استقلال خوزستان که لیگ بیست و چهارم را با بوژوویچ به امید کسب رتبه تک رقمی و حتی رویای حضور در جمع مدعیان آغاز کرد، در مقطعی از لیگ نتایج خوبی کسب کرد تا جایی که توانست در اهواز یقه سرخابی های پایتخت را بگیرد اما کم کم استقلال خوزستان و بوژوویچ نتوانستند در مسیر تعیین شده موفق گام بردارند.
در ادامه نیز با گذشت چند بازی از نیمفصل دوم، استقلال خوزستان به یکباره رو به افول رفت و حتی متحمل یک شوک عجیب شد؛ سرمربی مونتهگرایی تیم به صورت ناگهانی قرارداد خود را یکطرفه با استقلال خوزستان فسخ کرد و خیلی زود هم راهی استقلال تهران شد. خبری که تیتر اول رسانهها شد و همین کافی بود که با غفلت از سوی مدیران استقلال خوزستان، تیم به قهقرا برود ولی مدیریت باشگاه در حرکتی مثبت امیر خلیفهاصل را که از ابتدای فصل به عنوان دستیار بوژوویچ مشغول به فعالیت بود و شناخت کافی نسبت به تیم داشت، به عنوان سرمربی معرفی کرد.
مرد خوزستانی استقلال نیز در پنج هفتهای که مسئولیت تیم را برعهده داشته، تا کنون نتایج قابل تأملی کسب کرده تا جایی که عملکردش به عنوان یک مربی از خطه جنوب مورد تمجید کارشناسان قرار گرفته است؛ خلیفه اصل تاکنون مقابل دو تیم مدعی پرسپولیس و سپاهان آنهم در بازیهای خارج از خانه به دو تساوی ارزشمند رسیده است. تنها شکست خلیفهاصل هم ضمن این که نساجی را در اهواز شکست داده و یک امتیاز خارج از خانه هم برابر مس رفسنجان کسب کرده است. روندی که علاوه بر نتیجهگیری، همراه با ارائه بازیهای زیبا نیز بوده است. ضمن اینکه استقلالیها در چند هفته اخیر، اگرچه مشکلات مالیشان پا برجاست اما در هر بازی با انگیزهتر از بازی قبل نشان دادهاند که به نظر میرسد رمز موفقیت تیم، همدلی است که کادرفنی به تیم القا کرده است.
نکته قابل تأمل در اعتماد باشگاه به یک مربی بومی که حالا نگاهها را به خود بیش از قبل خیره کرده، این است که ادامه این روند میتواند نمره مثبتی برای مربیان خوزستانی هم باشد. مربیانی که میتوان در آینده بیشتر از آنها شنید
حالا باید دید در ادامه فصل خلیفه اصل و استقلال خوزستان میتوانند یک جایگاه تک رقمی را به خود اختصاص دهند تا در نهایت تمدید بلندمدت باشگاه با این مربی بومی طی یک برنامهریزی مدون، دست یابی به اهدافی چون بومیسازی تیم برای سالهای آینده را در برداشته باشد.