به گزارش "ورزش سه"، هفته گذشته تیم بارسلونا موفق شد با نتیجه چهار بر صفر دورتموند را شکست دهد و صعود خود به مرحله بعدی را تا حد زیادی قطعی کند. این بازی در استادیوم کوچکتر بارسلون، کمپانی لوییس، برگزار شد و یک مهمان ویژه هم داشت: پتر شگرت. سرمربی آلمانی که با حضور در تیم ملی افغانستان با ماجراهای خاص و سپس موفقیت بزرگ در کشور همسایه، تاجیکستان، نام خود را به رسانه‌های ایران هم رساند.

شگرت که بعد از غم تلخ از دست دادن یکی از اعضای خانواده‌اش، کم کم خود را پیدا می‌کند و با این فقدان بزرگ زندگی جدیدی را می‌سازد، این هفته در شرایطی به بارسلون رفت که دو دوست صمیمی‌اش را در دورتموند و بارسلونا می‌دید: تونی و فیلیپ تاپالوویچ (برادران مشهور کروات که در آلمان دوره طولانی بازی را داشتند).

پیتر شگرت که تجارب ورزشی خود را با دوستان فوتبالی خود به اشتراک می‌گذارد، با ارسال تصویر خود همراه با هانسی فلیک، توضیحات جالبی را از تماشای بازی دورتموند - بارسلونا برای خبرنگار ما ارسال کرد که شاید خواندنش جالب باشد:

* در درجه اول باید بگویم که این سومین بار است که به بارسلونا می‌آیم، آن هم بعد از اینکه هانسی فلیک و دوست قدیمی‌ام، تونی، با باشگاه فوتبال بارسلونا قرارداد امضا کردند.

* من باشگاه بارسلونا را خیلی دوست دارم و بودن در اینجا برایم فوق‌العاده است. دیدن همه چیز از نزدیک و اینکه بعد از تمرین یا مسابقه می‌توانی خیلی راحت با بازیکنان در خود زمین مسابقه صحبت کنی، تجربه خاصی است.

* اما این بار شرایط متفاوت بود، چون تونی (تاپالوویچ) همراه با هانسی (فلیک) و بارسلونا برای اولین‌بار مقابل برادر بزرگ‌ترش، فیلیپ (تاپالوویچ)، که با نیکو کواچ در بروسیا دورتموند حضور دارد، بازی کرد.

* من از ۲۹ سال پیش که در بوندس‌لیگای یک آلمان، کمک‌مربی و مربی تیم زیر ۱۹ سال وولفسبورگ بودم، با تونی و فیلیپ آشنا شدم. در ۲۵ سال گذشته رابطه ما آن‌قدر نزدیک شده که مثل یک خانواده شده‌ایم.

* هفته آینده به دورتموند می‌روم، چون فیلیپ من را دعوت کرده. البته با توجه به نتیجه ۴-۰ بازی رفت، همه چیز برای بارسلونا باید روشن باشد. اما در فوتبال تا وقتی همه بازی‌ها انجام نشوند، هیچ‌چیز قطعی نیست.

* بازی حتماً از تلویزیون خوب دیده می‌شد، اما در ورزشگاه واقعاً شگفت‌انگیز بود، به‌خصوص وقتی دیدم که بارسلونا دوباره با چه فشار و پرس شدیدی بازی می‌کند.

* آخرین بار در نوامبر اینجا بودم اما حالا بارسلونا تیم بهتری شده، شاید بهترین تیم جهان. من برای هانسی خیلی خوشحالم چون می‌دانم خودش و خانواده‌اش بعد از تجربه سرمربیگری در تیم ملی آلمان، روزهای سختی را داشتند اما در فوتبال همه چیز سریع عوض می‌شود.