنش آبی میان استان‌های اصفهان و یزد را به خود اختصاص داده است. موضوع انتقال آب از اصفهان به یزد یکی از مسائل ریشه‌دار و قدیمی بوده که هر چند مدت یک بار به خاطر یک واقعه بار دیگر بر سر زبان‌ها می‌افتد. آبان ۱۴۰۰ استان اصفهان به دلیل مسئله آب، صحنه اعتراضات کشاورزان شده بود. ابا توجه به شریط خاص کشور، چنین تنش‌هایی نیاز به مدیریت دارد.
طی چند روزی که از آغاز این وضعیت می‌گذرد، بحث‌های مفصلی میان کاربران شناخته‌شده استان‌های یزد و اصفهان مبنی بر مصرف آب در هر دو استان صورت گرفت. از یک سو، هر دو طرف یکدیگر را به انجام فعالیت‌های آببر که با طبیعت مرکز ایران مغایرت دارد، متهم می‌کنند. یزدی‌ها می‌گویند در اصفهان کشاورزی غرقابی صورت می‌گیرد. همانطور که صنایع فولاد و ذوب آهن نیز در این استان فعال هستند. اصفهانی‌های می‌گویند در یزد کشاورزی بی‌رویه وجود دارد و صنایعی مانند فولاد، کاشی و سرامیک در این استان کویری به تنش آبی دامن زده است. در حال حاضر سطح کشت برنج در استان اصفهان طی سال‌های گذشته کاهش چشمگیری پیدا کرده است، اما هر دو استان محل قرارگیری صنایعی هستند که با طبیعت خشک این مناطق در تضاد است.
هر بار که مسئله آب در این منطقه داغ می‌شود، برخی رسانه‌ها و مدیران به یاد موضوع انتقال صنایع آببر به سواحل مکران یا مناطق برخوردار از منابع آبی کافی می‌افتند. طرحی که مشخص نیست چرا طی چند دهه گذشته مسکوت گذاشته شده است. بعضی از این صنایع مانند فولاد مبارکه مربوط به بعد از انقلاب (۱۳۶۰) و برخی دیگر مانند ذوب آهن مربوط به پیش از انقلاب هستند. صنایع آببر یزد نیز بیشتر مربوط به سال‌های ابتدایی انقلاب و دهه‌های ۷۰ به بعد هستند. با توجه به این که وضعیت، علت مسکوت بودن پروژه‌های انتقال یا مدیریت این دست صنایع مشخص نیست.
مسعود پزشکیان و محمدرضا عارف به عنوان رئیس‌جمهور و معاون اول، دستورات مشخصی برای حل مسئله آب اصفهان و یزد صادر کردند. از یک سو آب هر دو استان باید تامین شود و از سوی دیگر مسئله تعمیر خطوط انتقال در اولویت قرار گرفته است. اما با توجه به این که مسئله آب در هر دو استان مسئله‌ای خاص و بحران‌ساز است، به نظر می‌رسد که دولت باید نگاه راهبردی‌تری به این موضوع داشته باشد. جلوگیری از ایجاد برخورد میان مردم این دو استان، امر بسیار مهمی محسوب می‌شود.
مسئله آب، یک مسئله امنیتی است. گاهی تحلیلگران حوزه بین‌الملل این مسئله را مطرح می‌کنند که جنگ آینده بر سر مدیریت منابع آب خواهد بود. از آب به عنوان اهرم فشار در مناقشات استفاده می‌شود چرا که به طور مستقیم با حیات در جوامع ارتباط دارد. چند روز قبل این خبر آمد که آمریکایی‌ها برای تحت فشار گذاشتن نیرو‌های انصارالله یمن، برخی منابع آب در این کشور را هدف قرار دادند. بنابراین، این فاکتور همیشه مورد توجه است؛ بنابراین دولت پزشکیان احتمالاً باید نگاه جامع‌تری به این مسئله داشته باشد. توجه به این نکته مهم است که اعتراضات آبی در اصفهان مسبوق به سابقه بوده و در چنین شرایطی می‌تواند بحران‌آفرین باشد. می‌توان به دولت پزشکیان توصیه کرد که به سمت تصمیم‌هایی برود که پیشینیان آن‌ها نتوانستند یا نخواستند که بگیرند. در حال حاضر مسئله انتقال آب از یک سو و موضوع انتقال صنایع از سوی دیگر دارای اهمیت بسیار زیادی است. مدیریت این موضوع می‌تواند جلوی بحران‌سازی را بگیرد.
