«پایتخت ۷» شبِ جذاب همراه با هیجان و گاهی وحشت‌آور را پشت سر گذاشت. بعد از گفت‌وگوی تراژدی میان بهتاش و نقی معمولی در قسمت نوزدهم، حالا با یک سکانس شاهکار دیگر مواجه شده‌ایم.
سکانسی که کمتر در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی به غیر از «یک مرد یک خرس» به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی که سال ۱۳۷۱ ساخته شده، به این شکل خرس در صحنه‌ای از فیلم‌ها و سریال‌های ما به شکل زنده حضور پیدا نکرده است.
در وهله اول پس از تماشای سکانس به استفاده از ویژوآل اشاره کردند و گروهی دیگر تن‌پوش! یا درباره کمپر این اعتقاد را داشتند که اصلاً این جریانِ تبلیغی سریال «پایتخت» است و برای این ماشین حتی قیمت‌های چندین میلیاردی هم محاسبه شد.
درباره پراید پرنده بیشتر به این عبارت بسنده می‌شد: که برای اولین بار چنین اتفاقی رقم خورده است.
پیمان قانع طراح صحنه «پایتخت۷» از چند اتفاق جالب که برای نخستین بار در جریان ساخت سریال و فیلم ایرانی رقم خورده، پرده برداشت. او به ناگفته‌هایی اشاره کرد که خواندنی و شنیدنی‌اند.
سکانس خرس در یک برداشت!
پیمان قانع درباره صحنه خرس که در قسمت بیستم سریال «پایتخت ۷» به نمایش درآمد به نکته جالبی اشاره کرد و گفت: من در صفحه مجازی‌ام نوشتم که این سکانس در یک برداشت گرفته شده و حتماً در پشت صحنه مراحل انجام شده این سکانس پخش خواهد شد و مخاطبان به سختی و پیچیده بودنِ آن پی خواهند برد. بنابراین از مخاطبان دعوت می‌کنم که این دو قسمت پشت صحنه سریال را از دست ندهند.
یک بار صحنه حمله خرس در فیلم هالیوودی و یک بار در پایتخت ۷
چگونه می‌توان این صحنه را با یک برداشت گرفت و ماجرا از چه قرار بوده است؟
پیمان قانع این‌گونه پاسخ داد: «همان‌گونه که اشاره کردم دو قسمت پشت صحنه تمام قسمت‌های پایتخت ساخته شده و پس از پایان قسمت‌های سریال، روی آنتن خواهند رفت. مخاطبان خواهند دید هیچ‌چیز در «پایتخت» آماده نبوده؛ از اتوبوس (کمپر) تا پراید پرنده و حتی خرس!
اما ماجرای خرس به یک پروسه چندین جلسه برمی‌گردد که اصرار زیاد محسن تنابنده که از روز اولِ فیلمبرداری تمام تمرکزش روی حمله خرس بود. برای او جذابیت، دقت و پویا بودن و واقعی درآمدنِ این صحنه از هرچیزی مهمتر بود. به همین خاطر چندین بار با آقای مقدم، گروه تولید و عوامل دیگرمان جلسه داشتیم و شکل‌های مختلف آن را بررسی کردیم.
تقریباً بهترین حمله خرس در فیلم از گور برخاسته یا (The Revenant) که دیکاپریو آن را بازی کرده به نمایش درآمده است. در تحقیق‌ها و بررسی‌هایی که از این فیلم داشتیم این نکته درآمد که از ترکیب خرس زنده، ویژوآل و تن‌پوش در این اثر آمریکایی استفاده شده است.
اما در اینجا (پایتخت) قرار بود خرس با یک خانواده درگیر شود در یک محیط محدود و چند بازیگر که کار پیچیده‌ای است. از طرفی بایستی طوری این صحنه ساخته می‌شد که دوباره نگویند این صحنه را ایرانی‌ها گرفتند و به چشم نیاید. اتفاقاً از همه زوایا و ابعاد به این صحنه و اتفاق، نگاه کردیم.»
همه کار کردیم آسیبی به خرس وارد نشود
او در ادامه پاسخ به این سؤال تأکید کرد: «منظورم از یک برداشت این بود که ما خرس را به شکل طبیعی و واقعی در اصفهان فیلمبرداری کردیم. خرس جثه بزرگتری داشت و کامل ساخت و ساز کردیم و خرس در آن محیط مورد تصویربرداری قرار گرفت که به تعبیری عوامل کار هم در امنیت کارشان را انجام دهند.
قطعاً بازیگران را در جای دیگری گرفتیم همان کمپر و در جاده مشهد و خرس را در اصفهان؛ این هنر آقای مقدم و خشایار موحدیان، امیر ولی‌خانی مسئول جلوه‌های ویژه به همراه تیم خودشان و بازیگران ما بود که این سکانس این‌طوری فیلمبرداری، مونتاژ و در معرض نگاه مخاطبان قرار گرفت. ما خط داستانی حرکت خرس را داشتیم و بازیگران براساس آن کار انجام دادند.
این کار عجیب و غریب با تیمی فوق‌العاده انجام شد که من فکر می‌کنم در جریان تولیدات نمایشی ما کم‌نظیر و حتی بی‌نظیر باشد.»
