به گزاش خبرگزاری مهر، ولی الله زمانی اظهار کرد: با اقدامات شرکت بازرگانی دولتی ایران مبنی بر تامین به موقع دستمزد ذخیره سازی کارخانجات آردسازی و سیلوهای بخش خصوصی طبق اعلام سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولیدکنندگان و با در نظر گرفتن تصمیات دوازدهمین کارگروه تنظیم بازار کشور، کارمزد ماهیانه ذخیره سازی و نگهداری گندم به متعاملین پرداخت گردید.
زمانی بیان کرد: کارمزد ماهیانه ذخیره سازی گندم در مراکز بخش خصوصی از اول فروردین لغایت آخر اسفند ۱۴۰۳ بر اساس رتبه بندی درجات یک و دو برای سیلوهای بتنی و فلزی جهت اجرا ابلاغ شده است.
وی عنوان کرد: کارمزد ذخیره سازی گندم اعم از کارخانه و غیرکارخانه با رتبه درجه یک برای سیلوهای بتنی به ازای هر کیلوگرم ۲۵۶ ریال و برای سیلوهای فلزی به ازای هر کیلوگرم ۲۵۰ ریال و با رتبه درجه دو برای سلیوهای بتنی به ازای هر کیلوگرم ۲۳۰ ریال و برای سیلوهای فلزی به ازای هر کیلوگرم ۲۲۵ ریال در نظر گرفته شده است.
زمانی گفت: نرخ سیلوهای بتنی و فلزی در کارخانجات و غیر کارخانجات بر حسب نوع سازه یکسان در نظر گرفته شده است و هرگونه تغییر کارمزد ذخیره سازی در انبار نسبت به سال ۱۴۰۲ افزایش داشته است.
وی بیان کرد: استان زنجان با دارا بودن ظرفیت ذخیرهسازی گندم به میزان بیش از ۶۰۰ هزارتن توسط مراکز ملکی و خصوصی، یکی از مهمترین ذخایر کالاهای اساسی در استان به عنوان اصلیترین زیرساخت مؤثر در تأمین امنیت پایدار غذایی را در اختیار دارد.
مدیرکل غله و خدمات بازرگانی استان زنجان ادامه داد: ظرفیت موجود ذخیرهسازی در حدود ۱۶ مرکز استاندارد و نیمه مکانیزه ذخیره گندم در قالب سیلوهای فلزی، بتنی و انبارهای مکانیزه با امکان نگهداری بلندمدت و کوتاهمدت است.
زمانی اظهار کرد: با توجه به مصرف گندم استان زنجان به میزان حدود ۱۵۰ هزارتن در سال، ظرفیت خالی ذخیرهسازی میتواند با واردات موقت گندم و سایر غلات ایفای نقش پایانهای برای تبادل منطقهای این محصول استراتژیک، ضمن ایجاد ارزش افزوده و تولید ثروت، فرصتهای جدید شغلی و اشتغالزایی را نیز برای استان به همراه داشته باشد.
وی گفت: جهت تامین امنیت غذایی پایدار و تسریع در امر تولید آرد استان زنجان، نیمی از گندم ذخیره سازی شده در سیلوهای کارخانجات آردسازی استان زنجان ذخیره و نگهداری میشود.
زمانی با بیان اینکه ذخیره سازی گندم در بخش خصوصی باعث افزایش کارایی و کاهش هزینه ها می شود، خاطرنشان کرد: بخش خصوصی با استفاده از فناوریهای نوین در نگهداری گندم (مانند سیلوهای مدرن) معمولاً با هدف سودآوری، به دنبال کاهش هزینههای انبارداری، توزیع و ضایعات است از دیگر امتیازات بخش خصوصی مدیریت بهینه موجودی و جلوگیری از فساد گندم به دلیل شیوههای نگهداری نامناسب می باشد.