به گزارش همشهری آنلاین، بازآفرینی «گرگ‌های وحشت» عصر یخبندان که قبلاً منقرض شده بودند این روزها به عنوان یک قدم بزرگ در عرصه علم مهندسی ژنتیک محسوب می شود. برای تولد دوباره این گونه منقرض شده از DNA باستانی استفاده شد و حیوانی که ۱۳هزار سال پیش منقرض شده بود دوباره متولد شد.
این گرگ های عظیم الجثه که نمونه آن را در سریال مشهور بازی تاج و تخت حتما دیده اید، پرده از راز بازآفرینی بسیار از گونه های منقرض شد با تکیه برای فناوری های نوین مهندسی ژنتیک برداشته است. در این مطلب به چند نمونه از تلاش های متخصصان و مهندسان ژنتیک برای انقراض زدایی گونه های مختلف اشاره می کنیم.
انقراض زدایی
در فیلم "پارک ژوراسیک" که سال ۱۹۹۳ ساخته شد، پس از اینکه DNA دایناسورها دست نخورده در شکم پشه های باستانی نگهداری شده در کهربا یافت شد، دوباره با شبیه سازی شده و به زندگی بازگشتند. این نزدیک ترین تجربه عینی ما از بازآفرینی یک گونه منقرض شده است. اما برای شبیه سازی موفقیت آمیز یک حیوان منقرض شده، دانشمندان باید DNA حیوانی را پیدا کنند که تقریباً به طور کامل دست نخورده باشد.
برخی از گونه ها به دلیل در دسترس بودن "DNA باستانی" به شکل مواد ژنتیکی از فسیل ها یا مصنوعات، پتانسیل قابل توجهی به عنوان کاندیدای بازآفرینی دارند. برای مثال، حیواناتی که اخیراً منقرض شده‌اند، نمونه‌های موزه‌ای و گونه‌هایی که در آخرین عصر یخبندان در یخ‌های دائمی نگهداری می‌شوند، DNA باستانی دارند. اما به دلیل گذشت زمان، بعید است دایناسورها دوباره احیا شوند.
ماموت پشمالو
به نظر می رسد ماموت های پشمالو گزینه ای عالی برای انقراض زدایی هستند. نمونه های زیادی از این گونه در یخبندان دائمی سیبری باقی مانده است. دانشمندان دیرینه شناس ژنوم ماموت پشمالو را توالی یابی کرده اند. تحقیقات روی ژنوم و مواد ژنتیکی حفظ شده، منجر به ایجاد یک ماموت پشمالو از طریق شبیه‌سازی نزدیک‌ترین خویشاوند زنده آن یعنی فیل آسیایی، شده است.
در اولین گام به سوی احیای ماموت، محققان روسیه و کره جنوبی در حال تلاش برای بازگرداندن حیوان منقرض شده دیگری به نام اسب لنا با استفاده از سلول های یک کره اسب ۴۰هزار ساله هستند که در سیبری یافت شده است.
بیشتر بخوانید:
ببر تاسمانی
ببر تاسمانی یا تیلاسین حیوانی قابل توجه بومی استرالیا و بزرگترین کیسه دار گوشتخوار شناخته شده دوران مدرن بود. این حیوانات تا دهه ۱۹۳۰ به دلیل تغییرات آب و هوایی، شکار و فقدان تنوع ژنتیکی منقرض شدند. از آنجایی که دوره انقراضشان نزدیک بود، نمونه هایی از این حیوان دست نخورده باقی مانده است.
بسیاری از مردم استرالیا از انقراض زدایی ببر تاسمانی حمایت می کنند و زیستگاه طبیعی این حیوان هنوز وجود دارد. البته ۶ پروژه بزرگ برای شبیه‌سازی تیلاسین، پس از اینکه دانشمندان نتوانستند DNA کافی برای این گونه به دست آورند، پایان یافت.
طوطی کارولینا
طوطی کارولینا که با نام پارکیت کارولینا هم شناخته می شود زمانی تنها گونه بومی ایالات متحده بود، پس از شکار و استفاده از پرهایش در کلاه های زنانه، به طرز غم انگیزی منقرض شد. آخرین نمونه شناخته شده از این گونه در سال ۱۹۱۸ مرده است. پ
رهای باقی مانده این پرنده، منبع استخراج DNA است و شبیه سازی این گونه می تواند به زودی امکان پذیر شود. شرکت مهندسی ژنتیک، ویرجینیا تک پروژه ای برای کاشت ژنوم پاراکیت کارولینا در تخم یکی از خویشاوندان آن به نام طوطی جاندایا در دست اجرا دارد. آب و هوای مناسب برای زندگی پرنده به اندازه کافی وجود دارد، اما خطر تبدیل شدن پرنده به گونه ای مهاجم را افزایش می دهد.
