به گزارش "ورزش سه"، پیروزی مقابل تیم سر آلکس فرگوسن در رم، با ضربه سر به‌یادماندنی لیونل مسی در ورزشگاه المپیکو باعث شد بارسلونا قهرمانی چمپیونزلیگ را به دست بیاورد. دیداری که در آن پپ گواردیولا در طی دو سال، برای دومین بار فرگوسن را شکست داد.
سال ۲۰۰۹ دومین قهرمانی اینیستا در لیگ قهرمانان اروپا بود؛ او پیش‌تر در فینال ۲۰۰۶ مقابل آرسنال در پاریس، به عنوان یار تعویضی در نیمه دوم وارد زمین شده بود؛ دیداری که با درخشش هنریک لارسن، کامبک تیم فرانک رایکارد را به همراه داشت.
اینیستا در فینال رم از ابتدا در ترکیب حضور داشت و همچنین در فینال ۲۰۱۱ در ومبلی نیز مقابل منچستریونایتد بازی کرد؛ دیداری که در آن مسی بار دیگر گل‌زنی کرد و بارسلونا بر بام اروپا جای گرفت.
اینیستا چهارمین و آخرین قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان را در سال ۲۰۱۵ و زیر نظر لوئیس انریکه جشن گرفت، در حالی که پیش‌تر نیز با تیم ملی اسپانیا سه جام بزرگ کسب کرده بود و دوران حرفه‌ای‌اش برای باشگاه و کشورش پر از افتخار بود.
با این حال، این هافبک سابق بارسلونا در گفت‌وگوی اختصاصی با مجله «فورفورتو» فاش کرد که فینال اول مقابل یونایتد می‌توانست کاملاً متفاوت رقم بخورد.
او گفت: «دیدار برگشت برابر چلسی در استمفوردبریج برای همیشه در ذهنم خواهد ماند. آیا تا حالا به این فکر کرده‌ام که اگر در دقیقه ۹۳ گل نزده بودم، چه می‌شد؟ هرگز! نمی‌خواهم حتی به آن فکر کنم! ضربه‌ام کاملاً غریزی بود چون اصلاً زمانی برای فکر کردن نداشتم. بردن آن لیگ قهرمانان خیلی شیرین‌تر از سه سال قبل بود، هرچند من در فینال مقابل منچستریونایتد با مصدومیت بازی کردم و برای مدتی این راز بزرگ من بود.
نمی‌توانستم شوت بزنم، چون احتمال پارگی عضله وجود داشت. ولی با خودم گفتم: «نمی‌توانم این فینال را از دست بدهم.» همه چیز در آن شب فوق‌العاده پیش رفت اما بعداً تاوانش را با چند مصدومیت عضلانی پس دادم.»
