روایت روحانی در دیدار نوروزی با حضور جمعی از وزیران و استانداران ادوار دولت، فعالان سیاسی و اجتماعی و رسانه‌ای، مدیران اقتصادی و چهره‌های فرهنگی به شرح زیر است:
* در مهر ۹۲ که به نیویورک رفتم اصرار آقای اوباما بر مذاکره بود. قبل از حرکت من از تهران آقای اوباما سه بار از طریق نمایندگی ایران در نیویورک پیغام داده بود که من مایلم با رئیس‌جمهور ایران که به نیویورک می‌آید مذاکره کنم.
* من این موضوع را خدمت مقام معظم رهبری مطرح کردم. ایشان موافق نبودند. در این زمینه خیلی با هم صحبت کردیم که مصلحت ما هست یا نه، مذاکره بکنیم یا نکنیم؟ تا اینکه در نهایت پیشنهادی دادم که ایشان پذیرفتند. من گفتم اگر اوباما شرایط مرا بپذیرد، من مذاکره می‌کنم و ایشان این را رد نکردند و گفتند این شرایطی که شما می‌گویید بعید است طرف مقابل قبول کند.
* مذاکره عملاً انجام نگرفت اما در لحظات آخری که ما در نیویورک بودیم به تماس تلفنی آقای اوباما به دلایلی پاسخ دادم که اگر لازم باشد دلایلش را زمانی توضیح می‌دهم.
* آن مذاکره کوتاه بود، یک ربع تا بیست دقیقه بیشتر طول نکشید اما در آن مذاکره کوتاه ۵ مسأله مهم مطرح شد. در دو مسأله ما با هم توافق کردیم و در سه مسأله بنا شد بعداً درباره آن‌ها صحبت کنیم.
* این تماس توانست فضا را تلطیف کند. از آن طرف هم مذاکرات مستقیم وزرای خارجه توانست راه را باز کند. زحماتی که آقای دکتر ظریف و تیم همراهشان کشیدند در طول این مدت، اگر بنا بود مذاکرات غیرمستقیم باشد، نه در دو سال که شاید در ۲۰ سال هم به توافق نمی‌رسیدیم.
منبع: جماران
