صرع یک بیماری عصبی است که باعث ایجاد تشنج های مکرر در افراد می شود. این بیماری زمانی پیش می آید که فعالیت سلول های مغزی دچار اختلال شده و به طور غیرطبیعی سیگنال ارسال کنند. دلایل بروز صرع متفاوت است و می تواند به عوامل ژنتیکی، آسیب های مغزی، عفونت های سیستم عصبی یا حتی مشکلات رشد در دوران نوزادی مرتبط باشد. علائم آن نیز در هر فرد متفاوت است، برخی افراد فقط لحظاتی احساس گیجی یا خیره شدن دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دچار تشنج های شدید شوند. با این حال، صرع یک بیماری قابل کنترل است و روش های درمانی مختلف مانند داروهای ضدتشنج، تغییر سبک زندگی و در برخی موارد، جراحی می توانند این وضعیت بیماران را بهتر کنند.

انواع مختلف صرع و تشنج

صرع انواع مختلفی دارد که بر اساس محل درگیری مغز و نوع تشنج به دسته های مختلفی تقسیم می شود. به طور کلی، تشنج های صرعی به دو گروه اصلی تشنج های موضعی (کانونی) و تشنج های عمومی تقسیم می شوند.

صرع کانونی (تشنج های موضعی)

در این نوع صرع، فعالیت غیرطبیعی مغز فقط در یک قسمت خاص از مغز رخ پیش می آید. بر اساس شدت آن، تشنج های کانونی خودشان نیز به دو نوع تقسیم می شوند:

• تشنج کانونی ساده: فرد ممکن است هوشیاری خود را حفظ کند اما علائمی مانند حرکات غیرارادی، احساس سوزش، تغییر در حواس (مانند بویایی یا شنوایی) یا احساس ترس ناگهانی را تجربه کند.
• تشنج کانونی پیچیده: در این حالت، فرد ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهد یا واکنش های غیرعادی مانند حرکات تکراری (مثلاً مالیدن دست ها به هم یا پلک زدن) داشته باشد.

صرع عمومی (تشنج های گسترده)

در این نوع صرع، فعالیت غیرطبیعی در کل مغز پیش می آید و معمولاً باعث از دست دادن هوشیاری می شود. این نوع تشنج ها شامل موارد زیر هستند:

• تشنج تونیک-کلونیک (گراندمال): این نوع از شدیدترین تشنج هاست که با سفت شدن عضلات (مرحله تونیک) و سپس حرکات شدید و مکرر بدن (مرحله کلونیک) همراه است. معمولاً موجب از دست دادن هوشیاری و گاهی بی اختیاری ادرار می شود.
• تشنج آبسانس (صرع کوچک): بیشتر در کودکان دیده می شود و شامل لحظاتی از خیره شدن، پلک زدن یا مکث در فعالیت های روزمره بدون واکنش به محیط است.
• تشنج آتونیک: در این نوع، فرد به طور ناگهانی کنترل عضلات خود را از دست می دهد و ممکن است زمین بخورد.
• تشنج میوکلونیک: شامل حرکات ناگهانی و سریع در یک یا چند عضله است که معمولاً در بازوها و پاها اتفاق می افتد.

صرع ناشی از عوامل خاص

برخی از انواع صرع به دلیل شرایط خاص پیش می آیند، به طور مثال:

• صرع شبانه که در هنگام خواب تشنج اتفاق می افتد
• صرع رفلکسی که در پاسخ به محرک هایی مانند نور شدید، موسیقی یا استرس، تشنج رخ می دهد.

علائم و نشانه های بیماری صرع

صرع می تواند علائم و نشانه های متفاوتی در افراد مختلف ایجاد کند. مهم ترین علائم و نشانه های صرع عبارتند از:

• تشنج های عمومی یا تشنج های کانونی
• از دست دادن هوشیاری
• گیجی و سردرگمی یا عدم توانایی در برقراری ارتباط بعد از تشنج
• حرکات غیرعادی و تکراری مانند چشمک زدن، مکیدن لب، مالیدن دست ها به هم یا حتی جویدن غیرارادی
• تغییرات حسی مانند احساس داغی، سوزش، درد، لرزش یا شنیدن صداهایی که دیگران نمی شنوند
• از دست دادن کنترل عضلات بدن

آیا صرع درمان قطعی دارد؟

صرع به طور کامل درمان قطعی ندارد، اما با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، می توان این بیماری را کنترل کرد. درمان های مختلفی از جمله داروها، جراحی و روش های تحریک عصبی برای کنترل تشنج ها وجود دارند که می توانند برای بسیاری از بیماران مؤثر باشند. استفاده از داروهای ضدصرع یکی از رایج ترین روش هاست و اغلب باعث کاهش یا قطع تشنج ها می شود. در مواردی که داروها تأثیرگذار نباشند، جراحی یا تحریک مغزی عمیق می تواند به عنوان گزینه های درمانی در نظر گرفته شود.

روش های درمان بیماری صرع

درمان صرع به نوع بیماری، شدت آن و پاسخ فرد به درمان بستگی دارد. روش های مختلفی برای کنترل و درمان صرع وجود دارند که شامل داروها، جراحی و درمان های تحریک عصبی می شوند. هر یک از این روش ها مزایا و محدودیت های خود را دارند و پزشک بر اساس شرایط خاص هر بیمار، بهترین گزینه درمانی را برای او انتخاب می کند.

• داروهای ضدصرع: داروها معمولاً اولین درمان برای کنترل تشنج های ناشی از صرع هستند. داروهای ضدصرع، فعالیت غیرطبیعی مغز را کم می کنند و می توانند تشنج ها را در بسیاری از بیماران کنترل کنند. برخی از داروهای رایج شامل والپروات سدیم، لاموتریژین، فنی توئین و کاربامازپین هستند. در بیشتر موارد، داروها به طور موثر عمل می کنند، اما ممکن است عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، سرگیجه یا اختلالات گوارشی ایجاد کنند.
• جراحی مغز: در مواقعی که داروها مؤثر نباشند یا بیمار نتواند عوارض جانبی آن ها را تحمل کند، جراحی مغز می تواند گزینه ای مناسب باشد. جراحی معمولاً برای افرادی پیشنهاد می شود که صرع کانونی (موضعی) دارند و مکان دقیق اختلال در مغز آن ها مشخص است. در این روش، بخش هایی از مغز که منجر به تشنج می شوند، برداشته می شوند. جراحی می تواند به طور قابل توجهی در کاهش یا قطع تشنج ها مؤثر باشد، اما تنها در شرایط خاص و برای بیمارانی که به داروها پاسخ نمی دهند، مناسب است.
• تحریک مغزی: در روش های درمانی جدیدتر، تحریک مغزی عمیق (DBS) و تحریک عصب واگ (VNS) استفاده می شود. در DBS، یک دستگاه به مغز وصل می شود که سیگنال های الکتریکی ارسال می کند تا فعالیت غیرطبیعی مغز را کنترل کند. در VNS، یک دستگاه کوچک در زیر پوست گردن قرار می گیرد که به عصب واگ سیگنال هایی ارسال می کند و باعث کاهش تشنج ها می شود. این روش ها معمولاً برای بیمارانی که جراحی یا داروهای معمول مؤثر نبوده اند، پیشنهاد می شوند.
• ۴. رژیم غذایی (رژیم کتوژنیک): برای برخی از بیماران، مخصوصا کودکان، رژیم کتوژنیک (که یک رژیم غذایی پرچرب و کم کربوهیدرات است) می تواند به کاهش تشنج ها کمک کند. این رژیم باعث تغییر سوخت و ساز بدن می شود و ممکن است در برخی از افراد مبتلا به صرع نتایج مثبتی داشته باشد. این روش معمولاً در مواردی که داروها و درمان های دیگر موفق نبوده اند، به کار گرفته می شود.

مراجعه به پزشک برای درمان بیماری صرع

برای درمان بیماری صرع، مراجعه به پزشک متخصص خیلی مهم است تا با تشخیص دقیق و انتخاب روش درمانی مناسب، بهترین نتیجه به دست بیاید. دکتر رادنوش پشم فروش، فوق تخصص اینترونشنال نورورادیولوژی، از پزشکان برجسته در این زمینه هستند. ایشان با استفاده از روش های نوین درمانی، توانایی تشخیص و درمان انواع مشکلات عصبی از جمله صرع را با دقت و تخصص بالا دارند. دکتر پشم فروش از روش های پیشرفته و غیرتهاجمی برای کنترل بیماری های مغزی و عصبی استفاده می کنند که می تواند به بیماران در مدیریت بهتر بیماری کمک کند. برای دریافت مشاوره و تعیین وقت ویزیت، می توانید از طریق راه های ارتباطی موجود در سایت دکتر پشم فروش اقدام کنید.

آدرس مطب:

شهرک غرب، بلوار فرحزادی، بعد از بلوار ایوانک، مجتمع پزشکی آتیه غرب، طبقه ۱۸، واحد b3

تلفن های تماس:

۰۹۰۳۶۰۶۰۹۵۸ – ۰۹۰۳۶۰۶۰۹۵۷

۰۹۱۰۱۹۵۴۳۸۰ – ۰۹۱۰۱۹۵۴۳۷۰

آدرس سایت: https://drpashmforoosh.com

این محتوا تبلیغاتی است