فرارو- هوای سخت و خشن برای مغولستان چیز عجیبی نیست، اما بحران اقلیمی شرایط را از همیشه وخیم‌تر کرده است. با مرگ میلیون‌ها دام و دشوار شدن حفظ سنت‌های کهن، دامداران کوچ‌نشین ناچار به مهاجرت به شهر‌ها شده‌اند؛ جایی که گرمایش با زغال‌سنگ، بحران سلامت جدیدی به بار آورده است.
به گزارش فرارو، اسب‌ها در قلب پهناور استپ‌های شرق مغولستان در حال چرا هستند؛ دشتی که ۲۸۵٬۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. اسب‌ها در جاده‌ای قدم می‌زنند که مشرف به آسمان دودآلود اولان‌باتار، پایتخت مغولستان است. سوزاندن زغال‌سنگ، عامل اصلی آلودگی هوا در این کشور است.
تقریباً نیمی از جمعیت ۳.۵ میلیون نفری مغولستان در پایتخت – که سردترین پایتخت جهان است – زندگی می‌کنند.
زغال‌سنگ عامل اصلی آلودگی هوا در مغولستان است. استفاده از زغال‌سنگ باعث ایجاد بحران سلامتی در میان جمعیت، به‌ویژه کودکان شده است.
در اولان‌باتار دمای میانگین سالانه نزدیک صفر درجه است و در زمستان تا منفی ۴۰ درجه نیز می‌رسد.
بخار ناشی از لوله‌های زیرزمینی با دود ناشی از ترافیک و بخاری‌های زغال‌سنگی ترکیب می‌شود و مه دودی غلیظی در پایتخت مغولستان ایجاد می‌کند. مه و دود برای بخش زیادی از زمستان بر فراز شهر باقی می‌ماند.
دامداران مغول به‌طور سنتی اسب، شتر، غژگاو، گوسفند و بز پرورش می‌دهند. این پنج گونه که برای فرهنگ مغولی بسیار مهم و منبعی حیاتی هستند، با عنوان «پنج جواهر» شناخته می‌شوند.
زمستان‌های بسیار سخت که موجب مرگ بسیاری از دام‌ها شده، بسیاری از دامداران را وادار کرده به سکونت‌گاه‌های موقت شهری کوچ کنند.
