همشهری آنلاین- بهاره خسروی : به گفته حاج آقا «ابوالقاسم امیری نیکو» که میان اهالی به «آقا بزرگ» شهرت دارد، در واقع، این بازارچه یکی از نخستین پاتوق ونکی‌ها محسوب می‌شود. این معتمد قدیمی درباره ماجرای شکل‌گیری بازارچه ونک چنین تعریف می‌کند: «بازارچه ده‌ونک از میدان ونک امروزی شروع می‌شد که در میان اهالی زمانی به خیابان مولانا معروف بود و به دو بخش تقسیم می‌شد. یک بخش آن تا حوالی باغ‌های «میرزایوسف مستوفی الممالک» ادامه داشت. بخش دوم به سمت غرب تا محدوده مسجدجامع می‌رسید.»
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
امیری نیکو ادامه می‌دهد: «اینکه در این محدوده مغازه‌هایی راه‌اندازی شود که مایحتاج اولیه و مورد نیاز اهالی در آن به فروش برسد، به روزگاری که مستوفی الممالک تردد زیادی به ده‌ونک داشت می‌رسد. او اجازه داد که رعیت هادر املاکش تعدادی مغازه را بازکنند. «شیخ ابوالفضلی» نخستین کسی بود که یک بقالی در بازارچه ده‌ونک راه‌اندازی کرد و بعدها چند قدم بالاتر «شیخ عبد الباقی» مغازه بقالی دیگری راه‌اندازی کرد، بعد از مدتی مغازه نانوایی هم راه افتاد. البته قبل از این مغازه یک نانوایی در محله آرارات بود و به مرور تعداد مغازه‌ها بیشتر شد.»
به گفته آقا بزرگ محله ده‌ونک، این روزها جز یک در چوبی سبز فیروزه‌ای در بخش بازارچه قدیمی ده‌ونک خبری از نخستین مغازه‌های بقالی ده‌ونک نیست از حال و هوا، مغازه‌ها و آدم‌های معروف بازارچه چیزی جز خاطرات شیرین در حافظه ریش‌سفیدها محله باقی نمانده است.
