فرارو- دو کارشناس ارشد امنیتی که از دهه ۶۰ در حوزه مبارزه با سازمان مجاهدین خلق (منافقین) فعالیت می‌کردند، اطلاعات جدیدی در خصوص ترور شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در اختیار خبرنگار فرارو گذاشتند. علی صیاد شیرازی ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ در حالی که به عنوان جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح خدمت می‌کرد، هدف ترور عوامل گروه رجوی قرار گرفت و به شهادت رسید.
به گزارش فرارو، روایت قالب در خصوص علت ترور شهید صیاد، انتقام عوامل رجوی از او به خاطر نقشی است که در جریان عملیات مرصاد (فروغ جاویدان در ادبیات سازمان) ایفا کرد. با توجه به فاصله ۱۱ ساله میان عملیات مرصاد تا ترور این مقام ارشد نظامی، این روایت گاهی با، اما و اگر‌هایی مواجه شده است. هرچند به دلیل فاصله یک ساله با ترور سیداسدالله لاجوردی دادستان انقلاب تهران در دهه ۶۰، قابل پذیرش است. علاوه بر این، سال ۱۳۹۴ یکی از پژوهشگران تاریخ دفاع مقدس روایت دیگری از علت این ترور ارائه کرد که مبنی بر انجام این ترور توسط سازمان به دستور صدام در پاسخ به سوءقصد نافرجام علیه فرزند او (عدی) که معتقد بودند به ایران مربوط می‌شود، انجام شد. اطلاعات رسیده به فرارو تکمیل کننده روایت دوم است. بر اساس این روایت‌ها، رژیم بعث عراق تصور می‌کرد این اقدامات از جانب ایران است و به دنبال ارسال یک پیام و انتقام بود.
علی بیزه، کارشناس ارشد امنیت درباره علت انجام این ترور از سوی سازمان گفت: «دشمنی منافقین با صیاد و کلیت نظام جمهوری اسلامی کاملاً مشخص است. اما شاید یکی از دلایلی که مخابرات رژیم صدام در آن زمان تصمیم گرفت سفارش این ترور را به سازمان بدهد، به خاطر ترور ناموفق ماهر عبدالرشید فرمانده سپاه هفتم در زمان جنگ و پدرزن قصی پسر صدام بود. مجاهدین عراقی که هیچ ارتباطی با ایران نداشتند، او را هدف قرار دادند که موفق هم نشدند. به احتمال قوی این یکی از دلایل است.»
ناصر رضوی، دیگر کارشناس حوزه منافقین در خصوص موضوع ترور عبدالرشید اظهار بی‌اطلاعی کرد، اما ترور صیاد را سفارش صدام و رژیم بعث به سازمان دانست. او گفت: «سازمان هیچگاه برنامه‌ای برای ترور سران ارتش نداشت، اما ترور صیاد خواست عراق و صدام بود. حتی در نشستی بین رجوی و حبوش (رئیس مخابرات عراق) رجوی با ترور صیاد مخالفت کرد، اما حبوش اصرار داشت که ترور صیاد خواست صدام است.»
ماهر عبدالرشید نفر اول از سمت راست
او ادامه داد: «برای ما هم عجیب بود که سازمان چرا یک فرد ارتشی را هدف قرار داده است. بعد از آن اطلاعاتی واصل شد که نشان می‌داد ترور به سفارش صدام بود.»
رضوی در خصوص روایت گرفتن انتقام از صیاد شیرازی به خاطر نقش‌آفرینی در عملیات مرصاد نیز گفت: «توجیه سازمان برای رده‌های پائین‌تر مشارکت فعال صیاد در عملیات مرصاد بود.»
خبرگزاری ایسنا روز پنجشنبه ۲۱ فروردین، اطلاعات جدیدی از ضارب شهید صیاد شیرازی منتشر کرد. این خبرگزاری به نقل از یک نیروی جدا شده سازمان نوشت: «من می‌خواهم گواهی بدهم که تمام عملیات و ترور‌هایی که در داخل کشور انجام می‌گرفت توسط تیم‌های عملیاتی سازمان از عراق به داخل کشور اعزام می‌شد و بعد از پایان کار اطلاعیه‌ای به اسم «ستاد اجتماعی داخل کشور» که مسئول وقت آن زمان «حشمت حصاری» بود تهیه می‌شد که دروغی بیش نبود، چون سازمان در درون کشور هیچ نیروی عملیاتی نداشت.
سازمان مجاهدین بعد از شکست در عملیات فروغ جاویدان (مرصاد) در تابستان سال ۱۳۶۷ که بیشترین ضربه را توسط صیاد شیرازی دریافت کرده بود کینه زیادی نسبت به او پیدا کرد. البته بعد از سرنگونی صدام فیلم‌های همکاری گسترده ارتش صدام با سازمان به خوبی نشان داد که همکاری در بالاترین سطح مابین دو طرف وجود داشته است. در همان نشست‌ها بود که ترور سپهبد صیاد شیرازی توسط صدام به سازمان مجاهدین سپرده شد. چون ارتش صدام در جنگ عراق علیه ایران ضربات سختی توسط ایشان دریافت کرده بود و به همین خاطر ترور صیاد شیرازی در دستور کار قرار گرفت.
کمپ گروه رجوی در منطقه مانزای شهر دورس، آلبانی
از آنجایی که نیروهای سازمان می‌توانستند به راحتی در داخل کشور تردد کنند و فارسی صحبت می‌کردند زیاد به چشم نمی‌آمدند و برای این منظور یک تیم ترور انتخاب شد و با گذراندن آموزش‌های لازم در اشرف به داخل کشور اعزام شدند.
من ابتدا نام فرد عملیاتی را نمی‌دانستم تا اینکه یک روز در آلبانی وقتی با «غلامرضا شکری» (از اعضای نجات یافته وجدا شده منافقین) مشغول صحبت بودیم به من گفت که «رضا نادری» عامل ترور صیاد شیرازی بوده است. او با فرد دیگری که اکنون نامش یادم نیست به تهران اعزام شدند، البته رجوی بعد از ترور صیاد شیرازی در نشستی عنوان داشت که افراد عملیات کننده با لباس رفتگری در قلب تهران این کار را انجام دادند.»
در بخش دیگری از این اظهارات می‌خوانیم: «من در آلبانی متوجه شدم رضا نادری به خاطر جنایتی که انجام داده نور چشم مسئولین سازمان است و هر چیزی که می‌خواهد در اختیارش قرار می‌دهند و اکنون در کمپ مجاهدین در آلبانی با او کاری ندارند. او مشغول بدن سازی است و ورزش می‌کند، چون می‌داند که نمی‌تواند از سازمان خارج شود. در آلبانی هم شاهد بودیم که به او بیشتر از دیگران پول برای خرید می‌دادند و برادرش «علی نادری» هم در موضع‌ام قدیم مسئولیت دارد و هر دو در «کمپ مانز آلبانی» حضور دارند.»
بیزه در خصوص هویت فرد مورد اشاره در گزارش ایسنا به فرارو گفت: «از هویت فرد به طور مشخص بی‌اطلاعم، اما در مجموع اطلاعاتی که توابین و نیروهای بریده از سازمان مطرح می‌کنند، تا حد زیادی درست است.»
رضوی نیز در این خصوص اظهار داشت: «نام فرد را خاطرم نیست. اما تیم‌های ترور سازمان دو نفره بودند. قطعاً یکی از آنها کشته شد، اما نفر دوم توانست از مرز رد شود و فرار کند.»
۲۶ سپتامبر ۲۰۰۳ یعنی چند ماه پس از سقوط رژیم صدام روزنامه آمریکایی کریستیان ساینس مانیتور مصاحبه‌ای از سلمان شریف منتشر کرد. فردی که منابع عربی و انگلیسی از او به عنوان فرمانده گروهی یاد می‌کنند که عدی را ترور کردند. او در این مصاحبه به طور کامل تمام جزئیات مربوط به عملیات در آن زمان مسئولیت این عملیات را یک گروه شیعه از مقاومت اسلامی عراق (در این گزارش نام گروه ۱۵ شعبان قید شده است) بر عهده گرفتند.
۵۰ گلوله به سمت او شلیک شد و بین ۷ تا ۱۷ گلوله به بدن او اصابت کرد، اما در نهایت نجات پیدا کرد. عدی حسین در سال ۱۳۷۵ هدف ترور قرار گرفت. اولین دستگیری مربوط به این عملیات در مرداد ۱۳۷۷ (۱۸ ماه بعد از ترور) انجام شد. آن هم پس از این که یکی از اعضای این گروه در اردن به خاطر مسئله دیگری دستگیر و به نیروهای امنیتی عراق تحویل داده شد. او از برنامه ترور عدی اطلاع داشت و زیر شکنجه اعتراف کرد.
عدی و قصی فرزندان صدام که سال ۲۰۰۳ در موصل بعد از یک درگیری ۶ ساعته با نیروهای آمریکایی کشته شدند
سرویس امنیتی صدام انتقام سختی از عوامل ترور عدی گرفت. ۷ برادر و پدر سلمان شریف اعدام شدند. پدر و سه برادر یکی دیگر از اعضای این تیم به نام ابوصادق اعدام شدند. نیروهای امنیتی خانه تمام آنها را با بولدوزر تخریب و اموالشان را مصادره کردند.
آنطور که کریستیان ساینس مانیتور نوشته، دسامبر ۲۰۰۲ نیز ابوصادق توسط یک جوخه مرگ سرویس امنیتی عراق در حالی که در ایران مخفی شده بود، پیدا شد و به قتل رسید. با توجه به همزمانی و نزدیکی این کشف ترور عدی و اقدامات مقاومت عراق پس از خیزش شیعیان جنوب در سال ۱۹۹۱ (انتفاضه شعبانیه) می‌توان از مجموع داده‌ها این طور نتیجه گرفت که سرویس اطلاعاتی صدام معتقد بود که این اقدامات از سوی ایران انجام می‌شد. اما همانطور که علی بیزه گفت، این اقدامات ارتباطی به ایران نداشتند.
