به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ نام‌گذاری سال ۱۴۰۴ به عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» از سوی مقام معظم رهبری، پیامی روشن و راهبردی برای آینده اقتصاد ایران دارد.
این پیام نشان می‌دهد که برای دستیابی به رشد پایدار، ثبات اقتصادی و ایجاد اشتغال باکیفیت، کشور نیازمند یک تحول جدی در سیاست‌گذاری اقتصادی است. در قلب این تحول، یک ضرورت تاریخی قرار دارد: خروج قهرمانانه دولت از اقتصاد.
واقعیت این است که در وضعیت فعلی، سرمایه‌گذاری در بخش تولید برای فعالان اقتصادی جذابیت لازم را ندارد. قیمت‌گذاری دستوری، محدودیت در صادرات و تحمیل نرخ ارز بازگشتی، باعث شده‌اند که سرمایه‌گذاران بخش خصوصی انگیزه‌ای برای ورود به تولید نداشته باشند؛ در حالی که در سایر حوزه‌های غیرمولد مانند زمین، طلا، ارز و مسکن، آزادی کامل در خرید، فروش و سودآوری وجود دارد.
تولید ذاتاً فرآیندی پرهزینه، پیچیده و همراه با ریسک است؛ اما وقتی رقبای دولتی و شبه‌دولتی نیز به میدان وارد می‌شوند، رقابت ناسالم می‌شود و انگیزه برای سرمایه‌گذاری مولد از بین می‌رود.
برای اینکه شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» به یک واقعیت اقتصادی تبدیل شود، دولت باید نقش تصدی‌گری را کنار بگذارد و به‌عنوان ناظر، حامی و تسهیل‌گر عمل کند.
سرمایه‌گذاری مولد زمانی شکل می‌گیرد که سودآوری تولید تضمین‌شده، قوانین شفاف و پایدار باشند، و فضای رقابت سالم فراهم شود. در غیر این صورت، منابع مالی کشور همچنان به سمت بازارهای غیرمولد و سوداگری هدایت خواهد شد؛ روندی که در سال‌های گذشته به کاهش رشد اقتصادی، افت کیفیت اشتغال و کاهش قدرت خرید مردم منجر شده است.
مشروح گزارش را اینجا بخوانید.
