کومار پس از نقش‌‌‌آفرینی‌‌‌های اولیه‌‌‌اش در فیلم‌‌‌های «عروسک شیشه‌‌‌ای» (۱۹۶۱)، «سرسبزی و مسیر» (۱۹۶۲) و «او که بود؟» (۱۹۶۴)، با بازی در نقش یک مبارز برای آزادی در فیلم «شاهد» (۱۹۶۵) به عنوان یک بازیگر جدی به شهرت رسید و پس از آن در سال ۱۹۶۷ با کارگردانی و بازی در فیلم «اوپکار» یا «نفع» به عنوان یک چهره مناسب برای نقش‌‌‌های میهن‌‌‌پرستانه تثبیت شد. این فیلم با الهام از شعار نخست‌وزیر هند مبنی بر «درود بر سرباز، سلام بر کشاورز» ساخته شده بود.این بازیگر که برای تعهدش به مضامین میهن‌‌‌پرستانه لقب «کومار هند» را دریافت کرد، در دهه ۱۹۷۰ با کارگردانی فیلم‌‌‌هایی همچون «شرق و غرب» در سال ۱۹۷۰، «شور» در سال ۱۹۷۲ و «نان، لباس و خانه» در سال ۱۹۷۴، به بررسی هویت هندی و مسائل اجتماعی پرداخت.
«کرانتی» یا «انقلاب» درامی درباره جنبش آزادی هند که سال ۱۹۸۱ ساخته شد با تکیه بر همین مضامین به یکی از پرفروش‌‌‌ترین فیلم‌‌‌های هندی آن دهه بدل شد.او برای این تلاش‌‌‌های فرهنگی و اجتماعی سال ۱۹۹۲ با جایزه «پادمه شری» که چهارمین جایزه عالی غیرنظامی هند است، تجلیل و پس از آن در سال ۱۹۹۹ جایزه یک عمر دستاورد فیلم فیر به وی اهدا شد. کمار سال ۲۰۱۵ جایزه داداصاحب فالکه، بالاترین افتخار سینمایی کشورش را دریافت کرد.با درگذشت این چهره سینمای هند نارندرا مودی نخست‌وزیر هند نوشت: از درگذشت بازیگر و فیلمساز افسانه‌‌‌ای مانوج کومار جی عمیقا متاسفم. او نمادی از سینمای هند بود که غیرت میهن‌‌‌پرستانه را در فیلم‌‌‌هایش منعکس کرد و موجب غرور ملی شد.
