خطر انتقال ویروس‌های مقاربتی در ورزش؛ واقعیت یا شایعه؟

خبرورزشی یکشنبه 24 فروردین 1404 - 13:22
در دنیای امروز که افراد بیشتر به سلامتی خود اهمیت می‌دهند، ورزش به عنوان یکی از عناصر اصلی زندگی سالم مورد توجه قرار گرفته است.

اما در کنار مزایای بی‌شمار ورزش، گاهی نگرانی‌هایی نیز وجود دارد که شاید چندان درباره آن‌ها صحبت نشود. یکی از این نگرانی‌ها، احتمال انتقال بیماری‌های مقاربتی و جنسی در محیط‌های ورزشی مانند باشگاه‌ها و کلاس‌های گروهی است. اما آیا واقعاً چنین خطری وجود دارد؟ در این مقاله به صورت علمی و دقیق به این موضوع می‌پردازیم.

آشنایی با بیماری‌های مقاربتی

بیماری‌های مقاربتی یا جنسی (STI یا STD) دسته‌ای از عفونت‌ها هستند که عمدتاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. از جمله معروف‌ترین آن‌ها می‌توان به ویروس HPV (عامل زگیل تناسلی)، هپاتیت B و C، ایدز (HIV)، سیفلیس، سوزاک و کلامیدیا اشاره کرد. انتقال این بیماری‌ها معمولاً از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن مانند خون، مایع منی، ترشحات واژن و گاهی پوست آلوده صورت می‌گیرد.

در این مطلب (لینک) به صورت کامل در خصوص بیماری‌های مقاربتی، انواع آن، علائم و روش‌های درمان آنها پرداخته شده است که توصیه می‌کنیم قبل از خواندن این مقاله، آن را مطالعه نمایید.

آیا در باشگاه‌های ورزشی امکان انتقال بیماری‌های جنسی وجود دارد؟

در یک نگاه ساده، پاسخ به این سؤال منفی است. محیط‌های ورزشی به خودی خود محل انتقال مستقیم بیماری‌های مقاربتی نیستند، چرا که این ویروس‌ها نیاز به تماس نزدیک جنسی یا انتقال از راه خون دارند. اما اگر بخواهیم دقیق‌تر نگاه کنیم، در شرایط خاصی، احتمال انتقال برخی از این بیماری‌ها (به‌ویژه ویروس‌هایی که از طریق پوست یا اشیای آلوده منتقل می‌شوند) وجود دارد.

مواردی که می‌تواند باعث افزایش احتمال انتقال شود:

استفاده مشترک از وسایل شخصی

حوله، تیغ اصلاح، یا حتی وسایلی مانند لباس ورزشی که کاملاً تمیز نشده‌اند، می‌توانند ناقل برخی ویروس‌ها یا باکتری‌ها باشند. هرچند این موارد بیشتر به بیماری‌های پوستی مربوط می‌شود، اما در موارد نادر ممکن است انتقال بیماری‌هایی مانند هپاتیت B یا C نیز از طریق خون آلوده روی وسایل اتفاق بیفتد.

تماس نزدیک بدنی در ورزش‌های خاص

ورزش‌هایی مانند کشتی، جودو، یا سایر هنرهای رزمی که در آن تماس پوست با پوست وجود دارد، می‌توانند در شرایط خاص زمینه‌ساز انتقال بیماری‌هایی مانند HPV یا حتی هرپس تناسلی باشند. البته، این انتقال نادر و تنها در صورت وجود زخم باز، تاول یا تماس با ترشحات آلوده ممکن است رخ دهد.

محیط‌های گرم و مرطوب باشگاه‌ها

این محیط‌ها بیشتر برای رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها مناسب هستند و به بیماری‌های پوستی منجر می‌شوند. اما در صورت عدم رعایت بهداشت فردی، ممکن است باعث تحریک و زخم‌های پوستی شوند و زمینه را برای ورود ویروس‌های خطرناک فراهم کنند.

آیا ویروس HPV در باشگاه‌ها منتقل می‌شود؟

ویروس HPV یا همان ویروس پاپیلوم انسانی که باعث زگیل تناسلی می‌شود، به‌طور معمول از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. اما در موارد خاص، تماس غیرجنسی نیز می‌تواند عامل انتقال باشد، به‌ویژه اگر تماس با پوست آلوده به‌طور مستقیم صورت گیرد یا از وسایل شخصی مشترک استفاده شود. البته باید تأکید کرد که این نوع انتقال بسیار نادر است و تنها در صورت عدم رعایت بهداشت و تماس مستقیم با زخم یا ضایعات پوستی ممکن است اتفاق بیفتد.

اگر می‌خواهید بیشتر درباره زگیل تناسلی و راه‌های پیشگیری و درمان آن بدانید، می‌توانید در این صفحه درباره زگیل تناسلی بخوانید.

ورزش‌های پرخطر از نظر تماس پوستی

زگیل تناسلی

اگرچه ورزش به طور کلی بی‌خطر است، اما برخی رشته‌ها به دلیل تماس بدنی مکرر می‌توانند در شرایط خاص، خطر انتقال بیماری‌های عفونی را افزایش دهند:

  • کشتی

  • جودو

  • کاراته

  • بوکس

  • بسکتبال (در موارد تماس مداوم پوست)

  • ژیمناستیک روی تشک‌های مشترک

در این ورزش‌ها، استفاده از تجهیزات شخصی، رعایت بهداشت و شست‌وشوی منظم تشک‌ها و وسایل بسیار اهمیت دارد.

آیا بیماری‌های مقاربتی از طریق عرق منتقل می‌شوند؟

یکی از باورهای نادرست اما رایج، امکان انتقال بیماری‌های مقاربتی از طریق عرق بدن است. این باور غلط است. عرق انسان حاوی ویروس‌های عامل بیماری‌های مقاربتی نیست و به خودی خود نمی‌تواند باعث انتقال شود. با این حال، تماس مکرر و اصطکاک پوستی در کنار زخم‌ها یا تاول‌های باز می‌تواند عامل خطر باشد.

راهکارهای پیشگیری در محیط‌های ورزشی

برای کاهش هرگونه احتمال انتقال بیماری‌های پوستی یا مقاربتی در باشگاه‌ها و کلاس‌های ورزشی، رعایت نکات زیر ضروری است:

  1. استفاده از وسایل شخصی مانند حوله، لباس و بطری آب

  2. پوشیدن لباس ورزشی تمیز در هر جلسه

  3. عدم استفاده از وسایل مشترک اصلاح یا تیغ‌های یک‌بار مصرف

  4. شست‌وشوی بدن و صورت پس از ورزش به‌ویژه در باشگاه‌هایی که رطوبت بالا دارند

  5. استفاده از دستکش یا روکش‌های مخصوص در ورزش‌های تماسی یا استفاده از تجهیزات باشگاهی عمومی

  6. اطلاع‌رسانی صحیح از سوی مربیان و باشگاه‌ها درباره اهمیت بهداشت فردی و بیماری‌های پوستی

  7. تزریق واکسن اچ پی وی یا گارداسیل برای پیشگیری از ابتلا به ویروس HPV

در پایان باید گفت که ورزش به خودی خود عامل انتقال بیماری‌های مقاربتی و جنسی نیست. اما در صورت بی‌توجهی به بهداشت فردی و استفاده مشترک از وسایل، خطر انتقال برخی بیماری‌ها به‌ویژه از نوع ویروسی یا پوستی وجود دارد. اطلاع‌رسانی صحیح، رعایت نکات بهداشتی و آگاهی از بیماری‌های قابل انتقال از راه تماس، می‌تواند از این خطرات احتمالی جلوگیری کند.

منبع خبر "خبرورزشی" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.