عصر ایران - در حالی که معماری غالب در ایران به سمت ساختمان‌های کلیشه‌ای با سبک‌های رومی، مدرن و یا مینیمال پیش می‌رود، استدیو طراحی پژمان طیبی با طراحی یک ویلای مسکونی در منطقه چپرپرد، جاده انزلی-خمام استان گیلان، تلاش کرده است تا حس و حالی اصیل از معماری ایرانی و به ویژه منطقه گیلان را در یک ساختار مدرن به تصویر بکشد.
این پروژه که با نام «ویلایی از دو دیار» شناخته می‌شود، در زمینی به مساحت ۳۳۰ متر مربع با زیربنای ۱۸۰ متر مربع و سطح اشغال ۱۲۵ متر مربع در بازه زمانی سال‌های ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۳ توسط تیم اجرایی به سرپرستی سامان شهیدی به مرحله اجرا رسیده است. معماران اصلی این پروژه پژمان طیبی و شیوا نجفی بوده‌اند و عکاسی آن نیز توسط پژمان طیبی انجام شده است.
کارفرمای این پروژه، خانواده‌ای ساکن تهران با خاطرات دوران کودکی در خانه‌های قدیمی تهران با شیشه‌های رنگی هستند که در ابتدا خواستار ویلایی مدرن و مینیمال با هویت بین‌المللی بودند؛ طرحی کلیشه‌ای که هیچ نشانی از معماری بومی گیلان و یا حتی سایر نقاط ایران نداشته باشد.
اما معماران استدیو پژمان طیبی با رویکردی متفاوت، تلاش کردند تا ویلایی خلق کنند که ضمن مدرن بودن، ارتباطی عمیق با هویت ایرانی، خاطرات خوش دوران کودکی مالک و اقلیم گیلان برقرار کند.
کانسپت اصلی این پروژه بر مبنای تضاد میان فضای نیمه عمومی (نشیمن و پذیرایی) و نیمه خصوصی (اتاق‌های خواب) شکل گرفته است. هر یک از این فضاها با فرم و حجمی متمایز طراحی شده‌اند.
بخش نیمه عمومی با سقف شیبدار خود، به طور مستقیم تداعی‌گر خانه‌های سنتی شمال کشور و منطقه گیلان است. این حجم‌های شیبدار که در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، بازتابی از معماری بومی این منطقه به شمار می‌روند.
در مقابل، فضای نیمه خصوصی با استفاده از متریالی به رنگ کاهگل و پنجره‌های شیشه‌ای رنگی، نمادی از خانه‌های سنتی ایرانی است. این نوع خانه‌ها که با شیشه‌های رنگی و بافت‌های خاص خود، یادآور خاطرات ایران در شهرهایی مانند اصفهان و کاشان هستند، در این ویلا به شکلی مدرن و خلاقانه بازآفرینی شده‌اند.
یکی از نکات قابل توجه در طراحی این ویلا، حفظ چند درخت گردوی قدیمی موجود در زمین بوده است. معماران با در نظر گرفتن موقعیت این درختان، جهت‌گیری و حجم کلی ساختمان را به گونه‌ای تنظیم کردند که این درختان به عنوان بخشی از فضای سبز ویلا حفظ شوند.
در نهایت، «ویلایی از دو دیار» حاصل هم‌نشینی هوشمندانه فرم خانه‌های شیبدار شمال کشور با ویژگی‌های خانه‌های سنتی ایرانی، به ویژه پنجره‌های ارسی و شیشه‌های رنگی است. این پروژه نشان می‌دهد که می‌توان با نگاهی نوآورانه به معماری سنتی، آثاری خلق کرد که ضمن حفظ هویت فرهنگی، با نیازها و سلیقه‌های معاصر نیز همخوانی داشته باشند.
