به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:
یکم. در سخنان روز یک شنبه رهبرانقلاب با جمعی از فرماندهان نیروهای مسلح یک پیشنهاد کلیدی و مبنایی و کارگشا وجود دارد که نیروهای مسلح ما را مسلح تر می کند. بلکه هر کس در هر نقطه ای نشسته است با این پیشنهاد مبنایی و اعتقادی ارتقا پیدا می کند و شکست ناپذیر می شود.
دوم. ما معمولا وقتی می خواهیم یک قدرتی را تحلیل کنیم چه می کنیم؟ مثلا همین قدرت نظامی. طبیعتا به توان نظامی و قدرت تسلیحاتی توجه و ادوات نظامی یک ارتش را جمع می زنیم. مثلا اگر قرار باشد قدرت نظامی ایران را بررسی کنیم احتمالا موشک ها و پهبادها و توان فرماندهی نظامی و مواردی از این دست را فهرست می کنیم. اما رهبرانقلاب می گویند قدرتی وجود دارد که اگر بدان مجهز نباشیم شکست می خوریم. چه بسا ارتش های بزرگ و پرطمطراق دنیا که به این قدرت مجهز نبودند در تاریخ شکست خوردند.
سوم. به قاعده نگاه های سطحی ارتش یک کشور زمانی می تواند بر کشور دیگر مسلط شود که به جهت توان نظامی و نیروی انسانی برتر باشد. موشک و بمب افکن و غیره. این ها لازم است اما کافی نیست. در طول تاریخ ارتش های پر قدرتی بودند که در جنگ های نابرابر از ارتش های به ظاهر کوچک تر و ضعیف تر شکست خوردند. چرا؟
چشم ظاهربین تنها به مقایسه کمی دو ارتش توجه می کند. اما نگاه عمیق تری وجود دارد که به قدرت های نرم افزاری طرفین توجه دارد.
چهارم. این قدرت چیست؟ پیشنهاد رهبرانقلاب این است که در کنار آمادگی سخت افزاری، آمادگی نرم افزاری مان را حفظ کنیم. آمادگی نرم افزاری؟ می فرمایند ایمان به هدف و ماموریت خود و حقانیت مسیر. می فرمانید یقین، ایمان، اراده، شجاعت و توکل به خدا باید به صورت حدأکثری در نیروهای مسلح وجود داشته باشد.
پنجم. بیائید مختصری با هم صادق باشیم. این حرف ها جدید است؟ خیر. قبلا بارها و بارها در کتب های دینی و تاریخی و روایی و قرآنی و در میان سخنان رهبری انقلاب و امام دیده و شنیده ایم. اما اینبار یک فرق مهم دارد. کدام فرق؟ امروز این درس را چشیده ایم و به چشم دیده ایم. امروز دیده ایم که تنها کسانی در میدان می مانند که آن درس ها را به ذهن سپرده و به چشم کشیده و به عمل برده باشند. دوران امروز، دوران ایمان است.
ششم. قدرت ایمان را باید بعد از ۷ اکتبر و طوفان الاقصی مشاهده کرد. واقعیت این است که نعمت انقلاب اجازه نداد خیلی ها باور کنند که قدرت واقعی، ایمان است. چرا؟ چون آنها که ایمان حقیقی داشتند در انقلاب و دفاع مقدس و در پس پرده حوادث چهار دهه گذشته بار کسری ایمان ها را بدوش کشیدند تا هرکس با هر سطحی از ایمان همراه و در آسایش باشد. اما گذشت. امروز حوادث در دل جامعه و مردم و در میان توده هاست. مرز جنگ و صلح مغشوش است. در خوشی نشسته ای که یکباره آتش و دود اطرافت را سیاه می کند. در این تحول و چرخش روزگار، رمزی نهفته است. سنت خدا بر این است که جوامع روز به روز ارتقای معنوی یابند. ۷ اکتبر و مقاومت مردم غزه و شهادت مردان بزرگ حماس و حزب الله از جمله شهید نصرالله و شهید سنوار نشان داد که عصر، عصر ایمان است و هر کس مجهز به ایمان باشد پیروز میدان است.
هفتم. اعتقاد و باور به سنت های دینی و نظام توحیدی و نظم الهی و تکوینی این عالم کافی نیست. باور ها را باید به کار گرفت تا تبدیل به ایمان شود تا خود مجدد اعتقاد و ایمان فزاینده ایجاد کند. این روزها سخنان ایمانی و پربسامد رهبرانقلاب طی چند سال گذشته را بیشتر می توان فهم کرد. باید مسلح به ایمان شد ولاغیر. فرماندهان نظامی این حرف ها را عمیق تر و محسوس تر درک می کنند چون در میدان نبرد به چشم جان چشیده اند، اما امروز در هر میدانی چه جنگ سخت و چه جنگ نرم و چه جنگ رسانه و چه جهاد با نفس ضرورت ایمان افزایی بیشتر و بیشتر از گذشته درک می شود؛ حتا برای آنها که اغلب به جهت رخوت ذهنی و روحی و جسمی از قافله عقب می مانند. حرف تمام است.
