فرارو- اگر تصور می‌کنید انرژی داشتن در دهه هفتم زندگی فقط به ژنتیک خوب یا شانس مربوط است، بهتر است با عادت‌های ساده، اما نادیده‌گرفته‌شده‌ای آشنا شوید که سالمندان پرانرژی هر روز انجام می‌دهند.
به گزارش فرارو به نقل از دی اِم نیوز، در دهه هفتم زندگی، بسیاری افراد با کاهش سطح انرژی، افت جسمانی و احساس فرسودگی مواجه می‌شوند. اما در میان این جمعیت، کسانی نیز هستند که همچنان پرتحرک، بانشاط و سرزنده‌اند؛ گویی سال‌ها از سن‌شان عقب‌تر زندگی می‌کنند. بر خلاف تصور رایج، این پویایی صرفاً نتیجه ژن خوب یا بخت بلند نیست، بلکه اغلب حاصل عادت‌های کوچک و هدفمند روزانه‌ای‌ست که در طول سال‌ها در زندگی‌شان نهادینه شده است. عادت‌هایی که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند، اما نقش مهمی در حفظ سلامت ذهن و بدن ایفا می‌کنند.
در میان سالمندان پرانرژی، یک ویژگی مشترک به چشم می‌خورد: تحرک مداوم. این تحرک به معنای ورزش حرفه‌ای نیست، بلکه به صورت قدم‌زدن‌های روزانه، باغبانی، یا حرکات کششی ساده در زمان آگهی‌های تلویزیونی خود را نشان می‌دهد. مطالعات علمی نشان داده‌اند که تحرک بدنی منظم، سلامت قلب، خلق‌وخو و شفافیت ذهن را ارتقاء می‌دهد. حتی قدم زدن کوتاه روزانه می‌تواند در درازمدت تأثیر چشمگیری بر سلامتی داشته باشد. برای نمونه، مردی ۷۸ ساله، علی‌رغم کهولت سن، همچنان دوبار در هفته چمن خانه‌اش را خودش می‌زند. در ظاهر، این کار برای صرفه‌جویی مالی‌ست، اما در واقع، همین فعالیت فیزیکی منظم است که او را پرانرژی و سرحال نگه می‌دارد.
یادگیری مداوم یکی از ویژگی‌های بارز سالمندان پرانرژی است. یاد گرفتن یک ساز موسیقی در ۷۵ سالگی یا برنامه‌نویسی در ۷۲ سالگی شاید غیرمعمول به نظر برسد، اما در واقع برای آنها امری طبیعی است. تحقیقات نشان داده‌اند که یادگیری‌های جدید مغز را فعال نگه می‌دارد و از زوال شناختی پیشگیری می‌کند. این افراد با کشف مفاهیم جدید، به جای تمرکز بر محدودیت‌ها، بر امکانات تمرکز می‌کنند؛ همین نگاه مثبت، روحیه‌ی آنها را جوان نگه می‌دارد.
بر اساس مطالعات متعدد، روابط اجتماعی باکیفیت نقش مهمی در سلامت روان و طول عمر ایفا می‌کنند. یکی از مطالعات طولانی مدت دانشگاه هاروارد نشان داده که روابط معنادار نه‌تنها سلامت جسمی، بلکه سلامت مغزی را نیز تقویت می‌کنند. افراد پرانرژی لزوماً انسان‌هایی اجتماعی و پرگفت‌وگو نیستند، اما درباره زمان و نزدیکان خود بسیار دقیق‌اند. آنها با دوستان نزدیک در تماس‌اند، با خانواده ملاقات می‌کنند و با نسل‌های جوان‌تر ارتباط دارند. این تعاملات، حس تعلق و شادی را در آنها زنده نگه می‌دارد.
بازنشستگی برای برخی افراد همراه با احساس گم‌گشتگی‌ست، اما برای دیگران فرصتی‌ست برای بازتعریف هدف زندگی. داشتن هدف باعث می‌شود افراد هر صبح با اشتیاق بیدار شوند و به فعالیت بپردازند. این هدف می‌تواند کمک به امور خیریه، راهنمایی جوان‌ترها، یا نوشتن تجربیات شخصی در وبلاگ باشد. برای بسیاری از سالمندان، هدف داشتن دیگر به شغل وابسته نیست، بلکه تلاشی‌ست برای ایجاد معنا در زندگی و استفاده از تجربه‌شان در خدمت دیگران.
با افزایش سن، زندگی ساده‌تر نمی‌شود؛ مسائل جسمانی، مالی و خانوادگی همچنان ادامه دارند. اما افراد پرانرژی در سنین بالا اغلب راه‌هایی برای مدیریت فشار‌های روحی یافته‌اند: از دعا و مراقبه گرفته تا نوشتن در دفترچه شکرگزاری یا تمرینات تنفسی ساده. استرس کنترل‌نشده می‌تواند انرژی را تخلیه کرده و سلامت جسمی را به خطر بیندازد. به همین دلیل، خنده، ذهن‌آگاهی و رها کردن احساسات منفی از ابزار‌های مهم آنها برای حفظ تعادل روانی است.
سالمندان پرانرژی از تکنولوژی، سفر و خوراکی‌های جدید نمی‌هراسند. آنها خود را کنار نمی‌کشند، بلکه به استقبال دنیای نو می‌روند. برای مثال، مردی ۷۲ ساله که به‌تازگی یک دستیار صوتی دیجیتال خریده و با ذوق و شوق از قابلیت کنترل چراغ‌ها با استفاده می‌کند. این حس کنجکاوی و بازیگوشی ذهن آنها را جوان نگه می‌دارد و از انزوا می‌کاهد.
افرادی که در دهه‌های پایانی زندگی همچنان پرانرژی‌اند، خواب شبانه را بسیار جدی می‌گیرند. خواب کافی، حافظه، خلق‌وخو و ایمنی بدن را تقویت می‌کند. سالمندان پرتحرک معمولاً ساعت مشخصی برای خواب و بیداری دارند، از نور آبی تلفن‌های همراه قبل از خواب پرهیز می‌کنند و به کیفیت خواب توجه دارند. این عادت ساده، اما حیاتی، تأثیر چشمگیری بر انرژی روزانه دارد.
دید مثبت به زندگی بسیار مهم است. این افراد نه به‌خاطر ساده‌لوحی، بلکه با وجود تجربه شکست‌ها، بیماری‌ها و فقدان‌ها، آموخته‌اند چگونه نیمه پر لیوان را ببینند. آنها به‌جای درگیر ماندن در رنج‌ها، از لحظات کوچک لذت می‌برند، به دیگران لبخند می‌زنند و با شوخ‌طبعی از سختی‌ها عبور می‌کنند. این مهارت که در طول سال‌ها آموخته شده، همچون سپری روانی عمل کرده و آنها را از فرسودگی دور نگه می‌دارد.
سالمندانی که در دهه هفتم زندگی همچنان پرانرژی‌اند، راز خاص یا نوشدارویی ندارند؛ آنها تنها مجموعه‌ای از عادت‌های روزمره را پی گرفته‌اند که بدن و ذهن‌شان را در حال رشد نگه داشته است. این عادت‌ها شاید «ساده» به نظر برسند، اما در کنار هم، ستون‌های یک زندگی سرزنده و معنادار را شکل می‌دهند. مهم‌تر از همه، این عادت‌ها تنها برای سالمندان نیستند. هر کسی، در هر سنی، می‌تواند از همین امروز آغاز کند. با چند گام کوچک در مسیر درست در هر محله‌ای از زندگی، می‌توان زندگی را پرانرژی‌تر، باطراوت‌تر و سرشارتر زیست.
