به گزارش همشهری آنلاین، گاتزتا دلواسپرت نوشت؛ اینتر وارد عمل شده است؛ چرا که خط حمله، نقطه‌ای‌ست کلیدی برای سرمایه‌گذاری، بخشی که نیازمند تقویت است تا چرخه‌ی موفقیت ادامه یابد. اینزاگی گل‌های بیشتر و مطمئن‌تری می‌خواهد، و گرچه دلایل بسیاری برای این هدف وجود دارد، اما فهرست گزینه‌های در دسترس چندان طولانی نیست. در این فهرست، آن‌گونه که «گاتزتا» نیز پیش‌تر گزارش کرده بود، نام «سانتیاگو کاسترو» از بولونیا جایگاه ویژه‌ای دارد: بازیکنی آرژانتینی که نگاه‌ها را به خود خیره کرده، هرچند جدایی‌اش از بولونیا ساده نخواهد بود و آینده‌اش تا اندازه‌ای به پایان فصل باشگاه روسوبلو گره خورده است.
اما در صدر این فهرست، «جاناتان دیوید» همچنان پابرجاست. خبر این است: اینتر نه‌تنها از رقابت برای جذب مهاجم لیل کنار نکشیده، بلکه کاملاً مشتاق است. ده روز پیش، در آستانه دربی کوپا ایتالیا، مدیران باشگاه با نمایندگان دیوید، به‌ویژه مدیر برنامه‌اش، «نیک ماوروماراس»، تماس گرفتند—تماسی که صرفاً رسمی نبود، بلکه نشانه‌ای از جدیت در پیگیری وضعیتی‌ست که حالا حساس‌تر از همیشه است.
نکته‌ی اصلی اینکه شرایط تغییر نکرده و این، خود بهترین خبر برای اینتر است. چرا؟ زیرا هنوز هیچ باشگاهی حاضر نشده به خواسته‌های مالی بالای دیوید نزدیک شود: دستمزدی معادل هشت میلیون یورو خالص به‌همراه کارمزدی سنگین برای انتقال—برخی منابع حتی از رقمی دو رقمی (ده میلیون یورو) سخن گفته‌اند. همین ارقام، موجب عقب‌نشینی بسیاری از رقبا شده؛ باشگاه‌هایی چون آرسنال، بارسلونا، یوونتوس و خود اینتر. اما اینتر نه خواسته و نه توانسته وارد چنین مزایده‌ای شود و این تصمیمی منطقی‌ست: هیچ بازیکنی نباید دستمزدی بالاتر از تورام داشته باشد.
با درک این واقعیت، اینتر گام فراتر گذاشته: علاقه‌ی فنی‌اش به دیوید را تأیید کرده و اعلام داشته اگر شرایط مناسب باشد، آماده‌ی اقدام خواهد بود—نه حالا، بلکه در آینده، اگر همان‌گونه که در «ویاله دلا لیبراتسیونه» امیدوارند، باشگاه دیگری وارد گود نشود. در این صورت، نراتزوری حاضر است دستمزدی پنج میلیون یورویی خالص (حدود ده میلیون ناخالص) در سال برای پنج فصل پیشنهاد دهد. بیش از این برای ماروتا و آئوزیلیو ممکن نیست. این سناریو شباهت زیادی به ماجرای تورام دارد: آن‌زمان همه فکر می‌کردند او راهی بایرن یا پاری‌سن‌ژرمن می‌شود، اما اینتر در سکوت و در زمان مناسب، ضربه‌ی نهایی را وارد کرد و حتی میلان را پشت‌سر گذاشت.
دیوید با الگوی «اوکتری» نیز هم‌خوانی دارد: قدرتمند، جوان، آینده‌دار و خلاف طارمی و زیلینسکی، هنوز وارد آخرین قرارداد حرفه‌ای‌اش نشده است. همین منطق درباره‌ی «لوئیس انریکه» نیز صدق می‌کند. در این‌باره نیز خبر خوشی برای نراتزوری‌ها وجود دارد. مدیران اینتر این هفته در مونیخ با مدیران بایرن مونیخ دیدار داشتند؛ باشگاهی که دیگر در مسیر جذب انریکه قرار ندارد. همین، چراغ سبزی‌ست برای اینتر، هرچند باشگاه هنوز می‌کوشد مبلغ ۳۰ میلیون یورویی درخواستی مارسی را کاهش دهد.
هدف اینتر روشن است: جذب یک بازیکن مطمئن در هر پست. حتی در جناح راست، پشت‌سر دومفریز، بازیکنی هم‌تراز با او، با این هدف که «دارمیان» در آینده به مهره‌ای چندمنظوره بدل شود و بیشتر در خط دفاع سه‌نفره ایفای نقش کند. در نهایت، کیفیت هرگز کافی نیست. اینتر شاید از نظر مالی با غول‌های اروپا هم‌سنگ نباشد، اما می‌خواهد با ایده‌پردازی درست، فاصله‌ها را جبران کند. چرخه می‌تواند ادامه یابد.
